माणसाचं आयुष्य
घड्याळाच्या काट्यांवर चालणारं
कितीही नाही म्हटलं
तरी लोकल च्या मागे धावणारं
वेळेची किंमत
याला चांगलीच माहिती असते
उशीर कितीही झाला
तरी नेहमीची लोकल मात्र चुकवायची नसते
असं हे जगणं
प्रत्येकाच्या नशिबी येतं
आयुष्य खूप सुंदर आहे
असा संदेश तेच देऊन जातं
ठेवून लक्षात हा संदेश
तो शोधायला जातो काहीतरी
वाटत असणार ना त्याला पण
थोडासा वेळ स्वतःला देऊया कधीतरी
एका सकाळी
जाताना सगळे कामाला
हा मात्र निघालेला असतो
स्वतःला नव्याने शोधायला
विचित्र वाटत
जेव्हा वेळेवरची लोकल पकडायची नसते
कारण त्या दिवशी वेळ सुद्धा
आपल्या सोबत चालत असते
आनंद थंडीचा
झुळझुळणार्या वार्यासह
रमत रमत येते आहे
थंडीच्या या येण्याने ही
गंमत जंमत होते आहे
थंडीच्या गमती जमतीची
हि अवर्णनिय मजा आहे
थंडीचा आनंद उपभोगताना
दातांचाही गाजा-वाजा आहे
विशाल मस्के
सौताडा,पाटोदा,बीड.
मो. ९७३०५७३७८३
अस्तित्व ओळख
कुणासाठी फजिती तर
कुणासाठी आनंद आहे
थंडीचा कसा अर्थ घ्यावा
ज्याचा-त्याचा छंद आहे
वेग-वेगळ्या अर्थासह
हल्ली थंडी येऊ लागली
तापमानाला खेचत खेचत
अस्तित्व ओळख देऊ लागली
विशाल मस्के
सौताडा,पाटोदा,बीड.
मो. ९७३०५७३७८३
----------( शिवार स्वप्न )----------
बीज पेरल्या मातीमधी
अंकुर लागलं फूटायला
हिरवा शालु नेसुन जणू
धरणी लागली नटायला
देऊन मायेचं खात आज
नजरेनं ठोंबांना गोंजारलं
खुशी-खुशीने डोले पीक
पाहून जीवाचं मन भरलं
मना-मनातील आशेमधलं
शिवार लागलं फूलायला
उदार मनातील हेरलेलं हे
सपान लागलं जुळायला
या स्वप्नाचे माणिक मोती
शेता-शेतात चमकतील
पाहूनी यांना नजरेचे झोत
मनाच्या मनात ठुमकतील
शिवार पाहून खुलु लागले
सारे धरणी आईचे लेकरं
नशिबातल्या दारिद्र्याची
म्हणे चुकेल आता ठोकरं
विशाल मस्के
सौताडा,पाटोदा,बीड.
मो. ९७३०५७३७८३
* कविता नावासह शेअर करण्यास परवानगी
उगाच कुणी मराठीमध्ये शीर्षक का दिले नाही म्हणून विचारणार त्यापेक्षा आपलं दिलेलं बरं. बरोबर ना? असो. 
सर्व निसर्गप्रेमींना निसर्गाच्या गप्पांच्या ३१ व्या भागाच्या हार्दिक शुभेच्छा.
वनस्पतीचे संरक्षक कवच -पिवळा रंग
उन्हाळा संपता संपता मी सकाळी नियमित फिरणं सुरु केलं आणि साहजिकच निसर्गाचं निरीक्षण नित्यनेमाने होऊ लागलं. अलीकडे दिवाळी निमित्त बाहेरगावीही जाणं झालं. जाता येताना निसर्गाची मजा लुटताना इतके दिवस पाहिल्याने एक निरीक्षण मनात सारखं घिरट्या घालू लागलं , की एकूणच निसर्गात पिवळ्या रंगाची रेलचेल दिसते आहे.
आपल्याला कोळी म्हटले की घराच्या खोलीत कोपऱ्यात केलेले त्याचे छोटे जाळे किंवा खिडकीच्या तावदानावरून उड्या मारणारा कोळी एवढेच ज्ञान असते. कधी कधी त्याचे जाळे किती मजबूत आणि उपयोगी असते यावर एखादा लेख आपण वाचलेला असतो. घरातल्या गृहीणींना तर “काय मेले कोळीष्टके करून ठेवतात, सारखी सारखी साफ करावी लागतात” असेच वाटत असते. पण स्पायडरमॅन चित्रपटामुळे कोळी आपल्याकडे मुलांमधे भलतेच "पॉप्युलर" झाले आहेत. पण नवलाची गोष्ट अशी की आपल्या भारतात हजारो जातीचे वेगवेगळे छोटे मोठे कोळी आढळतात.
सतत वाचन आणि जंगलातल्या भेटींमुळे पक्षीनिरीक्षणात थोडाफार तरबेज झालो आणि महाराष्ट्र वन खात्यासाठी भिमाशंकर येथे प्रथम वन्य गणनेसाठी त्यांना मदत केली. त्याच वर्षी ताडोबा येथेसुद्धा वाघांची गणना होणार होती त्यासाठी त्यांना मदत करण्यासाठी आम्ही गेलो. त्या वेळी महाराष्ट्रात मेळघाट हे एकमेव व्याघ्र प्रकल्प होता आणि ताडोबाचे व्याघ्र प्रकल्प होण्यासाठी त्याचे नाव सुचवले गेले होते. यासाठी अतिशय कसून वाघांची गणना करायची होती. यावेळी आम्ही चालत चालत ताडोबाच्या जंगलात वाघांच्या ठशांचा मागोवा घेत होतो. कित्येक किलोमीटर वणवण केल्यावरसुद्धा त्याचा काही ठावठिकाणा लागत नव्हता.
