लेखन

शाळा कॉलेजात असताना अनेकांनी येता-जाता मला "सरळ" वळण लावण्याच्या नावाखाली केलेल्या फुकटच्या उपदेशांनी माझं पित्तं फार खवळायचं! कधी (म्हणजे बर्‍याचवेळेला) मी मारलेल्या बंडला उघडकीस आल्या तर 'खोटं बोलू नकोस, खोटं बोलल्यानं पाप लागतं'. कधी रविवारी सकाळी जरा उशीरा पर्यंत लोळलो तर लगेच 'उठा आता, नुस्ते लोळत पडू नका. लवकर निजे लवकर उठे तया ज्ञान, संपत्ती आरोग्य लाभे! समजलेत काय चिमणराव?' अशी हजामत! असलं काही सतत ऐकल्यावर कुठल्याही कुणाचंही डोकं फिरेल, मग माझ्यासारख्या टीनेजराची काय कथा?

वैधानिक इशारा* जड-आध्यात्मिक लेख आहे, परत फिरा.

माझा मित्र अनिल. दापोलीला महाविद्यालयीन शिक्षणावेळचा माझा वर्गमित्र. तेंव्हा पासूनच तो काहीसा अबोल आणि अतीसंवेदनशील वगैरे. चार मित्रांच्या घोळक्यात फार न बोलता कडेला उभा राहून विनोदांची मजा घेणारा. शिक्षण पूर्ण झाल्यावर त्याला ठाण्याला एका स्थानिक वृत्तपत्रात नोकरी मिळाली.

काशी क्षेत्री गंगा लहरी निरूपण… एक स्वर्गीय अनुभूती.

दोन तीन महिन्यांपूर्वी “ काशीला येणारेस का ? “ हे विचारणारा मैत्रिणीचा फोन आला आणि मी क्षणाचा ही विलंब न करता “हो” म्हटलं. काशी आणि पंढरपूर ही आमच्या आजीची दोन श्रद्धास्थानं होती. नुसत नाव उच्चारलं कोणी तरी नकळत हात जोडले जात तिचे. लहानपणी आम्हाला ती खुप गोष्टी सांगत असे काशी आणि गंगेच्या. “ काशीस जावे, नित्य वदावे “ हे ती रोज फक्त म्हणतच राहिली पण काशीविश्र्वेवर दर्शन काही तिच्या नशिबात नव्हतं. आजीच्या आठवणीना बरोबर घेऊन आपण तरी दर्शन करू या हा सुप्त हेतू ही मनात होताच.

सारखवट....
मध्यंतरी ऑफिसमधून घेतलेल्या छोट्याश्या सुट्टीत ज्युली अँड ज्युलिया नावाचा भलताच गोड सिनेमा समोर आला.त्यातून मेरिल स्ट्रीप लाडकी मग काय एका बैठकीत बघितला.ती छोटीशी सुट्टी अगदी अगदी कारणी लागली.सिनेमा अतिशय साधा सरळ आणि मधुर.ज्युली ही एका कॉल सेंटरमध्ये काम करणारी मुलगी, 9/11 हल्ल्यानंतर पीडितांना मदत करणारी तिची ही कंपनी , लोकांना मदत करता करता त्यात काम करणाऱ्या ह्या तरुण मुलीला त्या सगळ्या करुणरसामुळे दुःखानं आतून पोळल्यासारखं झालंय,तिची आर्थिक परिस्थिती बेताची त्यामुळे नोकरी करणं गरजेचं आहे.घरी सुस्वभावी चांगला

इज्जत
------------------------------------------------------------------------------------------------------

सकाळचे दहा वाजलेले. दिवसाचं रहाटगाडगं फिरायला लागलेलं. चोहीकडे माणसंच माणसं. सगळ्याच प्रकारची . भिन्नलिंगी ! लोकांची धावपळ, रस्त्यावरची गर्दी वाढू लागलेली. वाहनांची घाई, ब्रेक्सचे आणि हॉर्नचे कर्कश्श आवाज वातावरण व्यापून उरलेले. थोडी मोकळी हवा असल्याने सकाळ मात्र प्रसन्न होती.

त्या सगळ्या धबडग्यातून तो निवांत चालला होता. त्याचाही धंद्याचा टाईम होता.

महाड येथून प्रकाशित होणाऱ्या शब्दसंवाद दिवाळी अंकात क्रिकेटपटू 'खंडू रांगणेकर' यांच्यावरील 'अष्टपैलू' हा माझा लेख व भारतरत्न, लाडका क्रिकेटपटू 'सचिन तेंडुलकर' यांच्यावरील "शब्दकोडे" प्रसिद्ध झाले आहे .

*महाराष्ट्र मंडळ 'म्युनिच'* (जर्मनी) यांच्या २०२३ च्या ' *पालवी* ' या ई- दिवाळी अंकात माझे 'क्रीडा-शब्दकोडे' समाविष्ट झाले आहे.
अंकासाठी लिंक :-
https://mmmunich.com/diwaliAnka/2023/#p=1

दीपावलीच्या आगमनाने, जुळावी नाती हरवलेली,
फराळाच्या मधुर गोडव्यात, एकत्र यावी मने जपलेली..

दीपावलीच्या आगमनाने, बालपणीच्या जागाव्या आठवणी,
वारसा पुढे सोपवताना, नव्या काही घडवाव्या आनंदुनी..

दीपावलीच्या आगमनाने, सुंदर रांगोळ्या सजाव्या अंगणी,
आकाशदिव्याच्या प्रकाशाची, त्यावर पखरण सप्तवर्णी..

दीपावलीच्या आगमनाने, सुखसमृद्धी वसो तव जीवनी,
प्रसन्न सुदृढ आरोग्याचे, वरदान तुवा द्यावे धन्वंतरीनी..

दीपावलीच्या आगमनाने, सरो जळमटे खिन्नतेची,
आत्मसुखाची प्राप्ती व्हावी, उजळावा प्रकाश अंतरंगी..

  पु. लं. महाराष्ट्राचं लाडकं व्यक्तिमत्व. काही पुस्तके, कादंबऱ्या भावनिक करतात. अंतर्मुख करतात, तर काही खळखळून हसवतात. मात्र पु. लं हे असे लेखक होते. ज्यांची पुस्तके, कादंबऱ्या वाचताना कधी हसता हसता डोळ्यांतून अश्रू येतात. कधी एका क्षणी त्यांच्याच शब्दांनी गंभीर, जरासं अस्वस्थ झालेलं मन पुढच्याच क्षणी त्यांच्याच शब्दांनी हलकं होऊन जातं, आणि ओठांवर हलकंसं स्मित उमटतं.

•••••••

साहित्यिक पु. लं