नमस्कार मायबोलीकर,
कासे आहात सगळे? मजेतच असाल. गणपतीमध्ये खुपच धम्माल केली असेल. कोतोबो वगैरे वाचुन मजा आली असेल नाही? पण कसं असतं शिंप्याचेच कपडे फाटके असतात ते काही खोटं नाही. 
खुप दिवस झाले मीही बोलावं म्हणत होतो, पण राहुनच जायचे. आज सरते शेवटी धीर करुन बोलतोय. आता म्हणु नका की Adm!nही बोलायला लागले म्हणुन. संपादकांना चालेल की नाही माहीत नाही, पण त्यांना सांगु नका की मी बोललोय म्हणुन... 
तर मंडळी मला काय बोलायचे आहे ते मुद्देसुदपणे मी खाली माडलेत, कृपया नीट वाचा आणि इतरांना तसंच वाचु द्या. (उगाच गुपीत अर्थ वगैरे काढुन प्रतीसाद नका हो देऊ.)
पाल्याचे नावः आरोही
वयः पाच वर्षे १० महिने.
चित्र १: बाप्पाची किक!
बाप्पाच्या मागे वर्तुळ, त्रिकोण, चौरस, आयत वगैरे शेप्स आहेत. त्यांनाही खेळायला आवडतं म्हणून ते आलेत पाठीमागे लागून. मागे छत्रीही आहे. पण पाऊसच नसल्याने हिरमुसली आहे.
चित्र २ : निसर्गप्रेमी बाप्पा
ओये… किथ्थे…
पेहचाणा???
याद शाद है के भूल ही गये हमको….
नाहीच ना ओळखलंत? कसं ओळखाल?? पूर्वी आमचं नाव घेतल्याशिवाय एक दिवस जायचा नाही तुमचा आणि आज विसरून पण गेलात? कमाल करता!!
मी संता... संता-बंता वाला संता… ओये तुमचा favourite संता सिंग यार…
काय सांगू ओ, हल्ली दिवस फार वाईट आलेत. आता कसलं favourite आणि कसलं काय म्हणा. कुण्णी कुण्णी म्हणून बघत नाही आमच्याकडे. आहे भरण्यात दिवस संपतो आणि उसासे टाकण्यात रात्र… का काय विचारताय? तुम्हाला ठाऊक नाही?? तुम्हा सर्वांमुळे तर झालाय हे सगळं आणि तुम्हाला माहित नाही???
केव्हापासून बोलायचय मला. तसं बोलत असतेच म्हणा मी नेहमी आणि सगळे चुपचाप ऐकत सुद्धा असतात. पण हे बोलणं त्यांच्याजवळ नाही बोलता येत. त्यांच्याजवळ म्हणजे आमच्या कुटुंबातले हो. एवढं मोठं कुटुंब आहे आमचं. दोन मुलगे, एक मुलगी, तीन सुना, एक सुनेची बहिण, एक नातू, एक नातसून आणि आमचा गृहउद्योगाचा पसारा.
