हा आहे आपल्या सर्वांचा आवडता खेळ प्रकाशचित्रांचा झब्बू
आजचा विषय - माझा पहिला विमानप्रवास ( विमानतळ परिसर)
पहिलं प्रेम,पहिली नोकरी,पहिला पगार या गोष्टींचं जसं जरा जास्तच कौतुक किंवा नवलाई असते, तसंच पहिल्या विमानप्रवासचही असतं. नाही का...हा प्रवास विमानतळापासूनच आपण फोटोंच्या / प्रकाशचित्रनाच्या रुपात जपून ठेवतो.
मग अशीच विमानतळाची तुम्ही काढलेली प्रकाश चित्रे आम्हाला पाठवा.
समज!
बाकीचे अजून आले नव्हते. गाडी यायला तसा वेळच होता. तेवढ्यात त्याचं लक्ष तिच्याकडे गेलं..
हसऱ्या डोळ्याची, गोबऱ्या गालाची अगदी त्याच्या मितूसारखी..
तो जवळ जाऊन बसला. तिच्या हातात ‘बेबी अलाइव्ह’ होती. मितूला हवी होती तशी. परवा वाढदिवसाला द्यायची ठरवलं होतं त्याने..
खेळता खेळता तिच्या हातातली बाहुली खाली पडली. पटकन उठून त्याने ती उचलली. आणि तिच्या हातात देऊन तिचे दोन्ही हात घट्ट हातात धरले. ती ओरडली..
“मम्मा बॅड टच!”
त्याबरोबर मोबाईलवर बोलत असलेल्या मम्मीने त्याच्यावर जळजळीत नजर टाकत तिला उचलून घेतल़ं..
बाकीचे अजून आले नव्हते. गाडी यायला तसा वेळच होता तेवढ्यात त्याचं लक्ष तिच्याकडे गेलं...
ती त्याला अगदी चिकटून होती. थोडी उंच. रंगानं सावळी.
तो समाधानानं हसला. त्याने कौतुकाने स्वतःकडे एक नजर टाकली.
खूप प्रयत्नांनंतर त्याला ती प्राप्त झाली होती. वाट पाहाणं संपलं होतं.
अखेरीस त्याची तपश्चर्या फळली होती.
त्याला आठवत होती त्या अघोरी साधूकडे केलेली याचना, त्याने सांगितलेल्या सगळ्या विधींची पूर्तता... अगदी २१ कुमारिकांचे प्राण घेण्यापर्यंतचा टप्पा.
सोपा नव्हता निर्द्रव्य, तरल अस्तित्वापासून ते ही अशी सावली पडणार्या घन शरीरापर्यंतचा प्रवास!
(इथे वावरणाऱ्या समस्त स्त्रीवर्गास (आयडींसकट) आणि त्यांच्यासह सौजन्याने वागणाऱ्या समस्त पुरुषवर्गास समर्पित)
स्त्री असणं म्हणजे.....
बाकीचे अजून आले नव्हते. गाडी यायला तसा वेळच होता. तेवढ्यात त्याचे लक्ष तिच्याकडे गेले....
काही सेकंदच तिच्याकडे पाहिले तेवढ्यात फोनची रींग वाजली.
ताईचा फोन. उद्या श्रीखंड पुरी खायला येणार?
या उत्सवात ना वाट लागते डाएटची, वजन परत जैसे थे.
जायला हवं पण मायेने बोलावतेय तर.
बऱ्याच जणांनी बऱ्याच जणींबद्दल लिहिलेले मी वाचले सर्व. तसे तर मी सगळं काही वाचत असते जे काही तुम्ही टाइप करता ... अह्म्म्म मी काय जासूस नाही की तुमच्या डिवाइस मधला व्हायरसही नाही. आजपर्यंत तुम्ही सर्व चराचरात व्यापुन असणाऱ्या सर्व शक्तिमान परमेश्वराचे अस्तित्व विविध ग्रंथ आणि संतांच्या रचनांमधुन वाचले असेल पण प्रत्यक्ष अनुभूती फारच कमी व्यक्ति (!) अनुभवू शकल्या असतील. पण ह्याही पलीकडे एक गोष्ट आजच्या आधुनिक काळात चराचरात व्यापुन राहिलीय ज्याची प्रत्यक्ष अनुभूती तुम्ही सर्वचजण घेत असता... ती म्हणजे मी.. हो मीच !! कारण मी आहे AI.
बाकीचे अजून आले नव्हते. गाडी यायला तसा वेळच होता तेवढ्यात त्याचं लक्ष तिच्याकडे गेलं...
संमिश्र भावनांची सरमिसळ दिसत होती तिच्या चेहर्यावर. आनंद, उत्सुकता, धाकधुक, स्ट्रेस, अभिमान ... त्याला कल्पना होतीच. आतून तो बघत होता सगळं. बाकीचे आले, गाडीतून महत्वाची मंडळी आली. निरोपाचा क्षण जवळ येऊन ठेपला. विरहवेदना सहन करावीच लागणार जर पुढे 'सुखाचं चांदणं' अनुभवायचं असेल तर...निर्धार पक्का होता, 'उलटी गणना' सुरु झाली. तिचं रुप डोळ्यांत साठवत निघाला तो प्रवासाला. तिच्यासाठी कित्येक दिवस मैलोंमैल प्रवास करणार होता तो......
हा आहे आपल्या सर्वांचा आवडता खेळ प्रकाशचित्रांचा झब्बू
आजचा विषय - भाजी मंडई
आपल्यापैकी प्रत्येकजणानी भाजी मंडईत एकदा तरी फेरफटका मारला असणार आहे.
ताज्या भाज्यांचे ढीग मन प्रसन्न करतात. त्या भाज्यांमधील आणि त्यांच्या रंगांमधील विविधता केवळ विलोभनीय असते.
अशाच काही भाजी मंडई ची प्रकाश चित्रे आम्हाला पाठवा.
बाकीचे अजून आले नव्हते. गाडी यायला तसा वेळच होता. तेवढ्यात त्याचे लक्ष तिच्याकडे गेले....."
त्याची चिडचिड बघून तिनं विचारलं,
" काय झालं? "
" सगळ्याचाच वैताग आलाय. लोक किती विचित्र वागतात! कधी आपल्याला किंमत देणार, तर कधी आपण त्यांच्या दृष्टीने मातीमोल असणार. "
" त्यांचं आपल्याशिवाय फारसं अडलेलं नाही, याचं वैषम्य वाटतंय का?"
तिनं नेमकं वर्मावर बोट ठेवल्यानं तो आणखीनच लाल झाला.
" असंच असतंय बाबा.. आयुष्यात चढउतार यायचेच. कधी आपला
भाव वधारला, तर उतूमातू नये नि कवडीमोल ठरलो तरी त्रासू नये.
बाकीचे अजून आले नव्हते. गाडी यायला तसा वेळच होता. तेवढ्यात त्याचं लक्ष तिच्याकडं गेलं.
ती तिथेच दिसली ‘दो नंबर पर’ त्याच घड्याळाखाली
चोरट्या अधाशी भेटी जेथे घडल्या कोण्याकाळी
आणाभाकांना साक्षी ‘मनहर कहानियाँ’चा ठेला
दोघांमध्ये शेअर झालेला ‘चाय गरम’चा पेला
आठवले सारे तिचे तगादे ‘लग्न करूया’वाले
थोपवताना नाकी नऊच का, अठराही आलेले
स्लो लोकल स्लोअर होत होत मग पार बॅकला गेली
अन् ‘दो नंबर पर आनेवाली’ फास्ट ट्रॅकला गेली