साहित्य

गतवर्षी वाचकांना मी लीळा पुस्तकांच्या या अभिनव पुस्तकाचा परिचय करून दिला होता (https://www.maayboli.com/node/77708). वर्षभरात त्या पुस्तकाची मी अनेक पुनर्वाचने केली. त्यातला मला सर्वाधिक आवडलेला भाग म्हणजे त्याची दीर्घ प्रस्तावना. त्यामध्ये लेखकाने अन्य एका पुस्तकाचा उल्लेख केलाय, ते म्हणजे अरुण टिकेकरांचे 'अक्षरनिष्ठांची मांदियाळी'. या पुस्तकाचे नावच इतके भारदस्त वाटले की त्यावरून ते वाचायची तीव्र इच्छा झाली. अक्षरधारा-प्रदर्शनामधून केलेल्या मागच्या पुस्तक खरेदीला आता वर्ष उलटून गेले होते.

संध्याकाळचे पाच वाजून गेले तरी ऊन चांगलच जाणवत होतं. मे महिन्यात संध्याकाळचे सात वाजेपर्यंत तरी अंधार होत नाही. आमचं खोपटीत लाकडं भरण्याचं काम सुरु होत. बाबा लाकडं रचून ठेवत होते, मी आणून देत होतो. बघता बघता अंधारून आलं. पाऊस पडण्याची चिन्हं दिसू लागली, आई वाळत टाकलेले कपडे काढायला धावली, आम्ही भरभर लाकडं खोपटीत टाकू लागलो. सगळ्यांची धांदल उडाली. लहान मुलं अंगणात उड्या मारत येरे येरे पावसा गाणं म्हणू लागली. आणि बघता बघता जोराचं वादळ सुरु झालं. सगळी लहान मुलं आंब्याखाली धावली. त्यांना सांभाळणाऱ्या आज्यांची धांदल उडाली.

अन्यत्र पूर्वप्रकाशित -

आनंदाचे डोही.. आनंद तरंग...!!
__________________________________________

" तू इस तरह से मेरी जिंदगी मे शामिल है.....!!
जहाँ भी जाऊँ ये लगता है , तेरी महफिल है....!!

घराच्या बाल्कनीत तन्मयतेने गाणं ऐकत बसलेल्या उन्नतीचे लक्ष रस्त्यावरून चालणाऱ्या पांढऱ्या रंगाच्या मांजरीकडे गेलं. जडावलेल्या शरीराने चालणाऱ्या त्या मांजरीकडे उन्नती एकटक पाहत राहिली. लवकरच हिची सुटका होईल असं दिसतयं , मांजरीकडे पाहत असताना तिच्या मनात विचार आला.

मराठी साहित्य संमेलन

आजपासून मराठी साहित्य संमेलन नाशिकमध्ये सुरु होत आहे .
संमेलन हा आपल्यासाठी मोठाच आनंदाचा क्षण असतो . एकमेवाद्वितीय !
त्याला खूप खूप शुभेच्छा !

या संमेलनामुळे मराठी साहित्यप्रेमी , लेखक , प्रकाशक या साऱ्यांना यामुळे यापासून काय मिळतं ?
सामान्य वाचकांपर्यंत याचे पडसाद शेवटपर्यंत पोचून त्याला यापासून काय प्राप्त होतं ?
या चर्चेसाठी हा धागा .

अकांशाचा भुंगा पोखरी मनास
नश्वर असे सर्वकाही आठवी मनास
परी चालताना मार्गावरून सत्याच्या
खेचेल गोडी ऐहिक सुखाची मनास

वासना उठाठेव करिती मनास
उरेल का सत्य चिंता जाळसी मनास
मनाचेच हाल होती मनाच्याच हातून
दुसरा कोण विरोध करिसी मनास

अस्मितेचा मृत्यू रडवी मनास
दुःख काय असते जाणवी मनास
"मी" पणा सोडाया मन धाजावत नसे
तेव्हा मिथ्या अहंकार फासी देई मनास

काय काय करावे, संभ्रम आडवी मनास
गृहीत धरले सारे, चूक आकळी मनास
नश्वर वस्तूंचा मोहापाश सुटणार नाही
सत्य जाणून गल्यानी मारे मिठी मनास

- अक्षय समेळ

जे जे तुला बोलायचे राहून गेले होते
ते ते कागदावर आपसूक मांडले गेले
एक एक शब्द अश्रूंनी भिजला होता
विरहाच्या अग्नीत कागद ही जळाला

राख होऊन कागदाची विभूती झाली
अनेकांच्या भाळी श्रद्धापूर्वक सजली
भक्तगणांची आता ना भासते उणीव
तरी मनात उरते तुझी अक्षय जाणीव

- अक्षय समेळ