समुद्रकिनारा

प्रस्तावना : ज्यांची प्रस्तावना वाचायची राहून गेली असेल, त्यांनी ती वाचण्याकरिता कृपया खाली दिलेल्या लिंकवर हळुवारपणे टिचकी मारावी.

https://www.maayboli.com/node/64155

'फेसाळणार्या लाटा, करी गुदगुल्या पदस्पर्शुनी!!!
माझी मीच राहीना, ऊठे तरंग हृदयी हर्षुनी!!!'
गोव्याच्या समुद्रकिनारी मायलेकी लाटांशी खेळताना.

नमस्कार!

लिहायला आज वेळ मिळाला मला. घटनाच अशी आहे....

भाऊंना जाऊन महिना झाला. आज जाणार उद्या जाणार करत करत भाऊ गेले शेवटचा श्वास घेऊन. जाताना फ़ार त्रास झाला त्यांना, माझ्यामधेच जीव अडकला असणार त्यांचा...भाऊचे दिवस म्हटले तर घातले आणि म्हटले तर नाही. काकाने सगळं करायचं म्हणून केलं पण काकूची धुसफ़ुस चालूच होती. चौदाव्याला जेवायला मोजून पाच ब्राह्मण बोलावले होते.

भाऊ गेल्यापासून या घरामधे आता मी कायमची अनाथ झाले होते. घरकामाची आयती मोलकरीण. काकू मला आता शाळेत जायची काही गरज नाही हे आडून आडून सांगतच होती. त्यात परत काकाने...

“हे बघ तुला जर इंटरेस्ट नसेल तर आधीच सांगत जा... तुझं साधं लक्षसुद्धा नाही” अभिजीत बेडवरून बाजूला होत म्हणाला. “आल्यापासून बघतोय, माझ्यासोबत असून नसून आहेस..काही भलतेच विचार चालू आहेत”

नेत्रा त्याच्याहून जास्त वैतागत म्हणाली, “तू आलास तेव्हाच सांगितलं तुला. दमलेय मी आज दिवसभर त्या आझाद मैदानाच्या धुळीमधे फ़िरून फ़िरून. झोपून जाते म्हटलं तर तुला फ़ार प्रेमाचा उत्साह आलाय...”

“आठवड्यातून एका रात्री सुट्टी मिळते.... त्याहीवेळेला तुझे असले नखरे... हे दमण्याचे वगैरे बहाणे आहेत... तुझ्या मनामधे दुसरंच काही तरी चालू आहे.”

१)

२)