पाककला

तर काय आहे उडुपी टु मुंबई?

प्रिय मायबोलीकरांनो,

मी भगीरथ नाही की मी मेधा पाटकर नाही त्यामुळे लढे इ. जमत नाहीत. त्यात हल्ली इथे जास्त यायला जमत नाही. पण एक म्याटर अटकलं हाय त्यापायी येक डाव परत आले. इथलं ऍडमिन टीम लै चॅप्टर. देतो म्हणतात आणि ‘कोरियन’ शब्दखुण देत नाहीत. रेडइट इ. वेबसाईट वर बॅज मिळतो तशी ही शब्दखुण माझ्या प्रोफाईल मिळणार नसून आपल्या सगळ्यासाठी आहे. ह्या पत्राद्वारे तुम्हाला तीन सोप्या, अगदी ग्रॅड स्टूडन्टला जमतील अशा, पाककृती पाठवते आहे आणि चांदबीबीने जशी कुतूबशहाला मदत मागितली तशी मदत मागते आहे.

२०२२ च्या नोव्हेंबर महिन्याच्या सुरुवातीला स्वत:चे वजन केले आणि ते ६८ किलो भरले. मा‍झ्या साडे पाच फूट उंचीसाठी योग्य BMI range १८.५ ते २४.९ अशी आहे. थोडक्यात म्हणजे, मी स्थूलपणाकडे वाटचाल करीत असल्याची ती पहिली चाहुल होती. पुढील वर्षाच्या (२०२३) फेब्रुवारीत होणार्‍या लांब पल्ल्याच्या शर्यतीत भाग घ्यायचा असल्याने मला वजन कमी करणे भागच होते. तेव्हा ६० किलो हे माझे ध्येय ठरवले आणि लवकरात लवकर ते कसे साध्य करता येईल याचा शोध घेण्यास प्रारंभ केला.

पुण्यात बराच काळ घालवला आहे मात्र शुद्ध शाकाहारी फेज मध्ये... पुढील काही महिन्यात आता पुण्यात जायचे योग आहेत - अमेरिकेत चिकन खाणे सुरु केले मात्र जेव्हाही भारतात गेलो मांसाहार केला नाही... या वेळी मात्र मांसाहारी खादाडी लोकेशन्स हव्या आहेत... औंध बाणेर जवळ स्पेशली ..
जाणकारांनी माहिती द्यावी.. शाकाहारी चांगल्या खादाडी देखील चालतील...

‘शाम सवेरा ‘ - पालक पनीरचे कोफ्ते असलेली हि एक नॅार्थ इंडियन स्टाईलची शाही डिश. तसं तर पालक न घालता नुसतेच पनीरचे कोफ्ते बनवून जास्तीचा त्रास टाळत नेहमीची कोफ्ता रेसिपी बनवता येते. पण जेव्हा फ्रिजमधे कॅास्टोतला ढिगभर पालक लोळत असतो तेव्हा तो शक्य तीथे घुसवायचा असतो, शास्त्र असतं ते.
तर आता जास्त पाल्हाळ न लावता स्पर्धेची मुदत संपत आली असल्या कारणाने थेट रेसिपीकडेच वळणार आहे. साहित्य आणि कृती तीन भागांत विभागून देत आहे म्हणजे रेसिपी समजायला आणि बनवायला सोप्पी जाईल.

रेसिपीचे तीन भाग-

1. कोफ्त्यांचं कव्हरींग
2. कोफ्त्यातलं स्टफिंग
3. ग्रेव्ही

पूर्वतयारीचा वेळ:
१० मिनिटे
प्रत्यक्षात लागणारा वेळ:
२० मिनिटे
लागणारे जिन्नस:

घटक क्र १:- भिजवलेले वाल (एक मुठ)
घटक क्र २:- पालक ( एक वाटी)
घटक क्र ३:- गाजर (एक)
घटक क्र ४: डाळींब (एक)

आई अमेरीकेत आली कि आम्ही मायलेकी मिळून एकएक करत सगळ्या अमेरीकन रेसिपीजचा जीव घेतो. बाजरीचं पीठ घालून बनवलेल्या पॅनकेक्स पासून ते अगदी कांदा टोमॅटो बेसणाचे तिखट फ्रेंच टोस्ट पर्यंत काही म्हणजे काहीच सोडत नाही.. जवळपास सगळ्या वेस्टर्न पदार्थांना जमेल तितका देसी तडका मारतो. त्यात माझी आई ठरली आमिर खान.. बोले तो एक नंबर परिफेक्शनिस्ट ..सगळं कसं अगदी मोजून मापून लक्षपूर्वक करते त्यामुळे रेसिपी कधी फेल जातच नाही.. तर आज मी तीचीच एक सोप्पी नोफेल रेसिपी घेऊन येत आहे आणी तीही माझ्या सोप्प्या शब्दांत.. चला मग, पूर्वतयारीपासून सुरू करूयात

साखरभात

लहानपणी आमच्या घरी गणपती येत असत. (हो गणपतीचं , तेव्हा नुसतं “ बाप्पा ” हे नाव नव्हतं मिळालं गणपतीला. ) आणि आमच्या गणपतीचं विसर्जन गौरींबरोबर होत असे. शाळेला सुट्टी, गणपतीची आरास, फुलं दुर्वा, घरीच केलेले हार, आरत्या, खिरापत, पाच सहा दिवस रोज जेवणात नेवैद्या साठी म्हणून केलेलं काही तरी गोड अशी आमची मजा असे पाच सहा दिवस.