प्रेम!
विशुद्ध प्रेम! विरहातले प्रेम!! पावसातलं प्रेम!!!
प्रेमाच्या अनेक छटा,एका आयुष्यात न समजणाऱ्या.
७०च्या दशकात अशीच एक प्रेमकथा देशाच्या 'देवभूमी'त, केरळमध्ये फुलली आणि त्यांच्या विरहाने आणि प्रेमकथेच्या दुर्दैवी अंताने अजरामर केली.
एस. विमल यांच्या 'एन्नु निंटे मोइदीन' (तुझाच फक्त, मोईदीन) या २०१७च्या मल्याळम चित्रपटाने भाषा, प्रांताच्या भिंती कधीच न मानणाऱ्या या 'प्रेमाची गोष्ट' चंदेरी पडदयावर आणली आणि जगभरातील लोकांचे डोळे त्या प्रेमवीरांसाठी पाणावले.
द्वे्ष : एक भय गूढकथा
भाग १२
तिचं किळसवाणं, अंगावर काटा आणणारं हास्य सुरूच होतं. एव्हाना घडलेल्या अघटीत प्रकाराची सोनाली अन् राजाभाऊंना चांगली कल्पना आली होती, अन् ते, विशेषतः सोनाली गर्भगळीत होऊन गेली होती. श्री स्थिर नजरेने, शांतपणे तिच्याकडे बघत होता. मग एकदम त्याच्या तोंडून जरबेच्या, खणखणीत आवाजातले शब्द बाहेर पडले.
" बास... हे पहा. तुम्ही कोण आहात याची मला चांगलीच कल्पना आहे ; पण काही प्रश्न अजून अनुत्तरित आहेत. ज्यांची उत्तरे मला तुम्ही द्यायची आहेत. समजलात ? "
नुकतीच Netflix वरील midnight diner ही series पाहिली.
""डोक्याला फार ताप नको, नायक – नायिकांच्या डोळ्यातून वाहणाऱ्या पाण्यात बुडणे नको, अगदीच उथळ विनोदही नको आणि horror, thriller वगैरे तर अजिबातच नको"", अश्या माझ्या बऱ्याच चाळण्यांमधून, तावून सुलाखून ही मालिका राहिली.
गेल्या शनिवारी सकाळीं अकराचा प्रयोग पाहण्याचा (San Jose ला ) योग आला.
खर तर हे पहिल्यान्दा ९१ साली आलेलं नाटक, तीस वर्षांनी नवीन ताज्या दमाच्या कलाकारांसह परत आणलं तेही स्क्रिप्ट मध्ये कोणताही बदल न करता.
सापळा - प्राईम व्हिडीओ
दिग्दर्शक - निखिल लांजेकर
निर्माते - शिवकाल से दिग्पाल लांजेकर, चिन्मय मंडलेकर और उनके बहोत सारे साथी.
कलाकार - समीर धर्माधिकारी, नेहा जोशी, दीप्ती केतकर आणि चिन्मय मंडलेकर ( कळलं ना ?)
चित्रपटाचा प्लॉट चार ओळींचा आहे. पण त्याची ट्रीटमेंट हिचकॉकच्या रहस्यपटांची आहे असा दिग्दर्शकाचा आणि लेखकाचा (श्रीनिवास भणगे) समज आहे. तसा संवाद एका पात्राच्या तोंडी आहे. पात्राच्या तोंडून लेखकच बोलतो किंवा नाही बोलत. " इंग्रज गेला तो कंटाळून" हे वाक्य पुलं च्या मनातले नसून पात्राच्या तोंडचे आहे. इथे मात्र संशयाला जागाच नाही.
'कृष्णा कॉटेज'
सोहेल खान - मानव
ईशा कोप्पीकर - दिशा
अनिता रेड्डी - शांती
व्रजेश हीरजी- टल्ली
राज झुत्शी- लेखक ऊर्फ प्रोफेसर सिद्धार्थ दास
कट टू :
'कहीं अनकहीं बातें' या पुस्तकाचा प्रकाशन सोहळा. पुस्तकाच्या लेखकानं थोर रशियन लेखक चेकॉव्ह यांच्यासारखी दाढी मिशा राखलेली आहे. भाषणात लेखक सांगतोय की सदर पुस्तकात साडेनऊ लव्ह स्टोऱ्या आहेत.
उरलेली अर्धी कोणती, ते आता या सिनेमाच्या माध्यमातून दाखवणार आहेत.
१
लाभले आम्हास भाग्य, आम्ही उठतो दुपारी
जाहलो खरेच धन्य, आम्ही फोडतो सुपारी
धर्म, पंथ, जात सर्व मानतो भपारी
अवघ्या जगात फक्त जाणतो सुपारी
आमुच्या मनामनास सांधते सुपारी
आमुच्या मुखामुखात रंगते सुपारी
आमुच्या उराउरात मावते सुपारी
आमुच्या सख्यासख्यांत नाचते सुपारी
आमुच्या घशाघशांत दाटते सुपारी
आमुच्या जिभांवरून डोलते सुपारी
आमुच्याच चळवळींस लाभते सुपारी
आमुच्याच अळीमिळीत लाजते सुपारी
(सदर लिखाण पूर्णतः काल्पनिक असून, कोणत्याही व्यक्ती अथवा स्थळाशी साधर्म्य आढळल्यास योगायोग समजावा. )
१.
कधीतरी बऱ्याच वर्षांनी पुण्याहून कोल्हापूरकडे चाललेलो असतो. कोयनेचा पूल ओलांडला की हायवेशेजारचं पंकज हॉटेल दिसतं. आणि प्रॉब्लेम होतो. भावना उचंबळून यायचा धोका निर्माण होतो. हे असं दरवेळी होतं. दरवेळी नव्यानं होतं.
