टीप
1. या व येणार्या लेखांमध्ये सोविएत यूनियन ला रशिया म्हणून संबोधण्यात येईल.
2. अग्निबाणाला रॉकेट म्हटले जाईल.
पार्श्वभूमी(थोडक्यात)
4 ऑक्टोबर 1957 रोजी स्पुटनिक-1 ला घेवुन आर-7 हे रॉकेट अवकाशात झेपावले आणि एका नव्या युगाची (अवकाशयुग) सुरवात झाली. स्वतःला “तंत्रज्ञानातील महासत्ता” आणि रशियाला “पिछाडलेला देश” समजणार्या अमेरिकेसाठी हा मोठा धक्का होता. मात्र या घटनेने रशियाला जगभरात प्रसिद्धी मिळवून दिली. दिवसातून सात वेळा अमेरिकेवरून “बीप बीप” करत जाणार्या स्पुटनिक बाबत अमेरिका काहीच करू शकत नव्हती
माझ्या प्रिय पिल्ला,
आम्ही काही दिवसांपूर्वी फेसबुक वरचे तुझे पत्र वाचले. अमेरिकेमध्ये स्थायिक होण्याचा तुझा निर्णय कसा योग्य आणि सर्व पिढीतील पालक घेतात त्याप्रमाणे आपल्या पुढच्या पिढीच्या हितासाठी आहे हे वाचले आणि वाचून आनंद वाटला. तुला अनेक दिवस लिहायचे मनामध्ये होते पण लिहिणे होत नव्हते. आज थोडी सर्दी आणि कसकस होती त्यामुळे घरकामातून मोकळीक होती.. विश्रांती घेताना मन मागच्या आठवणींमध्ये जात होते हीच योग्य वेळ साधून लिहीत आहे.
आपण का कमी पडतोय?
प्रसंग १….
स्थळ:अमेरिका; वॉल मार्ट आणि इत्तर मोठे मॉल .
अमेरिकेतली तान्ह्या बाळांची आंघोळ आणि पाळणा
मी डेलावेअर मध्ये शीफ्ट होतीये.. पण मला अजुन चांगले रेटींग असलेली शाळा मिळाली नाही ... कोणी सुचवु शकेल का प्लीज. asap
हा लेख New Jersey च्या रंगदीप या दिवाळी अंकात प्रकाशित झाला आहे
-------------------------
२०१५ चा हॉलिडे सिझन. जवळजवळ रोजच पार्ट्या चालू होत्या. अश्याच एका पार्टीत, संगीताच्या तालावर धुंद नाचून दमलेली मंडळी जेवायला बसली होती.
“अगं, शेतकऱ्यांच्या आत्महत्येविषयीचा व्हिडिओ पाहिलास की नाही? कित्ती वाईट वाटतं ना ग त्यांची छोटी छोटी मुलं आणि म्हातारे आईवडील बघून?”
प्रास्ताविक
हं एक ब्लॉग काय लिहिला फार मोठा लेखक झाला वाटतं “प्रास्ताविक” म्हणे.
अहो अस काय म्हणता मागच्या ब्लॉगच्या घवघवीत यशानंतर ( काय विश्वास नाही बसत घवघवीत यश म्हणून बघा बर मोजुन ६ प्रतिक्रिया भेटल्या त्याला ( ठीक आहे, ठीक आहे २ माझ्या आहेत पण ... लोकांनी टाकल्या म्हणून टाकल्या ना मी , हो एकाने लिहिल आहे कि त्याला काही कळलं नाही म्हणून. काय नेहमीच आपला क्वालिटी क्वालिटी करतात लोकं, क्वांटीटी पण बघायची कधी कधी असो .. ) मजाक नाही येड्या पहिल्याच लेखावर लोकांच प्रेम इतकं “उफाळून” आलं.) बर मुद्यावर येऊया, एकदम असं टॉयलेट वगैरे बर नाही वाटत ना (पण का नाही, दररोज जातोच ना तिकडे मग..)
दिवस: फेब्रुवारी २०१० २रा आठवडा (नक्की दिवस आठवत नाहीये पण सुट्टी होती त्यानंतर )
स्थळ: Superior ,CO
वेळ: असेल रात्री ७, ८ वाजेची
अमेरिका अमेरिका !
कॉन्व्हेंटमध्ये शिक्षण झाले कम्प्युटरच्या पदव्या घेतल्या
आता आम्ही लायक झालो एकच एक घोष करण्या – अमेरिका अमेरिका
पालक आमचे कृतार्थ होता लागलेत आता वाट बघायला
कधी एकदाचे पोचतोय आम्ही सिलिकॉनच्या valleyला – अमेरिका अमेरिका
पासपोर्ट आमचा हातात आणि व्हिसा मिळवायचा निश्चय आमचा
एम्बसीमध्ये जाताजाता चालणार आहे जप आमचा – अमेरिका अमेरिका
आम्ही ज्यांना ‘आमचे’ म्हणतो सगळे ‘तिकडेच’ करताहेत नोकऱ्या
आम्ही तिकडे पोचताक्षणीच करतील तेही जल्लोष केवढा – अमेरिका अमेरिका
विदेश्भूमीच्या गालीचाला लागला एकदा की पाय आमचा