Visiting Ladakh - 3
Visiting Ladakh - 2
दिवस चौथा - लेह
जे पर्यटक थेट दिल्ली ते लेह असा विमान प्रवास करतात त्यांना लेहला आल्यावर acclimatization साठी १-२ दिवस सक्तीची विश्रांती घ्यावी लागते. आम्ही श्रीनगर - कारगील - लेह असा तीन दिवसांचा प्रवास करुन लेहला पोहचलो होतो. त्यामुळे लेहच्या विरळ हवामानाशी एकरुप झालो होतो. ग्रुप मधिल काही जणांनी शक्य तितकी खबरदारी घेऊनही त्यांना डोकेदुखीचा त्रास जाणवत होता.
तसं पहायला गेलं तर मनामध्ये भक्ती रुपाने वसणार्‍या त्या गजाननाचा चराचरात वास असतो. आणि त्याची झलक तो अनेकदा अशाच अनपेक्षित स्थळी दर्शन देऊन आपल्याला दाखवतो.
झाडाच्या खोडात,पाषाणात, ढगात,नारळाच्या करवंटीत किंवा खोबर्‍याच्या वाटीत असे निसर्गात भासमान होणारे हे बाप्पा मग आपण कौतुकाने न्याहाळत रहातो, ते रूप प्रकाशचित्रात बद्ध करून इतरांनाही दाखवतो.
अशाच तुम्ही पाहिलेल्या बाप्पाच्या रुपाची झलक तुम्हाला माबोकरांना दाखवायची आहे.
त्या आधी जरा हे ही वाचा -
१. हा उपक्रम आहे. स्पर्धा नाही.
मी मागे लिहिले होते कि आमच्या कॉलनीत एक मोठी बाग तयार करायला घेतलीय. गेल्या रविवारी गेलो तर तिथे भरभरुन फुले फुलली होती. खरं तर इथे सगळीकडे वाळवंटच आहे पण त्यामधे ज्या मेहनतीने
फुले फुलवली आहेत त्याला खरेच तोड नाही.
मी किती वेळ तिथे रमलो होतो, त्याचा पत्ताच लागला नाही. मन अगदी तृप्त झाले.
आणि मग माझी तृप्ती तुम्हा सर्वांना वाटून टाकावी म्हणतोय....
1
वाढत्या वस्तीला, वाहनांच्या प्रदुषणाला पुरून उरून पुण्याचे हवामान अजूनही बरेच चांगले / टिकून आहे, याचे एक प्रमुख कारण पुण्याच्या मध्यवस्तीत असलेल्या टेकड्या.
ह्या टेकड्या म्हणजे जणू पुण्याला ऑक्सिजन पुरवठा करणारे कारखानेच होत.
जेव्हा केव्हा गडाकिल्ल्यांवर जाता येत नाही तेव्हा तेव्हा दुधाची तहान ताकावर भागवायला उपयोगी पडतात या टेकड्या.
कोणा नवख्या माणसाला तो गडाकिल्ल्यांवर जाऊ शकेल की नाही याचा अंदाज बांधायला मदत करतात या टेकड्या.
घरातल्या लहान मुलांना पुण्यातल्या पुण्यात सह्याद्रीची ओळख करून द्यायला उपयोगी पडतात या टेकड्या.
वडुझ हि Liechtenstein देशाची राजधानी. हा देश अगदी चिमुकला. इथे जायला वेगळा व्हीसा लागत नाही.
तूम्हाला हवा असल्यास पासपोर्टवर त्या देशाचा शिक्का मारून देतात.
हा देश स्वित्झर्लंड पासून स्वतंत्र आहे. अजूनही इथे राजघराणे आहे, त्यांचा मोठा राजवाडा उंचावर आहे आणि त्याची प्रतिकृती खाली आहे.
इथेच छोटीशी टॉय ट्रेनही आहे पण रेल्वे स्टेशन मात्र २ किमीवर आहे. एक चर्च, काही प्रशासकीय इमारती, म्यूझियम, पार्किंग लॉट एवढाच पसारा. पण आहे ते अत्यंत देखणे. इथल्या इमारतीत सरळ रेषांचा वापर जास्त आहे. त्या वेगळेपणामूळे त्या खासच भासतात.
मैत्री शाळेच्या निमित्ताने मेळघाटातल्या चिलाटी नावाच्या खेड्यात रहायची संधी मला मिळाली, त्यावेळी घेतलेली काही प्रकाशचित्रे
शाळेविषयी आपण अधिक जाणून घेऊ शकता ह्या दुव्यावर टिचकी मारून
http://www.maayboli.com/node/45066
१
२
रॅपर्स्विल सोडल्यानंतर पुढचे ठिकाण होते वडूझ. Vaduz.
याच नावाचे गाव महाराष्ट्रात पण आहे.
तिथे आपण पुढच्या भागात जाणार आहोत. या भागात मात्र केवळ रस्त्याचे फोटो. कधीही संपू नये असे वाटेल
असा हा रस्ता.
अत्यंत आरामदायी बस, सुंदर रस्ता, कुशल चालक.. आणखी काय पाहिजे. प्रत्येक वळणावर सुंदर दृष्य समोर
येत होते.
सध्या फारच कमी शेती होते तिथे. बहुतेक चराऊ कुरणेच आहेत. या काळात बर्फ वितळल्यामूळे गायींना
वर डोंगरात चरायला नेतात आणि खालच्या भागातला चारा कापून ठेवतात. गायींना वर नेणे आणि आणणे
अर्थातच उत्सवी असते.
नमस्कार,
दरमहिन्या प्रमाणे " सप्टेंबर " महिन्या करिता नविन संकल्पना आपल्या समोर आणलेली आहे.
यंदाचा विषय आहे... "अँगल" "वैशिष्ट्येपुर्ण कोन"
निकालः-
पहिला क्रमांकः- अजय पडवळ
विषयाला अनुरुप, योग्य फ्रेम आणि महत्वाच म्हणजे डेप्थ ऑफ फिल्ड उत्तमरीत्या कॅप्चर केली आहे.
द्वितीय क्रमांकः- इन्ना
