विषय - शाळा /कॉलेज/ युनिव्हर्सिटी
गणपती म्हणजे बुद्धीची देवता, आणि ही बुद्धी मिळवण्याची जागा म्हणजे 'शाळा'! प्रत्येकाच्या आयुष्यातलं महत्वाचं स्मरणतीर्थ.. शाळा / कॉलेजाबद्दल आपुलकी नसेल किंवा आठवणी नसतील अशी व्यक्ती सापडणं विरळाच! कोणाला शाळेने विद्या दिली तर कोणाला 'विद्या'! कोणाला शक्ती दिली तर कोणाला 'शक्ती' वगैरे वगैरे!!!
लहानपणी बागुलबुवा वाटणारी शाळा- कॉलेजे आत्ता आपल्या आयुष्यातल्या सोनेरी आठवणीं ची प्रकाशचित्रे..
तर मंडळी, मायबोली गणेशोत्सव२०१७ घेऊन येतोय दुसरा झब्बू - विद्या दे, बुद्धी दे हे गजानना अर्थात शाळा कॉलेज ची प्रकाशचित्रे
स्वप्न ऐन रंगात असताना दाणदिशी टीरीवर दणका बसला, खडबडून जाग आली. “ए हरामखोर...वाजले बघ किती...पेपर आहे ना आज? पेपरला कोण बाप जाणार आहे का तुझा ?” स्वप्नाचा पार चुराडा झाला होता. सकाळी सकाळी मधुरवाणी कानावर पडली, पेंगतच पप्पांकडे बघू लागलो. “ए ##घाल्या...उठ कि आता...” तसा पुन्हा एकदा खडबडलो. वेळ बघायला घड्याळात पाहिलं, आई शप्पथ...मी पळतच बाथरूम मध्ये शिरलो. पटापट आवरून मम्मी-पप्पांच्या पाया पडून परीक्षेसाठी निघालो. आज उशीर होणार म्हणून, लांब लांब ढेंगा टाकत मान खाली घालून निघालो होतो. सकाळची वेळ असल्यामुळे वर्दळ खूप विरळ होती. मागे असलेलं दप्तर खाड्खुड आवाज करत माझ्या चालीवर डुलत होत.
नमस्कार मंडळी, कसे आहात सगळे?
प्रत्येकाला आपल्या शाळेच्या बऱ्याच आठवणी असतात. आणि त्या आठवणी खरंच खुप अनमोल असतात. प्रत्येकाच्या काही भन्नाट आठवणी असतील यांत शंकाच नाही. खरंतर शाळेचे दिवसच खुप वेगळे असतात. जगातली कुठलीच किंमत देऊन ते परत नाही मिळवता येणार. कधीच नाही.
आज आॅफिसच्या लंच टाईम मध्ये असाच एक शाळेतला किस्सा आठवला, खुप हसलो. तुमच्याशी शेअर करण्याचा मोह नाही आवरला. म्हणुन....
तुम्हाला अभिमान वाटेल, भारतातली पहिली आजीबाईंची शाळा भरतेय महाराष्ट्रातल्या एका खेड्यात...
या शाळेत नाव दाखल करायचं असेल तर तुमचं वय किमान ६० वर्षं असायला हवं बरं का... ही भारतातली पहिलीच आजीबाईंसाठीची शाळा आहे. ही शाळा पुण्यासारख्या मोठ्या शहरात नाही, तर आहे एका लहानशा खेडेगावात. या नावाचं गावही तुम्ही कधी ऐकलं नसेल. हे आहे आपल्या ठाणे जिल्ह्यातल्या मुरबाड तालुक्यातलं फांगणे नावाचं गाव. गेल्या वर्षी ८ मार्च २०१६ ला म्हणजेच जागतिक महिला दिनी या शाळेचं उद्घाटन झालंय आणि महिन्याभरात या शाळेला एक वर्ष पूर्णही होईल.
माझ्या एका मित्राने नुकतेच चर्चा करत असताना सांगितले कि गेले काही दिवस त्याच्या मुलाचे डोके दुखत आहे व ते त्याबाबत डॉक्टरना विचारणार आहेत . कारण विचारले असता तो म्हणाला कि त्याचे (मुलाचे) गणिताचे शिक्षक त्याला गणित आले नाही किंवा गृहपाठ नीट केला नाही तर अधूनमधून डोक्यात फटके मारतात. त्यामुळे डोके दुखत असावे.
नमस्कार मायबोलीकर... बर्याच दिवसांनी लेखनाचा प्रयत्न करतो आहे. या आधी निरोप या कथेचे 3 भाग टाकले पण नंतर मायबोलीचा परवली शब्द विसरल्यामुळे जमले नाही. आता राहिलेला भाग पोस्ट करतोय....
खरे तर शाळेला निरोप देताना मनाची स्थिती त्यावेळी जी झाली होती ती आता होणे शक्य नाही, पण कथा अपूर्ण ठेवणं मला आवडत नसल्याने हा भाग लिहून कथा पूर्ण करतो.
______________________________________________
" खरेच या मुलांच्या प्रेमाला तोड नाही. यांनी दिलेल्या भेटीपेक्षा मनातली भावना आणि यांचे शिक्षकेतर कर्मचार्यांवरील प्रेम खरंच खुप श्रेष्ठ आहे... मला अभिमान वाटतो की मुलांनी दिलेल्या शिकवणीच
गणपतीत आठवणी लिहिताना शाळेच्या गणपती उत्सवाच्या आठवणी निघाल्या आणि वेगळा धागा काढुया असे बोलणे पण झाले. पण नेहमीप्रमाणे, बाकीच्या गडबडीत ते राहुनच जात होते.
काल माहेरी आवरा आवरी करताना ५ वीला प्रवेश मिळाल्याचे नलुताईंच्या स्वाक्षरीचे पत्र सापडले आणि पाठोपाठ काव्यदिंडीत इन्नाने लिहिलेली "Let My Country Awake" ही कविता वाचली आणि परत एकदा शाळेच्या आठवणी जाग्या झाल्या. मग मात्र आज धागा काढायचाच असा निश्चय केला.
ज्ञान प्रबोधिनीबद्द्ल - शाळा / संस्था - ज्यांना काही अनुभव, आठवणी लिहायच्या आहेत, त्यांच्यासाठी हा धागा.
चला शाळेला
सुट्टी अमुची संपली आता
चला शाळेला जाऊ आता
नवे पुस्तक नव्या वह्या
छान सुगंध दाही दिशा
नवे दप्तर नवी इयत्ता
पहिल्या बाकावर घ्यावी सत्ता
नवा वर्ग नवा अभ्यास
जुन्या नव्या मैत्रीणींची साथ
शिक्षक येता उभे रहात
नमस्ते म्हणावे एकसुरात
अभ्यासाला झाली सुरुवात
लागली मधल्या सुट्टीची आस
डब्ब्यामधला खाऊ संपवूनी
मैदानावर आलो जमूनी
खेळ आमचा पकडापकडी
आणी नंतर खोखो कबड्डी
कधी कधी येतो कंटाळा
वाटते मारावी बुट्टी शाळेला
नमस्कार मंडळी,
जून महिन्याच्या आगमनाबरोबरच नव्या शालेय वर्षाचे वेध समस्त विद्यार्थ्यांना, पालकांना व शिक्षकांना लागलेले असतात.
गेली दोन-तीन वर्षे आपल्यातील काही मायबोलीकर समाजाचे काही देणे फेडायचा अल्पसा प्रयत्न करत आहेत. मायबोलीच्या माध्यमातून एकत्र येऊन एका देवदासीं व गरीबवर्गातील मुलांच्या गरजू शाळेत मुलांना 'हसत-खेळत' स्पोकन इंग्लिश शिकवत आहेत.
