हे मायभूमी मी जे
वचन तुज दीधले
तव आरतीला आज
मी चंद्र सूर्य आणले
उद्दाम रीत जगाची
विपरीतच ती कधीची
राबविली तंत्रे तयांनी
मंडूकांच्याच हिताची
जेव्हा तंत्रज्ञान त्यांस मी
मागितले मणुष्य हिता
हिणवून मज म्हणाले
होतसे भिकारी काय दाता?
कोणी न पुसतो कधी
दुबळ्यांस या जगात
जाणून हेच सत्य मी
आणले बळ मनगटात
उद्दाम जरी ते होते
घमंडी आपुल्याच तो-यात
संकट समयी मीच दिले
तयांना माणुसकीचे हात
वसुधैव कुटुम्बकम्
हा नारा सनातनाचा
हा बलशाली भारत देश
कृष्ण आणि रामाचा
आभाळाच्या पटावरी
आहे एक रंगारी
नित्य नवी नक्षी पहा
रोज कैसी चितारी
पूर्वेला रामप्रहरी
ये कुंचला घेऊनी
लाल पिवळा केशरी
छटा त्या नाना परी
सांज होता पश्चिमेला
जांभळा नी गुलाबी
शुभ्र मेघांचे पुंजके
वा लकेरी तयावरी
मेघ बरसता कधी
रंग सात उधळी
निळे नभ हे राती
कृष्णरंगी रंगवी
सूर्य महाराज एकदा खूप खूप चिडले
ताप ताप तापले अन् फटकन फुटले
छोटे मोठे गोळे इकडे तिकडे पडले
सूर्याभोवती सारे गोल फिरू लागले
पहिला झाला बुध, सगळ्यात जवळचा
एका वर्षात होतात त्याच्या चार चार फेऱ्या
दुसरा म्हणे मी शुक्र आहे फार तापट
सगळ्यात चमकतो, रंग माझा पिवळट
तिसरी आहे कोण? ही तर आपली पृथ्वी
पक्षी प्राणी माणसांनी इथेच केली वस्ती
चौथा आहे मंगळ पृथ्वीपेक्षा छोटा
माणसांनी शोधला इथे पाण्याचा साठा
पाचवा म्हणे बघा, मी आहे सगळ्यांचा गुरु
एकोण ऐंशी चंद्र माझे लागतात फेर धरू
तुझ्या अस्तित्वाबद्दल काय बोलावे
तुझ्या तेजापुढे वाटावे आकाश ही ठेंगणे....
तुझ्यामुळेच आहे सृष्टी तील पाना-फुलांची हिरवी झालर
तू नसल्यास कुठून येईल आकाशने पांघरलेली निळी चादर
आमच्या आशेच्या किरणांचा सूर्योदय पण तुझ्यामुळे
स्वर्गाचे ही घडते दर्शन तुझ्याच सूर्यास्था मुळे
इतका कोण कसा असू शकतो निस्वार्थी कर्मयोगी
स्वतः तळपत राहून ठरतो जगाचा तू माऊली
सागरच्या अथांगाचे कारण पण तू ठरतोस
चंद्राच्या अस्तित्वासाठी स्वतः मात्र रोज मावळतोस
आदित्या!!! तुझ्या अस्तित्वाबद्दल काय बोलावे
तुझ्या तेजापुढे वाटावे आकाश ही ठेंगणे....
माध्यानीला ऐन बहरात आलेले आकाश
अन् सहवासाने तप्त झालेली चिरतरुण धरा
सायंकाळी भेटतात मिलनासाठी क्षितिजावर
पश्चिमेला शुक्रतारा उमलत, खुलत जातो क्षणोक्षणी
अन् देते आकाश आपले तेजरूपी बीज
धरेच्या शीतल रातगर्भात वाढण्यासाठी
उद्याच्या नव्या सूर्यासाठी, नव्या आशेसाठी, सृजनासाठी..
-रोहन
वृत्त - तुम्ही ठरवाल ते.
छंद - मुक्त
" रवि "
बंदिस्त आकाशात पूर्वेकडून पश्चिमेकडे गेली कित्येक सहस्त्रकं फेऱ्या मारतो आहेस तू रवि
विश्वाच्या कारागृहातून सुटका करून घेण्यासाठी धडपडतो आहेस दिवस रात्र तू रवि
संध्याकाळच्या संधिप्रकाशात कोणी पहात नसताना समुद्रात उडी मारतोस जीवन संपवण्यासाठी तू पण,
तुझ्या भोवती फिरणारे ते नऊ पहारेकरी परत जुंपतात तुला रात्र संपताच कवायतीला रवि
तुझे तप्त उसासे वाफा होतात पण कारागृहाच्या भिंती वितळत नाहीत रवि
आणि तू बंदीवासातलि दुःखं उराशी बाळगून जळत राहतोस कापरासारखा रवि
ए आई सांग ना
ए आई सांग ना
रात्र होताच कसा
सूर्य जातो झोपी ?
भल्या पहाटे उठून
लावतो मला टोपी
बाळा लवकर निजणे
लवकर उठणे
परिपाठ त्याचा रोजचा
तुही उठशील लवकर
जप हा मंत्र आरोग्याचा
ए आई तो तर
जात नाही शाळेत
दिवसभर तरी नुसता
असतो घाम गाळीत
असते मला शाळेशिवाय
इतरही भरपूर काम
सकाळी उन पडेस्तो नको का आराम ?
काळोख पांघरुन तो बुवा
गाढ झोपी जातो
खुट्ट झाले तरी रात्री
मी मात्र भेदरतो
माझ्या माहितीतील संत पुरुषाची लक्षणे असा एक धागा होता जो बहुतेक उडवला की आणखी कुठला होता ते आठवत नाही पण सूर्य उपासने संबधी एक खूप चांगला यु ट्यूब व्हडिओ इथे पाहिल्याच आठवतंय ती व्हिडिओ लिंक कुणाला माहीत असल्यास परत देणार का प्लीज ??
