Shri Shri says
You can see love everywhere in this world if only you have an eye to see it.
श्री श्री नी सांगितल्या नुसार, मी माझ्या अवतीभवती प्रेम शोधण्याचा प्रयत्न नियमीत चालू ठेवलाय पण कुठ दिसलेल नाही. कदाचीत आपली नजर कमजोर झाल्याचा हा परिणाम असावा कारण श्री श्री नक्कीच खोट सांगणार नाहीत म्हणून सकाळी सकाळी चष्मा प्रेमाने पुसून हळुवार फुंकर मारून घालतो तर डोळ्यात त्याची कांडी गेली. त्यानेही कांडीचा प्रसाद देऊन आजूबाजूला प्रेम शोधणारी माझी नजर आणखी जायबंदी करण्याचा प्रयत्न केला.
लम्हा लम्हा दूरी यू पिघलती है ।
जाने किस आग मे ये शबनम जलती है ।।
नाही पाहिले भय कधी नेत्री तुझ्या
नाही दिसले भय त्या चेहऱ्यावर
हरवून गेले सर्व भय मनातील माझ्या
जेव्हा फेकला सहज तो साप उचलून सूपावर ।।१।।
असा कसा मी भयभीत झालो
नको नको ते करीत बसलो
करून गेली तू ते त्या क्षणी
बसली तेव्हाच माझ्या मणी ।।२।।
नाही कधीच हिंमत लोकांसमोर येण्याची
मग कुठून आली ती ऊर्जा तांडव करण्याची
मीही होतो धैर्याने अंधारात हिंडनारो
परंतु ऐकून लोकांचे भय झालो घाबरणारो।।३।।
प्रेमाचा सट्टा
सट्टाच म्हणायचा की रे ह्याला,
ह्यात शाश्वती कुणालाच कशचीही नसते !
काही प्रेक्षकात बसलेले, काही शर्यतीत उतरलेले, काही नुसतेच उभे झेंडे फडकवायला!
सगळ्यांचच काही ना काही दाव्याला लागलेल!
कुणाची मैत्री,कुणाची नाती,कुणाची जाती किंवा कुणाची माती;
निवड कशाची ह्यावरून ठरत नाही परीक्षा त्या प्रेमाची!
निवडी पल्याड आणि एकमेकांशिवाय, तिच्या आणि त्याच्या रुपाने ते जगणार!
ते जगणार आणि व्यक्तीपल्याड तरणार ह्याची खात्री मात्र नक्की असते!
तू चिडलीस कि
फार गोड दिसतेस
हिरव्यागार कैरीच्या लोणच्याची
लालेलाल फोड दिसतेस
का चिडलीयस ????
काही सांगतही नाहीस
मी ओळखू म्हंटल
तर थांग लागू देत नाहीस
मी कसं ओळखू
मला काही समजतच नाही
माझा प्रयत्न चालू राहतो
मी क्लुप्त्या लढवत जातो
काहीतरी काम काढून
तुझ्या भोवती लुडबुडत राहतो
फोन असो कि मॅसेज
तू रिप्लाय कुणाला देत नाहीस
सतत कामात दिसतेस
माझ्याकडे पाहतही नाहीस
प्रयत्न करून थकतो मी
तुझ्याकडेच बघतो मी
झोप डोळ्याचा ताबा घेते
पापण्यां वरची जागा घेते
मोतीमाळ
उमलत्या नव्या क्षणांना
आहे आधार भावनेचा
बांधली ही मोतीमाळ
जी सांधणारा हात तुझा
एक मोती लाख सुखाचा
एक अतीव दुःखाचा
धागा धागा जोडू पाहतो
एक बंध प्रेमळ मनाचा
सगळे तुझ्याच आवडीचे मोती
कसे एकसंग नांदत राहती
तुझ्या स्पर्शाच्या रंगात
दुधाळी शुभ्र रंगून जाती
स्वतंत्र आहे प्रत्येक मोती
आपुलकी ही जपू पाहती
हेवे-दावे, रुसवे फुगवे
ज्यांना स्पर्धा माहितच नाही
तुझ्या नजरेची जादू होते
माळ ही चमकत राहते
वेधून घेते सगळ्या नजरा
घायाळ मनाचा ठाव घेते
उडतो तुझ्या आठवणींचा धुरळा
माझ्या या चेहऱ्यावरी
पापण्या या आपसूक मिटता
हात हे डोळ्यांवरी
क्षणभर जातो सावरताना
स्वप्न असे की भास परी
परिचयाचा माझाच रस्ता
आठवणींचा पूर उरी
मी मुकेपणाने चालत जातो
पाचोळा हा तुडवत राहतो
कणाकणाने क्षण उडताना
चेहरा धुळीने माखत जातो
खूप वाटते पुसून टाकावे
तर रुमालाजवळ हात जातो
चेहरा पाटी होते कोरी
भाव त्यावर आकारत जातो
दुःखाचा अश्रू टिपून त्यावर
आनंदाने हासत राहतो
गर्दीत होते मग आठवांची
एक एक क्षण ओघळत जातो
सुख दुःखाच्या या जाळ्यामध्ये
आज सकाळी जाग आल्या आल्या पुन्हा तिने फेसबुक, व्हॉट्सअप चालू केलं. फेसबुकवर त्याचं नाव शोधलं पण ते दिसत नव्हतं म्हणजे अजूनही ब्लॉक लिस्ट मधेच आहे मी. तिने विचार केला आणि हसली मनात. काही मोठा इश्यू किंवा मोठं भांडण नव्हतं झालं. तरीपण त्याने तिला ब्लॉक केलं होतं. खुप रागवला होता तिच्यावर कारण पण तसंच होतं तिने मेसेज केला नव्हता त्याला. आता मेसेज नाही केला म्हणून इतकं काय रागवायचं?
नमस्कार वाचक मित्रहो ! लोकल डायरी चे ३० भाग प्रकाशित झाले होते . ज्यावेळी मी लोकल डायरी लिहायला सुरुवात केली, त्यावेळी काही कारणांमुळे तिचे केवळ तीनच भाग लिहू शकलो , पण नंतर हळूहळू तीनचे तीस कधी झाले माझं मलाही कळलं नाही . लोकल डायरी संपली आहे , असं मला वाटत होतं , पण वाचकांच्या प्रेमामुळे व सुंदर प्रतिक्रियांमुळे मला लोकल डायरी आणखी पुढे घेऊन जाण्यासाठी प्रेरणा मिळाली . मधू आणि अँटीव्हायरसची लव स्टोरी , आणि त्या भोवती फिरणाऱ्या लोकल ट्रेनमधल्या ग्रुपच्या इतर सदस्यांच्या सुरस कथा घेऊन लोकल डायरीचे दुसरे पर्व लवकरच आपल्या भेटीला येत आहे . लोकल डायरी - सिझन १ संपले . आता सिझन २ !
तु प्रेम करावस माझ्यावर... असंही काही नाही
तु हवीस आयुष्यात माझ्या... असंही काही नाही
आठवणी कवटाळून हसता येणार नाही कदाचित
म्हणुन रडेनच आयुष्यभर... असंही काही नाही
समुद्राच्या लाटांशी सुर बरे जुळतात माझे
मिळेलच गलबता किनारा... असंही काही नाही
मिळेल मकरंद अमाप त्याला प्रत्येक फुलावर
आवडेलच प्रत्येक फुल... असंही काही नाही
दुःखाशी जरा कमी गाठभेट होते
दिमतीला सुखच... असंही काही नाही
हल्ली हल्ली आठवण तुझी येईनाशी झालीये
म्हणुन विसरेनच मी तुला... असंही काही नाही