फुले किती बागेत उमलली
फुले किती बागेत उमलली
गोड गोडशी कितीतरी
फुलपाखरु होउनी जावे
गुंजत र्हावे फुलांवरी
रंग वेगळे किती किती ते
देतो यांना कोण बरे
वा-यावरती डोलत असता
भान हरपुनी मी निरखे
जाई जुई पांढरी शुभ्रसी
जास्वंदी ही लाल किती
केशरदेठी पारिजात हा
गंधित झाला परिसरही
गर्द जांभळी गोकर्णी ही
गुलाब फुलले कोमलसे
शेवंतीही पिवळी पिवळी
उन कोवळे पसरविते
ऊंचाउनिया मान केवढी
निशीगंधही उभा दिसे
मंद सुगंधी झुळका येता
मन मोहवुनि टाकतसे
तिनेक दिवसांची जोडून सुट्टी आली की हौशा- नवशा- गवशा तथाकथित ट्रेकर्स लोकांची धिंगाणा घालायला काही हॉटट्ट डेस्टिनेशन्स ठरलेली आहेत. नाणेघाटाची गुहा, हरिश्चंद्रगड आणि रतनगड! ...त्याच्यात पावसाळ्याचे दिवस असतील तर ही सगळी झुंबड डॉट कॉम राजमाचीला लॉग इन असते! त्यांचा गोंगाट, प्लास्टीक कचरा आणि एकूणच वर्तणुकीचा पारंपारिक त्रास सगळ्यांना नेहमीच होतो आणि हे प्रमाण वाढतंच रहाणार आहे. आणखी एक त्रासाचा प्रकार २ वर्षांपूर्वी पावसाळ्याअखेरीस आम्ही रतनगडला अनुभवला तो म्हणजे या गडावर मुक्कामी असलेल्यांच्या प्रातर्विधीचा!
पावसाळ्यातील आहूपे घाटाचा ट्रेक झाल्यानंतर मोठ्ठा ब्रेक होता.. गणेशोत्सव, नवरात्री झाली.. नि आम्हाला वेध लागले पुढच्या ट्रेकचे.. खरे तर ऑक्टोबर हिट मध्ये ट्रेक करण्यासाठी नाक मुरडतोच.. पण संध्याकाळची थंड हवा जाणवू लागली नि साहाजिकच गडावरची रात्र आठवू लागली.. ही ओढ वाढत असतानाच विन्याने 'हरिश्चंद्रगड नाळीच्या वाटेने' या ट्रेकचा नारा सुरु केला.. नि मागे- पुढे करता करता दिवस ठरला.. २७-२८ ऑक्टोबर.. नेहमीच्या येणार्या मायबोलीकरांना कळवले..
सगळे राजी झाले..
प्रचि १:

प्रचि२:

प्रचि ३:
पंधरा दिवसांपूर्वी घरात एक छोटे मांजर आले. साधारण दोन एक महिन्याचे असावे. आमच्या पूर्वीच्या मांजराने नवा घरोबा केला असल्याने या नव्या जिवाला आनंदाने ठेऊन घेतले.
मांजर अगदी घरचेच झाले आहे. व्य्वस्थीत खाते, खेळते आणि माझ्याबरोबरच झोपते. स्वतःची स्वच्छ्तही छान राखते. घरच्या एका कोपर्यात त्याने त्याची सोयही केलेली आहे. इतरत्र कोठे घाण करत नाही.
हे ते आमचे गोड बाळ...

आभाळ कवेत घेताना...
डोळ भरुन आल...
सरत्या पावसाच्या सरीत...
मन चिंब न्हाल.....
यंदा पावसाने पाठशिवणीचा खेळ केला.समाधानकारक नसला तरी बर्यापैकी पाऊस झाला.बाप्पाच्या विसर्जना नतंर त्यानेसुद्धा आपला निरोप घेतला.नेहमी वाजतगाजत येणारा पाऊस ... गडगडाट करतच गेला.आसमंतात तेव्हा रंगाची उधळण चालली होती.
आमच्या इमारतीच्या गच्चीवरुन तो नजारा टिपण्याचा केलेला हा छोटासा प्रयत्न....
प्रचि १.
मु. पो. तेर्से बांबार्डे, तालुका कुडाळ, जिल्हा सिंधुदुर्ग.. ! पुन्हा एकदा भेट ! गेल्यावर्षी उन्हाळ्यात जाउन आलो होतो नि इथे फोटो डकवले होते.. आता निमित्त होते गणेशचतुर्थीचे... गणपतीत गावी जायचे म्हटले की लगेच मन हलके हलके वाटू लागते.. कोकणातला बाप्पा तर तन-मनात भिनलेला असतो.. शिवाय डोळ्यासमोर भातशेतीचे लांबच्या लांब हिरवे पट्टे उभे राहतात... कानांमध्ये भजनांचा आवाज दुमदुमू लागतो.. एकदम आल्हाददायक वातावरण निमिर्तीचा भास होतो... उगीच नाही गणपतीला कोकणात जाणार्या गाडया फुल असतात..