शिप ऑफ थिसस..
हा चित्रपट ज्या वेळी प्रदर्शित झाला होता, त्यावेळी त्या बद्दल बरेच वाचले होते. त्याला अनेक पुरस्कार देखील
मिळाले आहेत. ( मायबोलीवर पण चर्चा झाली होती ) विकिपिडीया वर तर अनेक तज्ञांनी अफाट स्तुति केली आहे.
अगदी अजिबात चुकवू नका पासून नाही पाहिलात तर जीवन व्यर्थ आहे, इथपर्यंत लिहिलेले आहे.
गेल्या भारतभेटीत सिडी नाही मिळाली पण यू ट्यूबवर तो आहे, तो काल बघितला.
खाली जे लिहितो आहे ती माझी वैयक्तीक मते आहेत आणि तसेच ज्यांना अजून तो बघायचा आहे, त्यांनी ती वाचू
नयेत.
'पद्मदुर्ग माहीत आहे का ??'
'नाही'
'जंजिरा ??'
'हो तर.. अजिंक्य राहीलेला किल्ला ना.. शिवाजी राजेंना पण तो किल्ला जिंकता आला नव्हता..'
'गेला आहेस कधी ?'
'हो'
'मग त्या किल्ल्यावरुन समुद्रात दुर बेटावर अजुन एक किल्ला दिसतो तो पद्मदुर्ग'
' अरे हा.. तो छोटा किल्ला... आलं लक्षात.. पण तिथे तर पाहण्यासारख काहीच नाहीये अस गाइड सांगत होता..!!'
'तो कोणी बांधला आहे माहित आहे का ?'
'नाही.. पण जंजिरा सिद्दीने बांधलाय हे नक्की'
आफ्रिकेत मक्याचे पिठ सहज मिळते. त्यातही बारीक पिठ, रवा, जाडसर तूकडे असे सर्व प्रकार असतात.
पण मला इथे चक्क एका दुकानात ज्वारीचे पिठ मिळाले. मिळाले म्हणून मी दोन किलो घेऊन आलो.
त्याच्या भाकर्‍या केल्या पण मी भाकरी करणार ती आठवड्यातून एकदा. त्यामूळे पिठ काही लवकर संपले नसते.
सायुशी बोलताना तिने इन्स्टंट बिबड्यांबद्दल सांगितले. ज्वारीच्या पिठाचा असा प्रकार मी आधी खाल्ला नव्हता.
माझ्या आजोळी सालपापड्या करतात त्या तांदळाच्याच. माझी आई पण घरी करत असे त्या. दोन्ही घरी ज्वारीचे
पिठ वापरात होते ( भाकरीसाठीच ) तरी असा प्रकार होत नसे.
एकदा आठवडी बाजारात एक मनुष्य घोडा विकत घ्या, घोडा असे ओरडत होता. त्याच्या समोर काही ग्राहकही दिसत होते आणि घासाघीस करत होते. लोक त्या दृश्याकडे पाहून हसत होते. काही तसेच पुढे जात तर काही तिथे रेंगाळत.यातल्या काहींना शांत बसून गंमत पहायची होती तर काही मात्र न राहवून विचारत होते कि
"अहो घोडा कुठेय इथे ? "
त्यावर त्या विक्रेत्याने अतिशय तुच्छ कटाक्ष टाकत सोबतच्या चतुष्पाद प्राण्याकडे अंगुलीनिर्देश केला. त्याबरोबर प्रश्नकर्ता खो खो हसू लागला. विक्रेत्याबरोबरच आधीपासून असलेले ग्राहक आणि इतर लोक चिडून त्याच्याकडे पाहू लागले .
विषय वाचून जरा वेगळच वाटल असेल ना? बर आता थोड स्पष्टीकरण.
आमच्याइथे आठवड्यातून एकदा तरी हा राड्याचा सीन होत असतो. राडा चालतो तो आमच्या परीसरात फिरणार्‍या सापांच्या जातींवर. एखादा साप दिसला की त्यांच्यावर हल्ला चढविण्यासाठी कर्कश्य आवाजात पहिला साळुंखी पक्षी आपल्या कर्कश्य आवाजात पुढाकार घेतात मग बाकीचे सैन्य जमते. ह्यात एक दोन कावळे , दयाळ, खार असे हे टोळके असते.
बर्‍याच कालावधी नंतर मायबोलीकर भटक्यांचे पाय पुन्हा एकदा ट्रेकर्सच्या पंढरी कडे निघाले. यंदाची पाणी टंचाई आणि हवेतील उष्मा यामुळे ट्रेकला जाणे टाळले होते... परंतू मान्सुन पुर्व ट्रेकची ओढ आम्हाला स्वस्थ बसू देईना... मग एक से भले दो करत तब्बल १७ भटके एकत्र जमले ते हरिश्चंद्रगडाच्या मोहिमेला.. या मोहिमेने काय नाही दिले...
पाऊस पडेल या आशेवर संपूर्ण पावसाळा कोरडा गेला..पाण्याच्या दृष्टीने व ट्रेकच्या दृष्टीनेही..! गणपतीत कोकणात गेलो तिथेच भरतगड, विजयदुर्ग पाहिले तीच भटकंती..आता दिवाळी होऊन नोव्हेंबर चा महिना उजाडलेला.. अर्थात आम्हा लोकांची ट्रेक व्याकुळता तीव्र झालेली.. अश्यातच मग अंजनेरी ट्रेक ने भटकंतीला पुन्हा सुरवात करण्याचे ठरले.. ! नाशकात ट्रेकला जायचं म्हटलं की उत्साह जरा जास्तच असतो.. कारण एकट्या नाशिकमध्ये गडकिल्यांची लिस्ट मोठी तेव्हा एकेक गडकिल्ला पार केला कि तेवढंच लिस्ट कमी झाल्याचं समाधान.. गिरीने आपली सिटी होंडा तयार ठेवली.. इंद्रा, रोमा व मी तयारच होतो..
मुंबई पुण्यातून एकेक बस भरून नाशिकच्या दिशेने सुटलेली.. नेहमीप्रमाणे प्रदीर्घ चर्चा झाडून, तारखा पाडून एकदाचा योग जुळून आला होता.. निमित्त सह्यमेळावा.. हेतू एकच.. नेहमी फक्त मोबाईल, इंटरनेट माध्यमातून होणाऱ्या भटकंती गप्पा प्रत्यक्षात भेटून मारायच्या..एकत्रीत ट्रेक करून आनंद लुटायचा.. पाऊस हवा म्हणून जुलै महिन्यात ठरवलेला यंदाचा हा तिसरा मेळावा.. ! आमचे सीएम उर्फ सह्यद्रीमित्र ओंकार ओक ने सुचवलेले ठिकाण सगळ्यांनी अगदी संसद भवनात शोभतील असे मुद्दाम आढेवेढे घेऊन मगच डनडनाडन केले.. आणि हतबल झालेल्या सीएम ने शेवटी मनातून शिव्या घालत 'चौल्हेर- पिंपळा' या आडवाटेवरील गडांवर शिक्कामोर्तब केले !
"मुशाफिरी", दिवाळी अंक - २०१५ मध्ये प्रकाशित झालेले हे फोटोफीचर थोडे आणखी फोटो अ‍ॅड करून मायबोलीकरांसाठी.
छायाचित्र :- जिप्सी
शब्दः- मायबोलीकर ललिता प्रिती
========================================================================
========================================================================
