मायबोली

नमस्कार मायबोलीकर मित्रमंडळी !!!
कसे आहात तुम्ही सगळेजण?

महाराष्ट्रातील जिल्ह्याजिल्ह्यात विखुरलेल्या मायबोलीकर बांधवांना एका महत्त्वाच्या कामासाठी साद द्यायला आम्ही आलोय.

मी मायबोलीवर येऊन एकोणीस वर्षं आणि सहा महिने झाले, म्हणजे ऑनलाइन गप्पांसाठी फक्तं याहु मेसेन्जर असलेल्या काळापासून ते ऑर्कुट, मायस्पेस, फेसबुक, इन्स्टाग्रॅम, स्नॅपचॅट असा भला मोट्ठा टेक्नो प्रवास, journey from my 20’s to 40’s !
तसं असलं तरीपण मायबोली वरचं माझं वय अजुन साडे एकोणीसच आहे, बोले तो ‘अजुनही टिनेज’ आहे
असो , तर मायबोलीची ओळख अर्थातच माझ्या मोठ्या बहिणीने ‘मैत्रेयी’ ने करून दिली, त्यावेळी मी बे एरीआ मधे रहायचे.

फार जुनी गोष्ट आहे. इसवी सन २००० च्या शेवटी आमचं गलबत अमेरिकेच्या पश्चिम किनार्‍यावर येऊन थडकलं. त्या काळी (फार जुन्या ऐतिहासिक काळाबद्दल असंच बोलतात ना?!) भारतात टर्रर्र टिन्टॅन टिणॅण टिणॅण खर्रर्र असा आवाज करणारे मोडेम वापरून इन्टरनेट उघडून ईमेल्स डाउनलोड करण्याइतकंच वापरलं जात होतं. कारण नेट चा स्पीड हा सुमारे ३ केबिपिएस वगैरे असा मिळायचा! त्यामुळे अमेरिकेत आल्यावर अगागागा एम बिपिएस मधे इन्टरनेट चा स्पीड असू शकतो? हे एक प्रचंड अप्रूप होते.

आज बहुत दिनो बाद अलमारी खोली तुम्हारी
और अंदरसे यादों की खुशबू आ गयी..
खुद को रोक न सकी तो देखा
की अंदर कुछ पुरानी किताबे तो है,
मगर उन पन्नो पर लिखे तुम्हारे लफ्झ आज भी उतनेही जवान
एक तसबीर मिली है और उसमे तुम भी,
तसबीर मे रंग उतनेही नए लगे जितने तुम बुढे
नीचे कुछ रखा है
एक डिब्बा, जिसमे एक पुराना शिशा है
देखा तो पता चला की अब मै भी बूढी लग रही हू
इतने मे मेरे पीठपर रखे हाथ को मेहसूस किया
और देखा तो तुम खडे हो मुस्कुराहते हुए
तुमने वो हाथ मे छुपा हुआ फूल मुझे दे दिया
और मेरे नजदीक आकर खडे हो गये

सध्या माहीत नाही का ते, पण मायबोली वर बरच लिखाण हे आंबट शौकीन होत चाललंय. कदाचित हे फक्त मला वाटत असेल. गेल्या ८-९ वर्षांपासून मी मायबोली वर वाचतेय, गेल्या काही महिन्यांपासून लिहतेय, पण अगदी गेल्या काही दिवसांपासून बरच लिखाण हे अश्लिलते कडे झुकल्यासारख वाटायला लागलं आहे. एक दोन ठिकाणी मी प्रतिक्रियांमध्ये टाकलं हे. पण आता जरा जास्त व्हायला लागलं आहे.
ज्यांना कोणाला "bold" लिखाणाच्या अंतर्गत मायबोलीला शोभणार नाही असं लिहायचं असेल त्यांनी इतर ठिकाणी लिहावं अशी माफक अपेक्षा आहे. तुम्हाला तुमचं लिखाण मांडायचा पूर्ण हक्क आहे पण मायबोली वर हे लिखाण नको असं माझं स्पष्ट मत आहे.

चूकून दोन धागे तयार झाले होते. आणि कोणताही बंद होत नव्हता म्हणून इथून मजकूर हटवला. कृपया दुसरा धागा वाचवा.

मायबोलीवरील एखादा धागा आठवत असतो पण नक्की कोणाचा होता, कुठे शोधावा कळत नाही. कीवर्ड्स देऊनही सापडत नाही अश्यावेळी इतर मायबोलीकरांकडे विचारणा करण्यासाठी हा धागा. एकमेकां साह्य करू...

मायबोली
माय मराठी, आई मराठी
वाढलो आम्ही बोलत मराठी
नाव मराठी, गाव मराठी
अनं हावभाव आमचे ते बी मराठी.

संतांची वाणी मराठी,
सहयाद्रीची गाणी मराठी
शिवशंभूंचे राज्य मराठी
अनं भगवे आमुचे रक्त ते बी मराठीचं

शिरकाव झाला परभाषेचा
कोनीच न उरला वाली
पेचात पडली आमुची मायबोली

धुंद झाली आमुची मती
आमचीचं आम्ही केली माती
सांगावे लागेल जगाला
आमची मराठी काय होती

तो एका सरळ रेषेत चालतो
मध्येच कुठे यु टर्न, कुठे टर्न टू लेफ्ट
कुठे टर्न टू राईट,
मग हळू हळू दिसू लागतात
डीव्हायडर ने वेगळे केलेले समाजाचे लवलेश
कुठे अश्रूंच्या पडलेल्या थेंबानी बनलेले
वेडेवाकडे, पुसटशे डाग
कुठे काळ्या पॅरालल चालणाऱ्या रेषेखालील
तुंबलेल्या भावनांची गटारे
कुठे वाहणाऱ्या पाण्याची बंदिस्त पाईपलाईन
तर कुठे , कुठे मागे पडत चाललेली रेलचेल
कुठे हरवतो मनाच्या नो पार्किंग स्पेस मध्ये
तिथल्या गाड्यांच्या काचेवरची धूळ झटकली जाते
सगळ क्लिअर दिसायला लागत
पुन्हा तो चालायला लागतो सगळ विसरून

गेले काही दिवस तो ह्या प्रश्नाने कासावीस झाला होता. त्याला दुसरं काही म्हणजे काही सुचत नव्हतं. परिस्थितीने गांजलेले असे अनेक क्षण त्याच्यापुढे पूर्वी येऊन गेले होते, पण ह्या क्षणाने त्याला पुरतं हताश केलं होतं. कसा मार्ग काढावा, कोणाला विचारावं, ह्या गर्तेत तो पूर्ण बुडून गेला होता. मायेचा एखादा हात पाठीवरून फिरावा, आणि ह्या विवंचनेतून त्याने आपली सुटका करावी, असं त्याला मनोमनी वाटत होतं. पण असं कोणीच त्याच्या ओळखीचं नव्हतं. शेवटी धीर करून त्याने अवघ्या जगालाच ओरडून विचारायचं ठरवलं. 'कोणी उत्तर देता का रे उत्तर' असा आक्रोश करणारा हा प्रश्नसम्राट शेवटी विचारता झाला -