तुम्ही दुकानात खरेदी करत आहात/ लायब्ररीत पुस्तकं पाहात आहात/रेस्त्रोंमध्ये जेवत आहात व अचानक तुम्हाला एका बर्‍यापैकी मोठ्या दिसणार्‍या बाळाचा रडण्याचा किंवा टेंपर टॅंट्रम्सचा, फतकल मारून हातपाय आपटत बसलेल्या, विचित्र हातवारे करणार्या मुलाचा आवाज आला तर तुमची प्रतिक्रिया काय होते? "काही शिस्त लावत नाहीत पालक" .. "आमच्या काळी असं नव्हतं ब्वॉ! काहीएक वावगं वागण्याची टाप नव्हती आमची!" .. वगैरे वगैरे..
अनुदिनी परिचय-८: शाणपट्टी- एका मराठमोळ्या ओडियाची
अनुदिनीचा दुवा: http://ase-vatate-ki.blogspot.com/
अनुदिनी संपर्कः tirthrup@gmail.com
अनुदिनीकाराचे नावः सचिन जाधव
अनुदिनी अनुसरणार्‍यांची संख्याः ६६
अनुदिनीची एकूण वाचकसंख्या: २४,३१०
अनुदिनीची सुरूवातः जून २००८ मध्ये झाली.
अनुदिनीतील नोंदीः या अनुदिनीत २००९ सालच्या १३ नोंदी, २०१० सालच्या ९ नोंदी, २०११ सालच्या १३ नोंदी, २०१२ सालच्या ६ नोंदी आणि २०१३ सालच्या २ नोंदी; अशा एकूण ४३ नोंदी आहेत.
गेले बरेच महीन्या पासुन facebook वरील एक पान मी फॉलो करत होतो. त्यातील प्रत्येक धागा व त्यावरील साद प्रतिसाद ईतके सु.दर आहेत की आज ते पान ईथे टाकावेसे वाटले.
https://www.facebook.com/humansofnewyork (HONY)
तर हा माणूस २०१० पासुन न्यु यॉर्क शहरामधे रोज ईथल्या माणसा.न्चे फोटो काढत असतो व त्या.ना एखाद दोन प्रश्न विचरतो. त्याच्या ह्या उकप्रमावर HONY पान. जरुर like करा,
In his own words
शोभेच्या रोपांना एखाद्या कलाकृतीचे रूप देण्याचे कौशल्य हाती असलेल्या मुंबईस्थित व्यावसायिका अलका बजोरिया यांची 'पॅशन ग्रीन' कंपनी आणि त्यांच्या कंपनीद्वारे दिल्या जाणार्‍या समग्र सुविधा त्यांच्या झाडा-पानांवरच्या प्रेमाची साक्षच देतात. आपल्या छंदाला व्यवसायाचे रूप देणार्‍या, नोकरीतून ब्रेक घेतल्यावर आपल्या सेकंड इनिंगमध्ये बागकामाच्या छंदाला कॉर्पोरेट स्तरावर नेणार्‍या व त्यात यश मिळवणार्‍या अलका यांचा हा खास परिचय मायबोली व संयुक्ताच्या वाचकांसाठी!
'पॅशन ग्रीन' सुरू करण्याअगोदरच्या तुमच्या वाटचालीविषयी सांगाल का?
प्रसंग १ - स्थळ : कार्यालय नटलेली सजलेली बाल तरुण वृद्ध स्त्री पुरुष लग्न समारंभ आटपून मुख्य समारंभ अर्थात जेवणाच्या प्रतीक्षेत बसलेली... बॅकलेस ब्लॉऊज, शिफॉनची झिरझिरीत साडी, नखशिखान्त मॅचिंग अक्सेसरीजने सजलेली गार हवेची झुळूक यावी तशी आली अन नुसत्या तरुणांच्याच नाहीतर बाल, वृद्धांच्या नजरा तिच्याकडे वळल्या..खिळल्या. ती वधू-वरांपर्यंत पोचेस्तोव एक मिनिट हॉल स्तब्ध, निःशब्द! ती येतेऽऽऽऽ आणिक जातेऽऽऽऽ ती गेल्यावर कुजबूज... ही आत्ता तरंगत आली ती कोण? हे घडल्याला झाली दहा वर्ष! अन घडलंय ते एका तरुणीच्या बाबतीत अर्थातच नवल नाही पण... ह्या प्रसंगाची आठवण आली ती ह्या दुसऱ्या प्रसंगामुळे ...
आज डॉ. सी. एन. आर. राव यांना भारतरत्न हा सन्मान जाहीर झालाय. डॉ. सि.व्ही. रामन आणि डॉ. कलाम यांच्यानंतर हा सन्मान मिळवणारे ते तिसरे शास्त्रज्ञ. ७९ वर्षाचे डॉ. राव यांनी १५०० हुन अधिक शोधनिबंध, ४५ पुस्तके लिहिलि असुन त्यांचा h-index १०० हुन अधिक आहे, जो जगात फारच थोड्या लोकांचा असतो. {बहुतेक नोबेल लॉरेटचा}.
याबद्दल त्यांचे अभिनंदन.
मुंबईच्या 'फ़ाइव गार्डन' ह्या माटुंगा मधील भागात बरीच वर्दळ असते. गार्डन म्हटलं तर टांगे, छोटे पाळणे, भेळवाले, चणे-दाणे वाले आणि तत्सम विक्रेते असतात. लोकं आपल्या पोरांना घेऊन गार्डन मध्ये फिरायला येतात. कुठे दहा-बारा संघ वेगवेगळ्या खेळपट्ट्या पकडून एकाच मैदानात क्रिकेट खेळायची कसरत करीत असतात तर कुठे कुणीतरी संध्याकाळी तिथल्या कट्ट्यांवर योग किंवा कराटेचे 'क्लासेस' घेत असतात! जवळच २-३ कॉलेज असल्यामुळे तिथल्या जोडप्यांनी गार्डन मधील अंधारे कोपरे बऱ्याच चतुराईने शोधलेले असतात.
आपल्या मनातल्या विचारांबाबतचा एक नवा विचार मी येथे मांडत आहे. त्या नव्या विचाराचा स्वीकार झाल्यास तसे जरूर कळवा.
बरेचदा आपल्याला दोन प्रश्न भेडसावत असतात.
म्हणजे खाली दिलेल्या या दोन प्रश्नांबाबत आपण "विचार" करतो:
लोक काय विचार करतील?
लोक काय म्हणतील?
मला असे वाटते की लोक काय विचार करतील याचा विचारही आपणच केला तर लोकांना विचार करायला काहीही उरणार नाही आणि आपल्याला काय विचार करायचा आहे तेच मात्र राहून जाईल आणि त्यामुळे आपण मात्र लोकांच्या विचारपद्धतीचे गुलाम होवून जाऊ.
लोकांना त्यांच्या पद्धतीने विचार करू द्या.
आपण आपल्या पद्धतीने विचार करा.
