कोण्या एके काळी एक गुरू आणि त्यांचा शिष्य रहात होते. शिष्य आश्रमातील कामे करत असे आणि गुरू त्याला विद्या शिकवीत असत. रोज आजूबाजूच्या झाडांवरील फुलं काढून पूजेची तयारी करणे हे एक त्याचे काम होते.
गणपतीबाप्पाचे आवडते फूल म्हटले, की नजरेसमोर येते जास्वदीं. आमच्या टेरेस गार्डन मध्ये आम्ही हौसेने वेगवेगळ्या रंगाच्या जास्वंदी लावलेल्या आहेत. छान फुले येतात त्यांना . सकाळी सकाळी अशी फुललेली झाडे पहिली , की मन अगदी प्रसन्न होऊन जाते.
पण या झाडाला कीड खुप लवकर लावते. पांढऱ्या रंगाचा मावा पडला, की पाहतापाहता चांगले फुललेले झाड डोळ्यांदेखत मरून जाते. हा मावा एकदम चिकट आणि चिवट असल्याचा आमचा अनुभव आहे. खूप प्रयत्न केले, तरी मावा पूर्णपणे घालवू न शकल्याने खूपदा आमची चांगली झाडे गेली. तरीही मोह आवरत नाही. पुन्हा आम्ही वेगळ्या रंगाची जास्वदीं दिसली, की जाणतोच.
