व्यक्तिमत्व

आमच्या कोकणातल्या घरा वरचा आणखी एक लेख

पुष्पा, गो, ती मोठी कढई दे जरा पटकन घासून.

पुष्पा, तेवढं अळू दे चिरून आणि आठळ्या ही दे सोलून आळवात घालायला

पुष्पा, ह्या ओढणीचा रंग जातोय तेव्हा वेगळी धु.

पुष्पा , निखिलला घे जरा आणि आगरात फिरवून आण.... किती किरकिरतोय बघ.

तुम्ही ओळखलचं असेल ही पुष्पा कोण ते. हो बरोबर आहे … ही आमची कोकणातल्या घरची कामवाली . पु. लं च्या नारायणा सारखी हसतमुखाने सर्व आघाड्यांवर लढत असते दिवसभर.

वळूनी मागे मी बघता

शल्य बोचते मनाला

एक वेडा वाट चालला

एक वेडा वाहात चालला

वेळ दिसे काट्यावरी

कधी ना परतणारी

वाट पाहून कोमेजून गेली

वाटेवर फुललेली फुले सारी

शिंकण्यात पण झाला गुलाम तू

धरे नित्य हाती रुमाल तू

आठवतेय का ती शाळकरी शिंक तुला ?

खळाळून बाहेर पडलेला शेमबुड पिवळा

ताप खोकला सर्दी पडसे

सर्वाचीच काढली होती तू पिसे

ठेच लागता लावे माती

हसता हसता जोडे नाती

त्या नात्यांचे भान विसरला

जसा जसा कमावता झाला

धुंडाळ नव्या वाटा पुन्हा नव्याने

बाईंना केळे आवडते , म्हणून बाग केली

मस्त झोकात मोठ्ठा पाईप सोडून दिला

तिला नाही पण मला मात्र थंडावा वाटला

जमिनीची आलटूनपालटून मशागत केली

उदघाटनाची तयारी केली , बाई हलत डुलत आली

मी काढून केळ्याचे साल, झालो होतो तय्यार

एकाने भागले नाही , म्हणून घड काढलं चार

ना तिला कसला त्रास झाला , ना तिनं कुठला ढेकर दिला

जस्सच्या तस्स घड रिचवलं

एकेकाचे साल काढून , हैराण करून टाकला

बाईला आवडते म्हणून त्यानेत्याने केळे काढून आहेर दिला

बागेचा पुरा सत्यानाश झाला

ती एकदम झप्पाक होती

बोले तो डिट्टो ऐश्वर्या

मी आवडायचो फक्त मित्र म्हणून

कारण पोटाने एकदम मोरया

एकदा सहज बोलून गेली

मला पिळदार अंग फार आवडते

तुझं रूप छान आहे पण पॉट बघितलं

तर मन पार गळपटते

खजील होऊन आरसा घेतला

पोटाचा घेर खालून वर बघितला

काम भारी जोखमीचं होतं

सहा बिस्कीट लावायची होती ,खाली करून पोतं

भरवून टाकली पोटाची शोकसभा

बनियान काढूनच होतो उभा

ढेरी पारच वाढलेली

सारे बघत होते पोटाची शोभा

मित्रपरिवार दुःखात शोकाकुल

कुणी देई धीर मजला

Hair Straightening, Iron or brush घायचा आहे.
काय घ्यावा Iron की brush ???

ब्रश विषयी कोणाचा अनुभव आहे का?
मी Iron वापरली आहे ..
ब्रश ने फास्ट होईल असे वाटते..
माबोकरांचे काय अनुभव?

कलाम...सलाम..!

तसे पाहायला गेलं तर प्रत्येक जनात एक ना दोन ढीगभर गुण असतात . बऱ्याच वेळा आपण एखाद्याच वर्णन एका शब्दात करतो , जसे तो खूप हुशार,मनमिळाऊ , धाडशी , स्वावलंबी , तापट आहे वगैरे वगैरे . बऱ्याच वेळी interview मध्ये पण हा प्रश्न विचारला जातो ,
तसं प्रत्येकात अनेक गुण कमी जास्त प्रमाणात असतातच पण तुमचा कोणता गुण जगाला जास्त दिसतो . नाहीतर तुमच्या जवळचे जाणणारे तुमचे वर्णन कसे करतात ?

त्या दिवशी माझा मूड अगदी छान होता. काही विशेष कारण होतं असं नाही पण कधी कधी उगीचच छान वाटत असतं ना, तसा. आणि मग अचानक कुणाशीतरी बोलताना त्यांनी काहीतरी शेरा मारला, दुखावणारा, अगदीच अनावश्यक, झालं .... माझ्या छान मूडच्या फुग्याची सारी हवा गेली. त्यानंतर कामानिमित्त (professionally) मी ज्या कोणाला भेटले त्यांच्याबरोबर मी वेळ मारून नेली. पण घरी आल्यावर मात्र माझ्या मुलाच्या लहानश्या चुकीवर मी उखडले. इतर दिवशी कदाचित त्या लहानश्या गोष्टीवरून मी एवढी ओरडले नसते. मग त्या दिवशी का ओरडले? मी स्वतःशी विचार केला, माझी सबब तयार होती, “मी रागावले कारण दुसर्या कोणीतरी आधीच मला चिडवून ठेवलं होतं.

गेले दोन दिवस आणि आजही, पुलं गेल्यानंतर २००० सालच्या लोकसत्ता, मटा मधे लिहिलेले अग्रलेख फेसबुकवर वाचनात आले. आपोआपच पुस्तकांच्या कपाटात फोल्डरमधे नीट जपून ठेवलेली 'जून २०००' मधली अनेक वर्तमानपत्र बाहेर काढली गेली. त्यातले 'अग्रलेख' परत एकदा वाचले गेले. पुलं गेले तेव्हा मी भारतात नव्हते, पण त्या दिवशी पुलंविषयी लेख असलेल्या बहुतेक सगळ्या वर्तमानपत्रांची एक एक्स्ट्रा प्रत खास माझ्यासाठी आई-बाबांनी घेऊन ठेवली होती. वर्तमानपत्रांचं एक मोठ्ठं बाड आई-बाबा त्यांच्या नंतरच्या अमेरीका ट्रीप मधे माझ्यासाठी घेऊन आले होते.

आयुष्यात वेगवेगळ्या घडीला असे लोक भेटतात की त्यांना आपण भेटलो, त्यांच्याशी ओळख झाली, मैत्री झाली, याचा अतिशय आनंद होतो. त्यातलीच तीही एक. इतक्या वेळा तिच्याबद्दल लिहावंसं वाटलं होतं पण कदाचित खूप वैयक्तिक वाटेल म्हणून कधी लिहिलं नाही. पण परवा तिला फोन केला आणि लिहिण्याची तीव्र इच्छा झाली. शेवटी म्हटलं लिहावंच.