विडंबन कविता

१
लाभले आम्हास भाग्य, आम्ही उठतो दुपारी
जाहलो खरेच धन्य, आम्ही फोडतो सुपारी

धर्म, पंथ, जात सर्व मानतो भपारी
अवघ्या जगात फक्त जाणतो सुपारी

आमुच्या मनामनास सांधते सुपारी
आमुच्या मुखामुखात रंगते सुपारी
आमुच्या उराउरात मावते सुपारी
आमुच्या सख्यासख्यांत नाचते सुपारी

आमुच्या घशाघशांत दाटते सुपारी
आमुच्या जिभांवरून डोलते सुपारी
आमुच्याच चळवळींस लाभते सुपारी
आमुच्याच अळीमिळीत लाजते सुपारी