मायबोली गणेशोत्सव २०२४

गणपती बाप्पा गेले तरी गणेशोत्सव ग्रूप अजून उघडा आहे, स्पर्धांचा निकाल लागला नाहीये, आणि लेकीच्या चित्रांचे कौतुक बघून लेकाला सुद्धा ते करून घ्यायची इच्छा झाल्याने आणि त्यासाठी त्याने मेहनत घेऊन काही, किंवा बरीच काही चित्रे रेखाटल्याने हा धागा काढत आहे. तसेही आपलीच मायबोली आहे. थोडे नियम इकडचे तिकडे झाल्यास चालतंय

प्रत्यक्षात लागणारा वेळ * : ३ दिवस

लागणारे जिन्नस *:

छान पिकलेला न सोललेला अननस.

चार लवंगा
एक दालचिनीची लहान काडी
एक कप ब्राऊन साखर/ गूळ/ साधी साखर
पाणी
एक मोठी घट्ट झाकणाची बरणी

क्रमवार पाककृती *

ही मूळ मेक्सिकन रेसिपी आहे. अननसाची सालं काढण्यापूवी तो हलकासा धुवुन घ्या. फक्त पाण्याखाली धरा फार चोळू वगैरे नका.

ब्लाईंड डेट!
-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-
आजूबाजूला बहरात आलेले प्रेमी युगुलं काय करताहेत यावर तिने एक नजर टाकली...

आणि कोल्ड कॉफी ऑर्डर केली.

याने पाण्याचा घोट घेऊन बोलायला सुरुवात केली.

नाव-गाव-फळ-फुल

ती मन लावून सँडविच खाताखाता त्याचे बोलणे ऐकत होती.

"धनुष्यबाण की कमळ?" .. त्याने तिचा कल चाचपायला विचारले.

त्यावर तिने "हात" दाखवला....
वेटरला!

"आयपीएल बघतेस?" तो तिची आवड जाणून घ्यायच्या प्रयत्नात..

"इंडिया खेळत असेल तरच..." ती बाटलीत बुडबुडे सोडत उत्तरली.

त्याने डोक्यावर हात मारला

नाव : इरा दिग्विजय देसाई
वय वर्ष : ७ वर्ष

माशा अँड दि बेअर हे आवडते कार्टून आहे. माशा आम्हाला सगळ्यांनाच आवडते.
बेअर काढायचा पण विचार होता पण जरा खाडाखोड झाली मग एवढेच चित्र राहू दिले

गडावर आज धामधूम होती. पण नव्या राजाने ना नवा मुलुख जिंकला होता, ना कुणाची जयंती होती की मयंती. मग गावजेवण ठेवण्याचं कारण काय? नव्या राजाचं हल्लीच लग्न झालं होतं आणि हे त्यानंतरचं पहिलंच गावजेवण! म्हणजे आजचा स्वयंपाक रांधायची जबाबदारी नव्या सुनबाईंची हे मात्र चाणाक्ष गावकर्‍यांनी ओळखलं. 'नव्या सूनबाई काश्मिरच्या आहेत' राधाक्का म्हणाली. 'काश्मिरच्या नव्हे, स्पेनच्या आहेत' राधेचं बोलणं मध्येच तोडत बगूनाना म्हणाले. 'स्पेनला शिकायला होत्या, आणि काश्मिरला फिरायला टूर बरोबर गेलेल्या. आहेत आपल्या फुरसुंगी बुद्रुकच्याच, त्यांचं इन्स्टाहँडल फॉलो करणारा परश्या म्हणाला.

जेव्हा मायबोलीवरती हा उपक्रम वाचला,आवडलाच.. की एखाद्या क्षेत्रामध्ये यशाचं शिखर किंवा प्रथितयश किंवा लक्षणीय यश वा वेगळा अनुभव घेण्याबद्दल इथे लिहायचं.
आपण किमान वरील शेवटच्या निकषामध्ये तरी आहोत, या विचाराने ,शिवाय इथे अजून कुणी लिहिलेलं दिसलं नाही, तेव्हा आपण निदान इथे तरी “”पयलं नमन”” करूया, असं वाटलं नि लेखणी सरसावली. (हा डिस्क्लेमर आहे हं)
तर तो दिवस होता, २८ फेब्रुवारी २०२२.. म.भा.दि. मायबोलीवर छान साजरा होत होता, आणि त्यात एका उपक्रमामध्ये मी अभिवाचन केलं होतं. नेहमीप्रमाणे माबोकरांचं कौतुक आणि काही दिशादर्शक सल्ले मिळाले. (आवाज,शैली यांना अनुसरून)

कुठेही नदीकिनारी , समुद्रकिनारी, डोंगरात असो वा जंगलात, भटकायला गेल्यावर तिथले दगड, खडे, वाळू, शंख - शिंपले गोळा करून आणणे हा माझा आणि आता माझ्या लेकीचा देखील एक छंद आहे.. घरी आणून छान स्वच्छ धुवून लेबल लावून ठेवायचं. अश्या ऐवजांनी भरलेल्या बऱ्याच लहान मोठ्या थैल्या, डब्ब्या आहेत घरात.
त्यापैकी काही सामान वापरून गणपती बाप्पा साकार झाला.

जेरी ने खूप वेळा सांगून पाहिले पण मेरी कसली ऐकतेय .
टॉम पासून सतत सावध रहावं लागतं आणि तिला हि सांभाळावं लागत .
तिच्या गावात सवय नाहीना ट्रॅप ची कितीवेळा सांगितले कि अग
चीज दिसलं कि लगेच खायला जाऊ नकोस , अनु मावशी चीज बाहेर चुकून कधीच विसरणार नाही .
रात्र झाली मेरी आणि जेरी अनु मावशी झोपल्यावर हळूच बाहेर निघाले. किचन मध्ये पडलेले बिस्किट्सचे तुकडे आनंदाने खाऊन टेरेसवर जाणार इतक्यात मेरीने ट्रॅप मध्ये लावलेला चीज चा तुकडा बघितला .
जेरीने थांबवायच्या आधीच पळत जाऊन ट्रॅप मध्ये शिरली आणि अडकली.