फुले

गणे शोत्सव दणक्यात पार पडला . श्रमपरिहारार्थ वनभोजन करू ह्या बागेत. फुले पाने , पक्षी , एक उंट , व एक बसायला गोधडी.

१) रंगीत गोधडी

२) जादूचे पक्षी तळ्यात व विहरताना:

३) मध चोख णारे पक्षी व लाल केशरी फुले. ढगाळ आकाश

आम्ही घरी गेली 12 वर्षे काही फुलं, फळं, भाजीपाला घरच्या ओल्या कचर्‍यापासून कंपोस्ट करुन सेंद्रिय पद्धतीने वाढवत आहोत.
बागेतले काही निवडक फोटो ईथे या सिरीज मध्ये देत आहे.
या भागात फुलांचे फोटो आहेत. गेल्या काही वर्षातले एकत्र असे हे फोटो आहेत.
यातली काही फुलं, फळं, भाज्या झाडे आता बागेत नाहीत, तर काही नवीन झाडांची अजून त्यात भर पडणे हे चक्र सुरु असते.

मी काढलेले काही photo मी इथे टाकत आहे तर ते कसे वाटले हे प्रतिसाद मध्ये नक्की लिहा.

गणपतीबाप्पाचे आवडते फूल म्हटले, की नजरेसमोर येते जास्वदीं. आमच्या टेरेस गार्डन मध्ये आम्ही हौसेने वेगवेगळ्या रंगाच्या जास्वंदी लावलेल्या आहेत. छान फुले येतात त्यांना . सकाळी सकाळी अशी फुललेली झाडे पहिली , की मन अगदी प्रसन्न होऊन जाते.
पण या झाडाला कीड खुप लवकर लावते. पांढऱ्या रंगाचा मावा पडला, की पाहतापाहता चांगले फुललेले झाड डोळ्यांदेखत मरून जाते. हा मावा एकदम चिकट आणि चिवट असल्याचा आमचा अनुभव आहे. खूप प्रयत्न केले, तरी मावा पूर्णपणे घालवू न शकल्याने खूपदा आमची चांगली झाडे गेली. तरीही मोह आवरत नाही. पुन्हा आम्ही वेगळ्या रंगाची जास्वदीं दिसली, की जाणतोच.

गाव

वाट चालता गावाची
दिसे चिमणी-पाखरं
घास ईवलुशा तोडांशी
पिंला वाटे ती साखरं

झाड एक पिंपळाचे
फार दिसते शोभून
आज्या जन्मीच्या सालचे
आई सांगते महान

त्रुण फेडाया मोत्याचे
बैल पोळा एक सण
सात जन्माचा सोबती
जिवाहुणी त्याचे प्राण

झाडे फुले वृक्षवेली
माझ्या निसर्गाची शान
ऊन पावसात येई
ईंद्रधनुची कमान

गावी सह्याद्रीचे वारे
दर्‍या खोरर्‍यांनी वाहते
भुमी वीरांची ही थोर
महती जगास सांगते

हळूवार वेच ती
प्राजक्ताची फुले
रानपाखरे वेलीवरती
घेती तेथे झुले

मधुर गोजिरी होते किलबिल.
तुझ येण्याची देती चाहूल.
प्राजक्त ही मग बहरून येतो
शुभ्र फुलांची रास घालीतो

केस मोकळे शुर्भ वसने
पायावर ते अलगत बसणे
फुल फुलाशी घेते वेचून
असेच मजला वाटे पाहून

चोरुन घेई गंध नेटका
अंगणी वाहे वारा अवखळ
प्राजक्ताचा गंध सुगंधी
की आसे तो तुझाच दरवळ

मी रोजच फुलतोयं
उमलतोयं
अगदी तजेलदार
रंगही देखणा
सुवास तर बहरदार
दिवस मावळला
संध्याकाळ झाली
पुन्हा गळून पडलो.
सुर्योदय, सुर्यास्त
दोन्ही बघितले मी
या रोपां वरूनच
कुणीही आला नाही
मला खुडायला.
एरवी माझ्या नशिबात
सूर्योदय असे
पण सूर्यास्त छे
शक्यच नाही .
उमलल्यावर तासाभरातच
खुडून नेत असत
कुणीतरी .

मी रोजच फुलतोयं
उमलतोयं
अगदी तजेलदार
रंगही देखणा
सुवास तर बहरदार
दिवस मावळला
संध्याकाळ झाली
पुन्हा गळून पडलो.
सुर्योदय, सुर्यास्त
दोन्ही बघितले मी
या रोपां वरूनच
कुणीही आला नाही
मला खुडायला.
एरवी माझ्या नशिबात
सूर्योदय असे
पण सूर्यास्त छे
शक्यच नाही .
उमलल्यावर तासाभरातच
खुडून नेत असत
कुणीतरी .

जंगलातल्या मैत्रीची गोष्ट
भल्या पहाटेच बंटी आणि चिकू जंगलात आले होते. निमित्तही तसेच होते. मुंबईचे प्रसिद्ध पक्षीतज्ञ डॉ. सालीम अली त्यांच्या गावाला आले होते. सालीम अंकल (खरे तर आजोबा) त्यांच्या बाबांच्या परिचयातले होते. त्यामुळे सकाळी फिरायला त्यांनी ह्या दोन चुणचुणीत मुलांना सोबत न्यायचे कबुल केले होते. मुलांना थोडी भीती वाटत होती. कारण ते खूप म्हणजे खूपच मोठे शास्त्रज्ञ आहेत असे त्यांना पुन्हा पुन्हा बजावले गेले होते.

वनस्पतीचे संरक्षक कवच -पिवळा रंग

उन्हाळा संपता संपता मी सकाळी नियमित फिरणं सुरु केलं आणि साहजिकच निसर्गाचं निरीक्षण नित्यनेमाने होऊ लागलं. अलीकडे दिवाळी निमित्त बाहेरगावीही जाणं झालं. जाता येताना निसर्गाची मजा लुटताना इतके दिवस पाहिल्याने एक निरीक्षण मनात सारखं घिरट्या घालू लागलं , की एकूणच निसर्गात पिवळ्या रंगाची रेलचेल दिसते आहे.