मायबोली गणेशोत्सव २०२१

उपवास म्हणजे खरे तर देवाचा सहवास किंवा रोजच्या वैश्विक मोहापासून स्वतःला बाजूला करण्याचा दिवस. दररोज च्या आयुष्यामध्ये मोहाचा सर्वात मोठा वाटा असतो अन्नाचा . त्या मोहावर एक दिवसासाठी का होईना ताबा मिळवला तर आपली मानसिक ताकत/ चिकाटी निश्चित वाढते. सध्याचे बहुचर्चित इंटरमिटन्ट फास्टिंग हा ह्याचा मानसिक चिकाटीला चालना देणारा प्रकार झाला. पण आपल्या पूर्वजांनी अश्या उपवासांचे महत्व फार पूर्वीच हेरून त्याला रोजच्या दैनंदिन आयुष्यात समरस करून घेतले. शिवाय त्याला धार्मिक महत्व देऊन लोकांना ते उपवास पाळण्यासाठी प्रेरित केले.

काहीच सुचत नाहीय. सगळीकडे फक्त अंधारच अंधार. कानावर फक्त पाण्याचा आवाज पडतोय. मनाला एक अनामिक हुरहूर लागून राहिलीय. तेवढ्यात दरवाजा उघडला जातो..समोर ती दिसते.
मी भावनातिरेकाने तिच्या कुशीत शिरते. तिला विचारते - 'कुठे असतेस गं आई, मला गरज असते तेंव्हा कुठे जातेस? मला खरंच वाटलं या अंधारात एकटीच चाचपडणार मी'....
ती किंचित हसते, डोक्यावर हात ठेवून म्हणते "देहाचा दरवाजा उघडलास तेंव्हा सगुणातली मी दिसले, मनाचा उघडशील तेंव्हा समजेल की मी तुझ्या अंतरातच आहे, मग कसला अंधार आणि कशाचं एकटेपण?"

काहीच सुचत नाहीय. सगळीकडे फक्त अंधारच अंधार. कानावर फक्त पाण्याचा आवाज पडतोय. मनाला एक अनामिक हुरहूर लागून राहिलीय. तेवढ्यात दरवाजा उघडला जातो.....

रिग्रेशन थेरपीमध्ये मी माझ्या सबकॉन्शसमध्ये डोकावले आहे. माझ्यासारखे दिसणारे हे कोणते भिन्न व्यक्तीमत्व! जंगने याला 'शॅडो पर्सनॅलिटी' म्हटले आहे.

किती खल, मॅनिप्युलेटिव्ह, व्हल्नरेबल, कॉम्प्लेक्स, आकर्षक आहे ही स्त्री. जे मी मला स्वत:ला नाकारले, त्या गुणावगुणांनी माझी सावली बनत गेलेली हीच ती.

आताच मला हे रुमीचे शब्द का आठवतायत - Beyond right and wrong there is a field. I will meet you there.

शशक पूर्ण करा - शिकारी - निरु

"काहीच सुचत नाहीय. सगळीकडे फक्त अंधारच अंधार. कानावर फक्त पाण्याचा आवाज पडतोय. मनाला एक अनामिक हुरहूर लागून राहिलीय. तेवढ्यात दरवाजा उघडला जातो....."

असं जाळं पसरुन ते पांच चतुर, धूर्त शिकारी बाजूच्या खोलीत मजेत बसून राहिले.

त्यांनी पसरलेल्या जाळ्यात सावजं एकामागोमाग एक सापडणार याची त्यांना खात्रीच होती.

ते ही खरं तर एका जाळ्यावरच होते.

त्यांचं कामच होतं दर हंगामात नवी नवी जाळी विणून कधी नवी जुनी सावजं फासायची.

आणि कळून सवरूनही सावजं अडकायचीच.

कधी नकळत, कधी स्वेच्छेने..

काहीच सुचत नाहीय. सगळीकडे फक्त अंधारच अंधार. कानावर फक्त पाण्याचा आवाज पडतोय. मनाला एक अनामिक हुरहूर लागून राहिलीय. तेवढ्यात दरवाजा उघडला जातो काय आणि पाण्याचा लोंढा भस्सकन आत येतो काय!

'Man proposes, God disposes' गेल्याच आठवड्यात या वाक्यावरुन 'संयमीत' चर्चा झाली होती. 'देव काही करत नसतो, माणसाची Strong इच्छा हवी' मीही ऐकवलं होतं.

पाण्याचा लोंढा आता गळ्यापर्यंत आलाय. एकत्र जगण्याचा प्लॅन फेल तर फेल, 'एकत्र मरण पत्करु' म्हणत आम्ही वाट बघत बसलो. 'तो' समोर उभा ठाकला.

काहीच सुचत नाहीय. सगळीकडे फक्त अंधारच अंधार. कानावर फक्त पाण्याचा आवाज पडतोय. मनाला एक अनामिक हुरहूर लागून राहिलीय. तेवढ्यात दरवाजा उघडला जातो.....

"बॉस, अब्बी इस्को टपकानेका क्या?"
"नैरे, गणपती के टाइमपे आपुनको खून कि होली खेलनेका नै"
"तो, फिर्र?"
"गोदामके पिछवाडुमे जो नाला है, उधर इस्को डाल देगा, चुहोंके लिये. साऽला, गंदी नालीका किडा.."
"सहि है बॉस. चमडीचोरोंको ऐसेहि मौत देना चाहिये..."

काहीच सुचत नाहीय. सगळीकडे फक्त अंधारच अंधार. कानावर फक्त पाण्याचा आवाज पडतोय. मनाला एक अनामिक हुरहूर लागून राहिलीय. तेवढ्यात दरवाजा उघडला जातो....

काहीच सुचत नाहीये. सगळीकडे फक्त अंधारच अंधार. कानावर फक्त पाण्याचा आवाज पडतोय. मनाला एक अनामिक हुरहूर लागून राहिलीय. तेवढ्यात दरवाजा उघडला जातो.....
सभोवताली उजेड पसरला. क्षणार्धात एक लखलखतं हत्यार वेगानं आतमध्ये येत खस्सकन् पोटात खूपसलं गेलं. अपार वेदनेनं त्याचा जीव कळवळला. मीही डोळे घट्ट मिटून घेतले.

काहीच सुचत नाहीय. सगळीकडे फक्त अंधारच अंधार. कानावर फक्त पाण्याचा आवाज पडतोय. मनाला एक अनामिक हुरहूर लागून राहिलीय. तेवढ्यात दरवाजा उघडला जातो....

शशक पूर्ण करा-संपल सगळ-SharmiaR.

‘काहीच सुचत नाहीय. सगळीकडे फक्त अंधारच अंधार. कानावर फक्त पाण्याचा आवाज पडतोय. मनाला एक अनामिक हुरहूर लागून राहिलीय. तेवढ्यात दरवाजा उघडला जातो.....’
“

अमु, उठ लवकर. पाणी आलंय. चटकन आंघोळ वगैरे आटपून घे आणि देवीला जाऊन नमस्कार करून ये.”