कित्येक वर्षांपूर्वी अगदी ऐन पावसाळ्यात लोणावळा-खंडाळ्याला गेले होते. धुक्यात लपलेले ते हिरवेगार डोंगर, पावसात न्हाऊन पानोपानी प्रफुल्लीत झालेली ती झाडे, हिरव्यागार डोंगरामधून कोसळणारे ते पांढऱ्याशुभ्र पाण्याचे प्रपात. ह्या अशा स्वर्गीय म्हणावं अशा मनोरम निसर्गदृश्याकडे पाहतांना मला काही क्षण अक्षरश: असुरक्षित वाटलं. ह्या सगळ्या असीम सौंदर्याचा फक्त आस्वाद घेण्याची सुद्धा क्षमता आपल्याजवळ नाही. ह्या सौंदर्यांचा आस्वाद घेण्यासाठी आपली पंचेद्रियांची झोळी फाटकी आहे आहे, असे काहीसे विचार मनात येऊन गेले. आपल्या क्षुद्र असण्याची जाणीव नव्याने अस्वथ्य करुन गेली.
माझा अविस्मरणीय ट्रक प्रवास
कामाच्या निमित्ताने वेगवेगळ्या शहरात वेगवेगळ्या राज्यात फिरायचा योग येतो. असाच एका बिझनेस ट्रीप वर असताना मी ओला कॅब मधून एअरपोर्ट टू हॉटेल असा प्रवास करत होतो. मी विशाखापट्टणम या शहरात होतो रात्रीच्या सुमारे दोन वाजता माझं विमान लँड झालं. इथली लोकल भाषा येत नाही म्हणून मी ठरवलं की ऑनलाईन ओला किंवा उबेर बुक करायचे आणि निवांत हॉटेलला पोहोचायचं. एअरपोर्ट पासून हॉटेल जवळजवळ 20 किलोमीटर होते. माझे विशाखापट्टणम मध्ये जाण्याची ही पहिलीच वेळ होती. बाहेर पडलो आणि पहिल्यांदा उबेर ट्राय केले, कोणीच बुकिंग एक्सेप्ट करत नव्हता सगळे लोकल ड्रायवर्स ऑफलाइन भाडे करण्यासाठी बुकिंग एक्सेप्ट करत नव्हते.
जव्हारला मी पहिल्यांदा ऑगस्ट मध्ये वयम् संस्थेचे काम समजून घ्यायला आलो. दिवस धावपळीचा होता. संध्याकाळी सर्व भेटी संपल्या की, दिपाली ताई मला या हॉटेल मध्ये घेऊन गेल्या. जव्हार गावाबाहेर (तो भाग आता चांगलाच डेव्हलप झाला आहे सध्या) असणाऱ्या मोर्चा अर्थात एका क्लॉक टॉवर – मनोऱ्या शेजारी असणाऱ्या या हॉटेल मध्ये घेऊन गेल्या. मी इथे असले की ‘इकडे नेहमीच चहा साठी येते,’ असं म्हणाल्या. त्याचं कारण लवकरच कळलं. ते म्हंजे इथला फक्कड चहा आणि इतर मिळणारे एकदम टेस्टी, घराची थेट आठवण करून देणारे नाश्त्याच्या पदार्थ!
1000098865.png (514 KB)
सफर पूर्वोत्तर राज्यांची - आसाम , मेघालय
लिखाणाचा पहिलाच प्रयत्न असल्यानं थोडं सांभाळून घ्या.
या वर्षी राजस्थान ची सहल करावी असा मानस होता. पण आमचे चिरंजीव यांचं आसाम ला पोस्टिंग झालं अन मग ठरवलं या वर्षी पूर्वोत्तर राज्य.
नोव्हेंबर महिन्यात नियोजन करायचे ठरले पण दसरा आन दिवाळी यामुळे विमान प्रवासाचे चढे दर त्यामुळे डिसेंबर महिन्यात जाण्याचे पक्के केले.
जाताना पुणे ते दिल्ली व दिल्ली वरून गोहाटी या साठी स्वस्त म्हणून एअर इंडिया एक्सप्रेस या कंपनी ची तिकीट बुक केली. तसेच येताना गोहाटी ते पुणे इंडिगो ची तिकीट बुक केली.
रुळलेल्या वाटेवर कावळ्यांचे झाड बदनाम आहे
वेशीकडे जाणारा वळणाचा नकाशा इनाम आहे
मिटलेल्या डोळ्यांमध्ये स्वप्न असे बेफाम आहे
गारव्यात पहाटेच्या हा अंधार बेलगाम आहे
गर्दीतल्या गारद्यांचा कोरडा आकांत आहे
क्षितीजाच्या पलीकडे वाटे कोलाहल शांत आहे
पोथीतल्या काजव्यांना प्रकाशाचा शाप आहे
रोजच्या तहानेला पाणवठा अश्राप आहे
हरलेल्या मनात सुखाच्या उत्तराचे शल्य आहे
धावणाऱ्या पारध्यांचे थांबलेले बाल्य आहे
फसलेल्या सावकारांचा हा गोरख पंथ आहे
प्रवास हा माझ्यातून माझ्याकडे संथ आहे
हिमालय - पिंडारी - फुकरिया ते झिरो पॉइंट
आज २ जून उजाडला. आता सगळ्यांना परतीचे वेध लागले होते. टेंटची excitement संपून गादीची आठवण यायला लागली होती. पण अजुन धीर धरायला हवा होता. कारण आजचा ट्रेकिंगचा शेवटचा दिवस असला तरी longest distance कव्हर करायचं होतं. जवळपास १९ किमी.
शेवटचा ग्रुप फोटो
हिमालय - पिंडारी - खाती ते द्वाली
आज चौथा दिवस, आम्ही जास्तच उत्साहात होतो करण आज फुकरिया अर्थात बेस कॅम्पला पोचणार होतो. साधारण पाचच किमी चा रस्ता आणि जायला ३-३:३० तास लागणार होते. गरम चहा आणि नाश्ता करून आम्ही फुकरियाच्या दिशेने निघालो. आजचा दिवस आमच्या ट्रेकमधील सर्वात नयनरम्य भागांपैकी एक होता.
