निसर्ग
भवतालचा निसर्ग - १
मुंबईत आणि नव्या मुंबईत झाडे भरपुर आहेत. निसर्गाच्या गप्पा मारताना कित्येक झाडे नव्याने आठवत गेली. झाडे आपल्या आजुबाजुला असतात पण रोजच्या धावपळीत त्यांच्याकडे लक्ष जात नाही. कोणी पाहो न पाहो, त्यांचे वर्षभरातले कार्यक्रम नित्यनेमाने चालु असतात. अशाच आपल्या आजुबाजुच्या दिसणा-या आणि त्यामुळे आपल्या लक्षात न येणा-या झाडांची प्रकाशचित्रे. ही सगळी झाडे नेरुळ सिवुड्स परिसरातली आहेत.
ती फुलराणी
गुलाब, ग्लॅडीओलस, कार्नेशन अशा फुलदाणीत दिमाखाने मिरवणार्या अथवा जास्वंद, मोगरा, झेंडू, शेवंती अशा देवघर प्रसन्न करणार्या फुलांपेक्षाही वेगळी अशी एक फुलांची दुनीया असते - रानफुलांची किंवा गवतफुलांची! पण ह्या फुलांचे सौंदर्य बघायचे असेल तर आपली दृष्टी बदलावी लागते. नाहीतर त्या फुलांचे सौंदर्य तर सोडाच पण ती फुले नजरेस पडणे पण अवघड असते. ह्यातली बरीचशी फुले नखाहूनही लहानशा आकाराची असतात. ह्या फुलराणीला पहायची खरी मजा हिरव्यागार मखमालीवर खेळतानाच येते.
निसर्गाच्या गप्पा-१
इथे मी हा नविन धागा काढत आहे कारण आधी निसर्गाच्या गप्पा हे गप्पांच्या पानांमध्ये झाले होते त्यामुळे ते उडून जात होते. पण सगळ्यांचीच माहीती अगदी जतन करुन ठेवण्यासारखी असल्याने आधीचे काही गप्पांच्या पानांचे मजकुर इथे कॉपी करुन पेस्ट करत आहे.
निसर्गाच्या गप्पा
ज्यांना निसर्गाच्या झाडा, पाना, फुलांचे किंवा इतर नैसर्गिक घटकांचे आकर्षण आहे अशा व्यक्तिंना इथे विचारांची देवाण घेवाण करण्यासाठी हा धागा आहे. आपल्याला आवडत असलेल्या नैसर्गिक घटकाची माहीती इथे शेअर करा.
राज-ए-desert
पिटसबर्गहून फिनिक्सला आले... हिरव्या गर्द जंगलातून रखरखीत वाळवंटात... या वाळवंटाची सवय व्हायला जरा वेळ लागला खरा..पण जितकी जास्त भटकले तसे तसे ह्या वाळवंटाचे 'राझ' हळूहळू उमगत गेले.
रेगिस्तानकी एक सच्चाई है.. यहा बहुत कुछ छुपा हुवा है !
जो होता है वो दिखता नही !
जो दिखता है वो होता नही !
अॅरिझोनाच्या वाळवंटातनं फिरताना अनेक जागांनी मला ह्या ओळींची आठवण करून दिलीये.... त्यातलीच एक जागा म्हणजे अॅन्टलोप कॅनियन. युटा-अॅरिझोना सीमारेषेवरची !
इथे फोटो काढणं जरा tricky आहे.. कारण सगळा सूर्यकिरणांचा खेळ... आणि वाळवंटातला सूर्य तुमच्या कॅमे-यावर कोणत्याही क्षणी प्रचंड नाराज होऊ शकतो !
निसर्ग असा आहे ग
पहील्यांदाच काव्य लिहीले आहे. सांभाळुन घ्या.
रक्तवर्णी पानझडी
दिल्या मी तुला ग
दूर तेथे शीळ घाली
राघू तो हिरवा ग
धूर-दुलई पांघरली
सरीतेच्या पाण्यानं
ती आली झूळकन
चमकती मासोळी ग
शांततेची नीरवता
ऐकलीस का ग
भूलून त्यास येई
ससूला बाहेर ग
भूंगा काळा कडक
त्यामागे मधूभक्षी ग
त्याच्याकडे चावी तर
माशी करे चोरी ग
किती सांगू अन कसे
माझे असे वर्णन
मी तुझ्या भोवतीचा
निसर्ग असा आहे ग
अ नेचर वॉक विथ दिनेशदा
निसर्गासारखा नाही रे सोयरा, गुरू, सखा, बंधू, मायबाप।
त्याच्या कुशीत सारे व्यापताप, मिटती क्षणात आपोआप॥
रविंद्रनाथांच्या कविता - ४ - जादुगार !
नाही हरवत कोणीही
आपल्या स्वतःच्याच सावलीत ..
नाही जात हृदयच
स्वतःनेच उसळवलेल्या रक्तामधे वाहून ..
जीवनाला नसते प्रतीक्षा
दुसर्या कोणत्याही
जादुगाराची ..
कारण जीवनच आहे एक जादूचा पेटारा !
जीवनाची जादूची कांडी
फिरतच असते ..
काळजात जमा होत जाणारं
भुरकट राखाडी रसायन
हिरवंशार बनवून
पांचूसारखं चमकत ठेवणारी ही जादू
निसर्ग चैत्राला जसा चेतवतो
तशीच नित्य चेतवावी लागते !
मूळ कविता : रविंद्रनाथ टागोर
मी केलेला हा मराठी मुक्त अनुवाद चैत्र नाटकासाठी.
नाणेघाट - नानाचा अंगठा ... !
सह्याद्रीमधल्या अगणित अश्या नितांत नयनरम्य स्थळांपैकी एक आहे कोकण आणि घाट यांना जोडणारा प्राचीन व्यापारी मार्ग नाणेघाट. आजपर्यंत अनेकदा जाऊन देखील इकडे जायची उर्मी कमी होत नाही. मात्र गेली २-३ वर्षे इकडे येणे न झाल्याने ह्यावर्षी मान्सून मधला पहिला ट्रेक नाणेघाट हाच करायचा हे मी आधीच ठरवले होते. शनिवारी पहाटे-पहाटे माझ्या 'छोट्या भीम' (गल्लत करू नका... छोटा भीम हे आमच्या गाडीचे नाव आहे..) सोबत आम्ही ५ जण मुरबाडमार्गे नाणेघाटाच्या दिशेने निघालो. पहिला थांबा अर्थात मुरबाड मधले रामदेव हॉटेल होते. तिकडे भरगच्च नाश्ता झाला आणि आम्ही पुढे निघालो.
एका कोळीयाने
आपल्या सगळ्यांकडे छोट्या आकाराचे कोळी कधी ना कधी दिसतातच... जंगलात तर मोठ्ठे कोळी दिसतात.. कोळ्याचे जाळे हे सगळ्यांसाठीच एक कुतूहल आहे...
अशाच एका कोळ्याने विणलेले हे जाळे.. आमच्या घराच्या गॅलरीत काही गोष्टींचा आधार घेऊन त्याने हे जाळे बनविले होते....
रात्रीच्या काळ्या कुट्ट अंधारात काढले हे काही फोटो...