साहित्य

जाळं(भाग ४) - https://www.maayboli.com/node/75038

फिक्शनजगत

©सर्व हक्क लेखकास्वाधीन. कुठल्याही प्रकारे पुनर्मुद्रित अथवा रूपांतरण करताना लेखकाची परवानगी अनिवार्य राहील.

पुढील भाग रविवार दि. १४ जून रोजी रात्री ९ वाजता प्रकाशित होईल.

भाग ६ - https://www.maayboli.com/node/75016

मायबोलीवरून काही दिवस इच्छा नसून देखील ब्रेक घेत आहे. माझे चाहते माझे धागे आणि प्रतिसाद मिस करतील त्याबद्धल दिलगीर आहे.
फिर मिलेंगे .

जाळं (भाग ३) - https://www.maayboli.com/node/75012

तसे तर मला काडीचाही त्रास नाही
पण वाटते आयुष्य हा माझा घास नाही

उगाच चंद्र-सूर्याची ये-जा रोज बघत आहे
दिशांचा श्वासांना माझ्या कसलाच अदमास नाही

गात्र-गात्र एकवटेल ज्याच्या साधनेसाठी
गवसला कुठलाच असला अजून ध्यास नाही

माझ्या या अवस्थेचा उपहास करू तितका कमी
शंभर कड्या दाराला, छत माझ्या घरास नाही

उत्तरे मिळतील असे स्वतःस सांगत असतो
जिवंत आहे कारण, घेतला अजून गळफास नाही

- मंगेश विर्धे

(टीका प्रोत्साहित.)

बालकथा: रामूची हुशारी

एक छोटे गाव होते. त्या गावात रामू नावाचा पोरका मुलगा राहत होता. जवळचे कुणीच नसल्याने तो एकटा राहत होता. बारा तेरा वर्षांचा रामू कोण कुठला कुणालाच माहीत नव्हता. तो सार्‍या गावाचाच मुलगा झाला होता. गावात मिळेल ती कामे तो करायचा. कुणाची गुरे चारून आण, बांधावरचे गवत कापून दे, कुणाचे धान्य पोहचवून दे तर कुणाच्या घरची इतर कामे करून दे असले वरकाम करून तो पोट भरे. गावकरीही त्याच्या एकटेपणाची जाणीव ठेवून होते. त्याचा स्वभावही मनमिळावू आणि पोटात राहून जगण्याचा होता.

सावजाला आयते साधेल कोणी
रान माझे माजले जाळेल कोणी

पापणी ओढून घेतो बोलतांना
भावना डोळ्यातली चाळेल कोणी

थांबले येऊन ओठी शब्द काही
भेद त्यांना वाटले जाणेल कोणी

नागडा बाजार आहे माणसांचा
भ्यायचे आता कशा हासेल कोणी

तारकांचे वेड होते मान्य येथे
चांदणीला दोष ना लावेल कोणी

नाव का मी घ्यायचे आता कुणाचे
घेतले ना ते तरी लाजेल कोणी

निलेश वि. ना. शेलोटे
वृत्त:- मंजुघोषा
(गालगागा गालगागा गालगागा)

©सर्व हक्क लेखकास्वाधीन. कुठल्याही प्रकारे पुनर्मुद्रित अथवा रूपांतरण करताना लेखकाची परवानगी अनिवार्य राहील.

पुढील भाग येत्या शुक्रवारी रात्री ९ वाजता प्रकाशित होईल.

भाग ५ - https://www.maayboli.com/node/74977

जाळं (भाग २) - https://www.maayboli.com/node/75001