देश

संपूर्ण जगाचा नकाशा न्याहाळणे हा एक छान विरंगुळा असतो. आज अखेरीस जगभरात एकूण १९६ देश असून याव्यतिरिक्त ‘देशा’चा दर्जा न मिळालेली अनेक बेटे किंवा भूभाग आहेत. (देशांच्या एकूण संख्येबाबत 195 ते 249 असे विविध अंक जालावर वाचायला मिळतात; तूर्त तो विषय नाही). नकाशातून जगातले एखादे अपरिचित शहर शोधण्याचा खेळ शालेय जीवनात बऱ्यापैकी खेळला जातो. गेले काही महिने https://worldle.teuteuf.fr/ या संकेतस्थळावर ‘नकाशावरून देश ओळखा’ हा दैनंदिन खेळ सादर केला जातो. तो नियमित खेळत असताना बऱ्याच अपरिचित देशांचा परिचय झाला.

हुतात्म्यांच्या नातेवाईकांचा तळतळाट,
शांत झाला पाहून 'जैश'चा नायनाट.

का पाकिस्तान हे नेहमी विसरतो ?
इथे एकासाठी देश पेटून उठतो.

त्यांना म्हणावं भारताला कमी समजण्याची चूक जेव्हा केली ,
तुमच्या अस्ताला तेव्हाच सुरुवात झाली .

ओल्या डोळ्यांमध्ये आता आनंद फुलत आहे ,
पाप्या तुझी घटका आता भरत आहे .

घाबरू नका हि तर नांदी फक्त अस्ताची ,
तुमच्यासाठी आजपासून प्रत्येक रात्र वैऱ्याची .

चाळीसाशी तीनशे , असले जरि हे व्यस्त प्रमाण ,
नवनिर्मित सक्षम भारताच्या शक्तीचे हे प्रमाण

लोकमान्य टिळकांची सुप्रसिद्ध गोष्ट आपण ऐकली असेलच. "मी शेंगा खाल्या नाहीत, मी टरफले उचलणार नाही" हे ज्या बाणेदारपणे त्यांनी निक्षून (बाणेदारपणे हे नेहमी निक्षूनच असते किंवा जे निक्षून असते ते बाणेदारच असते) सांगितले तो बाणेदारपणा आजकाल कमी होत चालला आहे असे निरीक्षणात आले आहे. पूर्वी मराठी हिंदी सिनेमात तो बाणेदारपणा अगदी ठासून भरलेला असे उदा. विश्वासराव सरपोतदार कसे आठवणीने सत्तर रुपये परत मागतात किंवा जब तक बैठने के लिए ना कहा जाए चुपचाप खडे रहो ये पुलिस स्टेशन है तुम्हारे बाप का घर नही - आठवलं तरी वाटतं की नंतर प्राण एकटा असतानाही खुर्चीवर बसत नसेल.

या धाग्याचा संदर्भ मार्च फॉर सायन्स ह्या मूळ धाग्यावरील चर्चेत आहे.

अश्विनी के यांचे म्हणणे असे:
विज्ञानवादी हा नास्तिक असलाच पाहिजे किंवा आस्तिक हा विज्ञानवादी नसतोच.... असं काही आहे का? पूजा, मंदिराला देणग्या वगैरे सोडा. अगदी मंदिरही सोडा. पण विज्ञानवाद्याने देवाचे अस्तित्व नाकारलेच पाहिजे असं आहे का? एखाद्या संशोधकाने, वैज्ञानिकाने त्याच्या अनुभवावरून (घरातल्या conditioning मुळे नव्हे) देवाचे अस्तित्व मान्य केले तर तो संशोधक किंवा वैज्ञानिक म्हणवून घ्यायला लायक नाही का?

"विमान कंपन्यांचा ताबाच घेते आता मी." लालबुंद चेहर्‍याने मी जाहीर केलं.
"कशाला?" तितक्याच शांतपणे नवरोजींनी विचारलं.
"त्यांना सुधारायला." धुसफुसत मी उत्तर दिलं. मुलगा विनोद झाल्यासारखा खो खो हसला.
"बाबाचा ताबा तुझ्याकडेच आहे की. तो कुठे सुधारला?"

सत्तर वर्ष झाली..
काय काय बोलायचं?
न बोललेलंच बरं..
देश आपलाच आहे...
किती लक्तरं आणखी
आपणच वेशीवर टांगायची.. ?

अजूनही या देशात
जात सांगावी लागते
जातीच्या नावाखाली
आरक्षण मागावे लागते
सांगावा लागतो धर्म
अल्पसंख्याक आहे..
हेही नमूद करावं लागतं
बाकी.. जातीधर्मावरचे दंगल दहशतवाद...
न बोललेलंच बरं..
देश ! आपलाच आहे.............. !

दिला जातोय नरबळी
अंधश्रद्धा अजूनही घेतेय
सुशिक्षितांचे बळी..
अजूनही लागतोय शाईचा अंगठा
आणि शिकणा-यासाठीही
आड येतोय कोटा..
बाकी.. अॅडमिशन्स.. डोनेशन्स..
न बोललेलंच बरं..
देश ! आपलाच आहे................!

!! बप्पा मोरया !!

आजचाच उपद्व्याप.

माध्यम - पेन्सिल आणि लाल रंगखडु.

फोटोला बॉर्डर लावण्यासाठी पिकासा वापरला आहे.

पण जर ते एकत्र आले तर खूप पुढं निघुन जातील .

प्रथम इथे

दुसरा किस्सा क्रमांक २

छोटासाच किस्सा आहे, याचा संबंध शिर्षकाशी असल्याने एकाच लेखाअंतर्गत डकवले आहे परंतु पहिल्या किस्श्याशी याचा थेट संबंध जोडू नका.

डिसक्लेमर पुन्हा देतो - नाव-संदर्भ बदललेले आहेत.

जग फिरल्याने विशाल दृष्टी येते असे म्हणतात. आंतरजालाच्या जगात प्रत्यक्ष त्या देशी न जाताही त्या देशातील लोकांविषयी बरेच काही जाणून घेता येते. ह्या इतरांविषयी जाणण्याच्या कुतूहलातून आणि खाद्यविषयक जिव्हाळ्याच्या भावनेतून मी एका अन्नविषयक आंतरजालीय कोर्स साठी नाव नोंदविले.