कॉलेज

अमेरीकेतील हायस्कूल प्रवास - १
अमेरीकेतील हायस्कूल प्रवास - २
अमेरीकेतील हायस्कूल प्रवास - ३

अमेरीकेतील हायस्कूल प्रवास - १
अमेरीकेतील हायस्कूल प्रवास - २

"जामिनाचे पैसे कोण भरतय?" पोलिसांनी मला विचारले.
"मी", मी उत्तर दिले.
पोलिसांनी माझ्याकडे निरखून बघितले. " कोण लागतो हा तुमचा?" मला प्रश्न विचारला गेला.
"मित्र ", मी उत्तरलो.
" जरा समजावा तुमच्या मित्राला", पोलिस ऑफिसर म्हणाले.
मी पैसे भरले, सही केली आणि जग्या बाहेर यायची वाट बघू लागलो.

प्रेम प्रेम आणि फ़क्त प्रेम,
आजकालच्या युगात लैला मजनूचा गेम,
मित्राची मैत्रिण पण आपला नेम,
प्रेम प्रेम आणि फ़क्त प्रेम . ..
कॉलेजला जायचं फ़क्त नावचं असतं,
कट्यावर बसणं आमचं कामचं असतं,
भिडली नजर की झाला फेम,
प्रेम प्रेम आणि फ़क्त प्रेम . ..
प्रेमपत्र आणि कबुतरांचा जमाना गेला,
फेसबुक आणि मॅसेजेसचा जमाना आला,
भेटला नंबर की नाईट पॅक सेम,
प्रेम प्रेम आणि फ़क्त प्रेम . ..
कुणाची गर्लफ्रेंड कोणकुणाचाबॉयफ्रेँड ,
पार्ट टाइम जॉब जसा, मधेस्टोरीचा दी एण्ड,
प्रत्येक वर्षी रिलेशनचेंजहा एकच ऐम,
प्रेम प्रेम आणि फ़क्त प्रेम . ..
वाट लागली देवा इथे खरया प्रेमाची,
किंमत नाही कोणाला काही कुणाच्या भावनेची,

गेल्या वर्षात काय शिकलो याचा मागील २-३ दिवस लेखाजोखा घेणं चालु होतं. नविन पुस्तकं वाचली (तीही इंग्रजी- त्यामुळे समजायला जरा वेळच लागला). मायबोलीवरचे चांगले लेख वाचले. आता बरच शिकुन (म्हणजे degree च्या भाषेत) झालय, पण अजुनही असं वाटतं, की महत्त्वाचं असं आपण काही शिकलोच नाही की जे रोजच्या जीवनात कामात पडेल.

अजुनही कोणी घर घेणं म्हणजे investment म्हटलं की Rich Dad poor Dad आठवते आणि घर घेणे liability वाटते. अर्थशास्त्राचा अजुनही अर्थ कळत नाही. stress management, time management कितीही वाचलं तरी कळत नाही, आणि ते वाचुन करण्यासारखं नसावं, ते करावं लागतं, हे महत्त्वाचं. असो.

उत्तर प्रदेशात महिलांनी कॉलेजमधे जीन्स घालून आल्यास दंड अशा अर्थाच्या बातम्या एक दोन दिवसात वाचल्या कि नाही ? हे काय चाललंय ? महिलांनी काय करायचं हे महिलाच ठरवतील ना ! एक तर संसदेत महिला आरक्षणाचं बिल लटकवायचं, वरून हे असले आचरट आदेश काढायचे आणि पुन्हा आम्ही महिलांचा आदर करतो असं बिनधास्त ठोकून द्यायचं. पुन्हा इतर वेळी या नेत्यांना पाण्यात पाहणारे पुरूष या बाबतीत त्यांचं समर्थन करायला पुढे !

हे असले आदेश आधी संघटना देत होत्या, कॉलेजेस काढत होते तेव्हां दाद मागता येत होती. आता सरकारेच असे आदेश काढू लागले तर काय करायचं ? महिला आयोग, मानवी हक्क आयोगाचं या बाबतीत काय म्हणणं आहे ?

जे. एस्. एम्.
आमचे कॉलेजचे जीवन तसे खुरटलेलेच होते. एकतर इतर काय करता येत नव्हते, म्हणून कॉमर्स करायचे ठरवले. कॉलेजचे आकर्षण होते पण खिसे रिकामे होते. सायकलने कॉलेज गाठायचे. एकच सायकल दोन भाऊ आलटून पालटून वापरायचो. भाडयाचे खोली खालीच घोडेकरांचे सायकल दुरूस्तीचे दुकान होते. त्यामुळे प्राथमिक ज्ञान होतेच. दुरूस्तीही फुकटात व्हायची.
घरा-शेजारी पावसाळयात विठोबाच्या देवळात मोहन म्हात्रेचा गणपतीचा कारखाना असायचा. चित्रकार बनण्याची आवड होती. पण त्याला मुरूड घातलेली. ती हौस गणपतीच्या कारखान्यात भागवून घ्यायचो. मूर्तीला मदत करता करता वडीलांचाच अर्ध पूतळा बनवला. बरेच वर्षे तो होता.

फार काही बदलल नाहिये तुमच्या जाण्याने....

आता मेसेज होतात कमी नी फोनच जास्त
तरीही बिल आता आटोक्यात असतं
थँक्स, सॉरी चा रतिब लावलाय
पण शिव्या घालायला कोणीही नसतं

दिवसभर चहाचे लाखो कप रिचतात
एका कंटीगसाठी भांडणार्‍यांना फिदीफिदी हसतात
गाडीतलं पेट्रोलही टाकीभर वाहतय
वीकेंड असेच रूममध्ये पडल्या पडल्या संपतात

मॉलमधे आवडेल ती गोष्ट माझी होतेय
तुळशीबागेतली बार्गेनिंग मलाच वेडावतेय
वस्तू माझी, इच्छा माझी कोणाचाही कल्ला नसतो
कोणास ठाऊक चॉईस तरीही अनोळखी का वाटतेय

लंचमध्ये डब्बा आता शेरिंगविनाच संपतो
नाक्यावरला वडापाव कधी कधी खुणवतो
एका वडापावची ऑर्डर मोठ्या तोर्‍यात देते