चित्रपट

दुनिया मेरी मुठ्ठी मे !
माझ्या ड्रायविंग ची कथा

सर्वांचे एक निरीक्षण आहे की, कोविडनंतर लोकांची माणुसकी, सहनशक्ती आणि एकाग्रता कमी झाली आहे. ट्रॅफिकमध्ये किरकोळ कारणावरून हमरीतुमरीवर येण्याचे प्रमाण वाढले आहे. जसे की, इतक्या वेळा हॉर्न का वाजवला? किंवा मी हॉर्न वाजवला आणि तू बाजूला का झाला नाही? थोड्याशा शाब्दिक चकमकीचे रूपांतर शिव्या आणि हाणामारीमध्ये सहजतेने व्हायला लागले आहे. ग्राहक आणि विक्रेता (किंवा सेवा पुरवठादार) यांच्यातही पूर्वीसारखे हेल्दी रिलेशन राहिले नाहीत. त्यांच्यातही किरकोळ कारणावरून हाणामारी होऊ लागली आहे. सहनशक्ती संपली की राग अनावर होतो आणि त्याचे रूपांतर कशात होईल ते सांगता येत नाही.

झब्याने मारलेला
पुरातन काळा दगड
लागावा आपल्या
पाषाण हृदयी
सनातन काळजाला!
आणि
आतून फुटावेत झरे
प्रज्ञा, शील, करूणेचे
द्वेषा ऐवजी!

कवी: गणेश कुलकर्णी (#समीप)
तारीख : 28 मार्च 2023

Movie Ustad Hotel (2013)

मेल मेल (Song)

मेल मेल मेल

विण्णिले

चेक्केरा किळिकळायी (२)
वेरुदे…..नाम इदिले

एदो कोंबील कुडूंडाकान योगारायी

ताले माण्णिन नेरुम तेडारायी

ओरे निरम्, स्वरम् ८

इनि ओरे वळी, मोळी, श्रृती…

(मेल…विण्णिले) (२)

वा वा ताणुवा वा….

नारुम कोंडे मेल मेल मेन्न्यु कोंडेन

ओ….एन मोहमाके…

ओ….. निन स्नेहमाके

मेनेन्यू कुडिदा…. ओन्नुचेर्णू उत्तुकुडी…

विण्णिल नी मान्नलेक्केटिदान….
(मेल मेल… मोळी, श्रुती…) (२)

(मेल मेल किळीकल नाम) (२)

इदिले….. ओन्निदिले….

आयुष्यात आलेल्या कोणत्याही संकटावर मात करत आयुष्याला नवसंजीवनी देत आयुष्याचं फुलपाखरू
स्वछंद विहरू लागतं.
या साध्या सरळ गोष्टीला नाव काय द्यायच?

'ह्या गोष्टीला नावच नाही' (This story does not have a name) ही दिग्दर्शक संदीप सावंत यांची तिसरी फिल्म.

दिवाळीनंतर 8 नोव्हेंबर 2024 रोजी हा चित्रपट तुमच्या जवळच्या चित्रपटगृहात येत आहे.

पॅनोरमा स्टुडिओज सादर करीत आहेत
'ह्या गोष्टीला नावच नाही'
Teaser Out Now !
८ नोव्हेंबर २०२४ पासून आपल्या जवळच्या चित्रपटगृहात!!

पिक्चर सुरू होताच खोकला झालेला कावळा ओरडावा तसला आवाज येतो. दोन गणवेषधारी आणि त्यांच्यासोबत डोक्याला बंडाना आणि डोळ्यांना गॉगल (रात्री!) असा एक माणूस (महेश आनंद) गेटवे ऑफ इंडियाच्या पुढ्यात उभे असतात. आता हे गणवेष नेमके बँडवाल्यांचे, मिलिटरीचे की अजून काही हे मला माहिती नाही. पण तशातच तसलाच गणवेष घालून समोरून रामी रेड्डी उर्फ चिकारा येतो. चिकाराचा चेहरा पाहून त्याला हमदर्द का सिंकारा द्यावं असा विचार डोक्यात येऊन गेला. कावळ्याचा खोकला वाढत जातो. यांच्यासोबत आता अजून एक माणूस वेटरचे कपडे घालून गळ्यात लाल स्कार्फ घालून येतो आणि म्हणतो 'वेल्कम टू लिस्या, कर्नल चिकारा का स्वागत है'. ( लिस्या??

मागे कुणीतरी शोलेमधल्या जया भादुरीच्या होळीच्या सीनमधल्या ओव्हरऍक्टिन्गचा उल्लेख केला होता त्यावेळी तिचा साधारण तसाच रोल असणारा हा पिक्चर आठवला. सहजच टीव्हीचे चॅनेल चेंज करताना लागलेला हा पिक्चर संपेपर्यंत चॅनेल बदलले गेले नव्हते. रवींद्रनाथ टागोरांच्या 'समाप्ती' कथेवर आधारित राजश्रीचा हा पिक्चर नॉस्टॅल्जीया म्हणून आवडतो.

या १६ ऑगस्टला एक सुवर्णजयंती वर्ष सुरू झाले आहे ते पुढच्या वर्षी याच तारखेला संपेल.
म्हणजे पुढच्या वर्षी त्या घटनेला ५० वर्षे पूर्ण होत आहेत.
ती घटना पाहिलेले लोक आजही आहेत. मोठ्या संख्येने आहेत. जोपर्यंत ते आहेत तोपर्यंत त्या घटनेचं चर्वितचर्वण होत राहणार.
काय झालं होतं पन्नास वर्षांपूर्वी ?

कभी खुशी कभी गम या अजरामर चित्रपटाबद्दल आपली मते येथे लिहा. हा "माझा" धागा नाही. सर्वांनी लिहा. "तुम्ही जर या काळात हे विकत घेतले असेल तर या क्लास अ‍ॅक्शन सूट मधे तुम्हाला सामील होता येईल" अशी आवाहने असलेली मेल येते तसे समजा. ज्यांनी हा पिक्चर कधी पाहिलेला आहे त्यांना त्यांचा वैताग चॅनेल करायला चांगली संधी आहे. गेल्या २-३ दिवसांत चित्रपट बाफ वर अनेकांनी तुकड्या तुकड्यांत या चित्रपटातील सीन्स बद्दल लिहीले आहे. त्यांनी ते इथे परत लिहा, आणि इतरांनाही त्यात भर घालता यावे म्हणून असा बाफ उघडत आहे.

इतर चित्रपटांबद्दल स्वतंत्र बाफ आहेत तेव्हा त्याबद्दल इथे लिहून हे डायल्यूट करू नका

काम करता करता एखादं गाणं आपण ऐकायचा प्रयत्न करतो. क्षणभरातच आपल्या लक्षात येतं कि एक तर काम करूयात किंवा हे गाणं ऐकूयात.

काय नसतं त्यात ?
आलापीने सुरूवात होतं. गायिकेने सा लावलेला.
सा SSSS

पुढे गूढ शब्द कानी येऊ लागतात. ते एका विलक्षण सुरावटीत बांधलेले..
सुरावट ओळखायचा आपला यत्न सुरू होतो. आपल्याला त्यातलं काही समजत नसतं.
पण मागे केलेल्या प्रयत्नातून सरावाचे झालेले.

नी रे ग रे, ग म , ध नी सा
सा नी ध प , म ध प म ग रे
ग म प म ग रे, नी रे सा