निसर्ग

'चांदोबा' मासिकातील चित्रे फारच भन्नाट असायची. एक अदभूत जग होतं ते. वेगळ्याच प्रकारचे पेहराव, दागिने, चेहर्‍याची ठेवण असलेली पात्रं त्या चित्रांतून दिसत. त्याचबरोबर देवादिकांनी घातलेले मोठ्ठे आणि विविध प्रकारचे फुलांचे हार असत. चित्रातल्या बायका भरपूर गजरे माळलेल्या दिसत. चांदोबातील या चित्रांवर दाक्षिणात्य ठसा होता.

तेच ते 'चांदोबा'तले हार माटुंग्याच्या बाजारात बघायला मिळतात. अतिशय आकर्षक आणि नक्षीदार रचना केलेले हे हार बघून त्या कलाकारांचं कौतुकच वाटतं. काही हार तर खास दाक्षिणात्य स्टाईलचे - हे भलेमोठ्ठे. माणसापेक्षाही जास्त उंचीचे.

१४ नोव्हेंबर २०१४ रात्रीचे ८ वाजले आहेत. समोर मराठी टी व्ही ९ चॅनल सुरु आहे. मी पहात आहे सोलापुरच्या साक्षी मोरे हिची तिच्या वडीलासमवेत आणि मानसओपचार तज्ञ डॉ राजेद्र बर्वे यांच्या समोर टेस्ट चालु आहे.

साक्षी मोरे दोन्ही डोळे बांधुन पुस्तक वाचु शकते. रंग ओळखु शकते. ५२ पत्यातला एक समोरचा पत्ता अचुक ओळखु शकते.

टि व्ही ९ या चॅनलच्या टेस्ट हिने पार केल्या.

ही शक्ती जन्मजात नव्हती. तिच्या वडीलांनी १२ हजार फी देऊन काही महिन्यांपुर्वी मीड ब्रेन अ‍ॅक्टीव्हेशन नावाचा कोर्स केल्यानंतर ही कला अवगत झाली आहे.

अनेक प्रश्न अनुत्तरीत आहेत.

आज बालदिना निमित्त लहानग्यांना ही भेट

आकाशातल्या चांदण्या (बाल गीत)

आकाशातल्या चांदण्यांची, सुंदर दिसते नदी
लुकलुकत्या या चांदण्यांना, शाळा असते कधी?

आकाशिच्या चांदण्यांना, वाटत नाही भिती
काळ्याकुट्ट अंधारात, खेळती दगड कि माती

आकाशिच्या चांदण्यांना, पाहुन खुलतं कुणी
आमच्या अंगणी, रोज रात्री, फुलते रातराणी

चांदोबा हा लबाड भारी, उगाच करतो खोड्या
कधी होतो बारिकराव, अन् कधी होतो जाड्या

खेळता खेळता एखादी, चांदणी हळूच रुसते
गाल फुगवून आकाशातून, खाली उडी घेते

सध्य़ा पक्षी सम्मेलन भरलय माझ्या घरा जवळ
अजून असे बरेच आहेत ज्यांचे फोटो काढता आले नाहियेत
सगळे आपापल्या आवाजात साद घालत असतात निसर्गाला…..
बाकिचे घार, बगळे, हॉर्नबिल, बुलबुल, शिंपी असे नेहमीचे कलाकार आहेतच

कधीतरी चवथ्या-पाचव्या वर्गात असतांना अजिंठा ला आमच्या वर्गाची सहल गेली होती... त्या लहान वयात फार काही कळत नाही... वरुन शिक्षकांचा धाक... हे करु नका... ते करु नका... तरी लेण्या उंच डोंगराच्या कडेला कोरलेल्या आहेत... समोर खोल दरी आहे... लेण्याच्या भिंतीवर खुप जुने चित्र आहेत... शेवटी भगवान बुध्दाची झोपलेली मुर्ती एका लेणीत आहे... एवढेच मला आठवायाचे... ती एकच मुर्ति माझ्या डोक्यात कशी राहली याचा आजवर मला उलगडा झाला नाही.

निसर्गाच्या गप्पांचा धागा २३ व्या भागामध्ये पदार्पण करत आहे. सगळ्या निसर्गाच्या गप्पांच्या सदस्यांचे हार्दिक अभिनंदन.

स्त्रीभृणहत्या - जबाबदार कोण?

अय्या, हा कसला बावळट प्रश्न? उत्तर सरळ आहे. पति, कधी कधी पत्नी, त्यांच्यावर दबाव आणणारे सासू सासरे आणि याचा फायदा उठवणारे डॉक्टर !

मात्र ‘उत्तर’ आणि ‘समाधान’ यात फरक असतो. राजकीय पुढार्‍यांकडे आपल्या प्रत्येक प्रश्नाचं उत्तर असतं. समाधान मात्र नसतं. कारण समाधान होण्यासाठी खोलात जावं लागतं. वरवरचा विचार पुरत नाही. या हत्येत प्रत्यक्ष वा अप्रत्यक्षपणे सामील होणार्‍यांवर घणाचे घाव घातले पाहिजेत यात शंकाच नाही. त्याचबरोबर अशी परिस्थिती येणारच नाही यासाठी पावलं उचलली पाहिजेत.

आशीर्वचन - वृक्षराजाचे !!

खाली दोन वेगवेगळ्या लेखकांचे लिखाण उद्धृत केले आहे.

१] अ हर्मिट इन द हिमालयाज - लेखक मि. पॉल ब्रंटन - / मराठी अनुवाद - हिमालय नि एक तपस्वी - अनुवादक - श्री. गणेश नी. पुरंदरे - पान क्र. २१६ -२१९

आदरणीय पंतप्रधान नरेन्द्र मोदींच्या पुढाकाराने 'स्वच्छ भारत अभियान' सुरु झाले. साक्षात पंतप्रधानांनी हातात झाडू घेउन रस्ता झाडला आणि इतरांना उदाहरण घालून दिले.

पंतप्रधान झाल्यापासून अनेक बाबतीत मोदीजींचे कुर्त्यापासून अनेक गोष्टींत अनुकरण होत आहे. मग या बाबतीत ते न झाल्यासच आश्चर्य होते. प्रत्यक्ष पंतप्रधान मोदीजींनी हातात झाडू घेतल्यामुळे आलेल्या देशात एक प्रकारची झाडलाट आली आणि त्यात इतर राजकीय नेत्यांपासून ते सरकारी व खाजगी आस्थापनांतले अधिकारी, सिनेनट, नट्या आणि नटव्या, आणि अगदी ऑफिसातले शिपाई इथपर्यंत सगळे अक्षरशः झाडून सामील झाले आणि रस्त्यांवरचा आणि परिसरातला कचरा साफ करु लागले.