नभिचा प्रभाकर
कधी डोळे वटारून
जाळ ओकतो
कधी गुलाबी थंडीत
शेकोटी पेटवतो
कधी ढगांच्या मस्तीत
लपाछपी खेळतो
कधी चंद्र कवेत घेऊन
पृथ्वीला वाकुल्या दावतो
कधी पूर्वेला फेकून नजर
लालभडक शेंदूर फेकतो
सायंकाळी दर्याला लपेटून
नजराणा पेश करतो
सृष्टीचा असा हा ताबेदार
आपणावर तयाचे अनंत उपकार
प्रा.महेश बिऱ्हाडे
पेझारी रायगड
नभिचा प्रभाकर
कधी डोळे वटारून
जाळ ओकतो
कधी गुलाबी थंडीत
शेकोटी पेटवतो
कधी ढगांच्या मस्तीत
लपाछपी खेळतो
कधी चंद्र कवेत घेऊन
पृथ्वीला वाकुल्या दावतो
कधी पूर्वेला फेकून नजर
लालभडक शेंदूर फेकतो
सायंकाळी दर्याला लपेटून
नजराणा पेश करतो
सृष्टीचा असा हा ताबेदार
आपणावर तयाचे अनंत उपकार
प्रा.महेश बिऱ्हाडे
पेझारी रायगड
सरते वर्ष
बघता बघता एक वर्ष सरल
हळूच तेवढं जगणं काढून घेतल ….
नियती मोठी असते चलाख
काढून घेते कित्येकांचा घास
मापा मधले कपात कधी आले
कुणालाच कधी ना कळलं….
कुणाचे मायबाप गेले
कुणाचे काका मामा संपले
भाव विश्र्वामधले ऋणानुबध
कळले नाही कसे पोकळ बनल.,..
समाज जीवनाचा तोच तरंग
जाती धर्माच्या भट्टीत नाही भंग
तू तू मी मी करत चिखल फेकीने
फेकुंनी कसे सर्वांना मामा बनवलं….
थर्टीफस्ट
सरत्या वर्षाला देता निरोप
तिला गलबलून आलं
डबडबलेल्या डोळ्यांनी
तिला तो आठवला,
ज्याला कोरोनाने नेलं
एकुलते एक मूल ही
कसल्याशा आजाराने गेलं
असतं कुणीतरी तर
इतरांशी हेवा करत
घेतल असते जवळ
आता थिजले मन
अन् जातेय सर्व वेस्ट
कसला आनंद अन्
कसला आलाय थर्टीफस्ट
प्रा.महेश बिऱ्हाडे
*महती माणुसकीची*
माणसं माणसाला
क्षणोक्षणी लुबाडतात
अन् महती सदा
माणुसकीची गातात......
घर असो की दार
सदैव स्वार्थाची पेरणी
आपल्याच लोकांची घेरणी
हाव संपत्तीची धरतात,....
प्रीत असो वा लंघोटी यारी
केसांनी गळा आवळती भारी
आव आणून जीव ओवळती
जिवलगा उताणा करतात...
उद्योग असो वां व्यवसाय
काढुनी वरची मलई साय
वैध अवैध मार्ग बेसुमार
मिलावटी जहर बनवतात...
शासन असो प्रशासन
देती फुकाचेच आश्वासन
आशा लावून दिवास्वप्नांची
जिवंतपणी दिवसा मारतात...
तुम्ही या जगात काही पण करू शकता बस तुम्हाला त्या गोष्टी बद्दल विचार करता आला पाहिजे आणि ती गोष्ट रोज जगता आली पाहिजे,
त्या दिवसा साठी जगा ज्या दिवशी तुमचे सर्व स्वप्ने पूर्ण होतील आणि त्या दिवशी तुमच्या चेहऱ्यावर जगातली सर्वात जबरदस्त Smile असेल
मेहनत केल्यावर जी Smile येती ना त्यापूढे तर पूर्ण जगाची सुंदरता पण कमी पडते बर का !
मि आजच प्रथम एक अभंग share करत आहे
निसर्गाने दिलेली एक सुंदर अशि वास्तु किंवा सौंदर्य.
जणु समुद्राला हि हेवा वाटावा अस आपल जिवन.
त्याला काहि नविन माझे मित्र- मैत्रिनि व्यसन अंगि कारुन स्वत:ला आगेत झोकुन देत आहेत.
आपल शरिर म्हणजे काय exchange offer वाटली काय....
म्हणुन एका अभंगातुन तुम्हाला नविन सुंदर अश्या जगात घेउन जात आहे. जणु रायगडाच्या पाय्थ्याला जसा झुरु झुरु वाहणारा वारा, थंडित शरिराला गरम उब देनारी, मायच्या साडिची गोधडिच. असच वाटेल हि शरिराला मुक्ति देनारा अभंग.......
निसर्गाचि देन अभंग "शरिर"
हात करि कृत्य, पाय करि वाटचाल
ज्याच्या त्याच्या हाती आहे, कर्तवव्याचे माफ!
हात जाइ पुढे पुढे
