जणू काहीच वेगळं घडत नाही अशा अविर्भावात, संथ बेफिकीरपणे श्री पायऱ्या चढून वर आलाआला. राजाभाऊ ही मनाची तयारी करीत मागून आले. अगदी सहजगत्या श्री कडी बाजूला सरकवून दरवाजा पुढे लोटला. आजूबाजूच्या पूर्ण शांततेत तो दरवाजाचा करकरण्याचा आवाज राजाभाऊंना पुढील भयानकतेचा सूचक वाटला ; पण त्यांनी तो विचार झटकून टाकला. एव्हाना दिव्यांची झकपक थांबली होती. दारं कडे कडेला आत गेली. तसा आतला काळोख एका नव्या, निराळ्या अधिकच गडद रूपात त्यांच्यासमोर साकार झाला. हात मागे घेऊन श्री जागेवर उभा राहिला त्याचे टप्पोरे, निळे डोळे त्या अंधारावर खिळलेले.
लांबून येणारी पिकअप व्हॅन. त्यावर चार पाच तरूण. वाघावर सवार झाल्यासारखे. व्हॅन बंदिस्त नसते, हे सोयीचं आहे. पटापट चहुदिशांना उड्या टाकाव्या लागतात. बाईक्स उचलण्यासंबंधी जलद हालचाली कराव्या लागतात. थांबायला वेळ नसतो. गयावया ऐकायला टाईम कुणाकडं आहे ?
उचल की टाक. उचल की टाक. एकदम चोख काम. कर्तव्यापुढं कुणाचं काही चालत नाही.
प्रिया रागारागाने ताडताड पावलं टाकत रूममध्ये आली. आणि तिने सरळ आपली बॅग भरायला घेतली.
" प्रिया.. प्रिया थांब. काय करतीयेस ? " तिच्या पाठोपाठ घाईघाईने खोलीत येत सोनालीने विचारलं.
" मी जाते आहे." प्रिया.
" अगं कुठे जाणार आहेस ? "
" कुठे म्हणजे ? माझ्या घरीच. मला माझ्या पपांना भेटायचं आहे. मी दुखावलं त्यांना. " प्रिया भावूक होत म्हणाली. " आजही रात्री येतील ते नक्की मला भेटायला.
" प्रिया अगं अशी अविचाराने घाई करू नकोस. तुला काही माहित नाहीये. तिथे धोका आहे."
१. आठ सिझन्स. त्र्याहत्तर एपिसोड्स. आठ वर्षे चाललेली सिरीज.
वेस्टरॉसच्या सेव्हन किंग्डमच्या राजधानीचं शहर -किंग्ज लॅंडिंग.
सगळ्या कटकारस्थान्यांच्या बजबजपुरीनं माजलेलं. तिथं आहे एक आयर्न थ्रोन. हजारो शत्रूंना नमवून त्यांच्या तलवारींच्या जोरावर घडवलेलं सिंहासन.
त्यासाठी चाललेला सगळ्या राजघराण्यांचा सत्तासंघर्ष, शह काटशह. पण त्याअनुषंगाने केवढं विशाल मानवी जीवन कवेत घेतलंय..! आणि माणसांच्या स्वभावांचे विपुल पैलू..! राग लोभ द्वेष ईर्ष्या क्रौर्य घृणा ढोंग पिसाटपणा सूड हेवेदावे शौर्य नीतीमूल्यं महत्वाकांक्षा स्खलनशीलता शहाणीव प्रेम दया माणुसकी सचोटी निष्ठा सभ्यता शालीनता.
द्वेष : एक भय गूढकथा
भाग ६
श्री आणि राजाभाऊ थेट रात्री उशिरा घरी परतले. प्रियाला त्याचं काय सुरू आहे तेच समजत नव्हतं. तो आपल्या घरी जाऊन त्याचे काहीतरी विधी करेल, असा तिने मनाशी तर्क केला होता ; पण तो तर तिकडे फिरकलाही नव्हता. मात्र तो जे काही करीन ते योग्यच करीन असाही तिला विश्वास होता. आला तेव्हा श्रीच्या चेहऱ्यावर जरासं समाधान दिसत होतं. प्रियाच्या मनात खूप उत्सुकता होती ; पण त्याच्या तपासाची दिशाच निराळी असल्याने कसं आणि काय विचारावं अशा संभ्रमात ती पडली होती. ते ओळखून श्री स्वतःहून तिला म्हणाला -
सोनाली खोलीत आली. बेडवर प्रिया गाढ झोपलेली होती. झोपेत ती अजूनच गोड, निरागस दिसत होती. तिच्या कडे पाहताना सोनालीच्या मनात वेदनेची बारीकशी कळ उठली. ' किती निरागस, निष्पाप मुलगी ! तिच्यासोबत असं का घडावं ? आधी वडील गेले. कशीबशी त्या दुःखातून सावरते न सावरते तोच असा अगम्य प्रकार समोर आला. बिचारीच्या नाजूक मनाला किती वेदना होत असतील." तिच्या मनात विचार आला ; पण मग तो खिन्न करणारा विचार बाजूला सारत ती तिच्या जवळ गेली. आता तिच्या चेहऱ्यावर नेहमीचं प्रसन्न हास्य झळकत होतं. हळूच बेडवर प्रिया जवळ बसून तिच्या खांद्याला हलकासा स्पर्श करत ती मृदू स्वरात म्हणाली -
व्ही फॉर -एक
----------------
दिप्या एक गँगस्टर होता . मोठा भाईचा उजवा हात !
त्या दिवशीची सकाळ उजाडली तीच भयानक खबर घेऊन... मोठा भाई त्यांच्या गॅंगचा डॉन होता . त्याची हत्या करण्यात आली होती.
द्वेष : एक भय गूढकथा
भाग ३
प्रियाने राजाभाऊंचं तिथलं अस्तित्व विसरून जात, आवेगाने पुढे सरसावून श्रीला मिठी मारली. याक्षणी तिला भावनिक आधाराची गरज होती. तो हळूवारपणे तिच्या पाठीवर थोपटू लागला. राजाभाऊही शांतचित्ताने खाली मान करून उभे होते. श्रीच्या प्रेमळ, हळूवार स्पर्शाने प्रिया लगेच शांत झाली. तिची भीती, बावरलेपणा जरासा कमी झाला.
" आय अॅम सॉरी... मी..." जराशी मागे सरत, राजाभाऊंकडे पाहून प्रिया जरा संकोचाने म्हणाली. त्यावर श्री व भाऊ एकमेकांकडे पाहत किंचित हसले.
...माझे पपा. इथेच आहेत ! या घरात ! पण ; वरच्या मजल्यावरच्या अडगळीच्या खोलीत का ? ती खोली तर... नाही ; पण ते आता महत्त्वाचं नाहीये. ते माझे पपा असतील तर मला त्यांना भेटायला हवं. झटक्यात अंगावर पांघरलेली चादर फेकून देऊन ती ताडकन बेडवरून उठली. पळतच तिने बेडचा दरवाजा उघडला. आणि ती हॉलमध्ये आली. हॉल अंधारात होता. खिडकीच्या पडद्याच्या एका बारीकशा उघड्या फटीतून दूरवरच्या लाईटच्या उजेडाची तिरीप आत आलेली. त्याचाच परिवर्तित अतिमंद उजेड हॉलमध्ये पसरला होता. स्वतःभोवती फिरत प्रिया भिरभिरत्या नजरेने तिच्या पपांना शोधण्याचा प्रयत्न करत होती.