नातीगोती

साहित्य:
छोट्या प्लास्टिकच्या बांगड्या / रिंग्स. तोंडात जाणार नाहीत इतक्या मोठ्या हव्यात.
न वापरलेली बुटाची लेस. १२ सेमी पेक्षा मोठी नको, नाहीतर मुलं गळ्याभोवती गुंडाळून घेतात.

कृती:

- लेसाच्या एका बाजूला एक बांगडी बांधून टाका म्हणजे ओवलेल्या बांगड्या पडणार नाहीत.
- आणि मुलांना ओवायाला द्या. लेस बाजूला ठणक असल्याने ओवणे सोपे जाते.
- यातच ओवाताना थोडे थोडे अंक मोजून दाखवता येतील.

जेव्हा जेव्हा पाऊस पडतो तेव्हा तेव्हा पाऊस कसा पडतो असा एक प्रश्न घरी विचारला जातो. गेले अनेक दिवस मी "वाफ वर जाते, मग थंड झाली कि पाऊस पडतो" वगरे थोडक्यात सांगत होते.
परवा चहा प्यायला बसले आणि परत हाच प्रश्न आला. त्यावेळी दाखवलेला हा पिटुकला प्रयोग.

वयोगट: [३-५]

साहित्य:
कुठलीही गरम वाफाळणारी वस्तू , चहा, दुध, वरण काहीही.
एक थंड स्टीलचा पेला / चमचा

कृती:
-चहा कसा गरम आहे, त्यातून कशा वाफा येत आहेत ते सांगा.
-मग स्टीलचा पेला कसा थंड आहे ते हात लाऊन दाखवा
-आता पेला वाफेवर १ ते २ मिनिट पकडा किंवा झाकून ठेवला तरी चालेल.

अभ्यास हा शाळेत शिकवण्याची आणि कंटाळा करण्याची गोष्ट आहे असा एक एकूण सूर दिसतो ना आपल्याकडे? बडबडगीते, बालगीते सुद्धा अभ्यासाला अगदी दुष्ट ठरवतात, शाळेला वाईट अस लेबल लावून टाकतात. आता एवढी नकारात्मक तयारी झाल्यावर बऱ्याच जणांचा शाळा आणि अभ्यास अगदी नावडीचा झाला तर काय नवल?

नुकताच मामाचा मृत्यु झाला त्यावेळेस, व त्या आधीही कित्येक वेळेस असा अनुभव आला की मृतकाचा दाह सन्स्कार झाल्यादिवशीच्या लगेचच्या रात्री जर मृतकाचे घरी (किन्वा ज्या घरी दिवा लावला जातो तिथे) राहिले तर पुढील दहा दिवस तिथेच रहावे लागते अशा काहीशा गैरसमजुतीतून (किन्वा त्या गैरसमजुतीचा अजुनच गैरफायदा घेत), सर्वजण तेथून पळ काढतात. याबाबतीत काही जळजळीत अनुभव आल्याने, त्यावरील मते जाणून घेण्यासाठी, व अशा अनेक वेळी, मी काय कृती केली हे सान्गण्यासाठी हा धागा उघडला आहे.

पूपूवरील चर्चा वाचत असताना एक जाणवत गेल की या निरनिराळ्या समाजामध्ये निरनिराळी नाती जपली जात असतील, तर किमान माझ्या (अन अर्थातच माबोकरान्च्या) माहितीतील किती नाती कशाप्रकारे जपली गेली आहेत याचा आढावा घ्यावा!
अपेक्षा अशी की येथे, सख्खे आईवडील व सख्खे भाऊबहीण वगळता अन्य बाकी कोणकोणत्या पैत्रुक, मातुल व (असल्यास) सासुरवाडीकडच्या नातेवाईकान्शी सम्पर्कात आहोत वा त्यान्ची आठवण तरी येते याचे वर्णन व्हावे
जसे की,
मला पाच मावश्या, त्यान्ची मुले/जावई/सूना/नातवण्डे/पन्तवण्डे इत्यादिक
चार काका, त्यान्ची मुले/जावई/सूना/नातवण्डे/पन्तवण्डे इत्यादिक

निंबुडाची "चिऊताई चिऊताई दार उघड" गोष्ट वाचली आणि बरेच महिने माझ्या मनात असलेले काही प्रश्न परत टोचायला लागले. इतके दिवस नवऱ्याबरोबर बोलायचेच पण इथे माबोवर कदाचीत अजूनही काही वेगळी मत ऐकायला मिळतील, नवीन दृष्टी मिळेल अस वाटल्याने लिहितेय.

आपण लहान मुलांना कितीतरी गोष्टी सांगतो. बऱ्याचदा लहानपणी ऐकलेल्या , कधी आपण बनवलेल्या, रामायणातल्या, महाभारतातल्या, गणपतीच्या, कृष्णाच्या. अगणित गोष्टी आहेत आपल्याकडे. मी अगदी भारतातून येताना पुस्तक , सीडी सगळ घेऊनही आले होते.

माझे एक डॉ. मित्र स॑तोष शि॑दे या॑ची एक कविता त्या॑नी एकदा ऐकवली . खुप आवडली म्हणुन तसीच परत लिहीत आहे .

आम्ही दोन आमचे दोन ! आमचा झला एक चो॓कोन !! चो॓कोनाला बाजु चार ! त्याला नाही एकही दार !! चिरेब॑दी एकएक रेष ! आत नाही कोना प्रवेष !! आमच्यापे॓कि दोन कोन ! त्या॑नी केले स्वताचे नवे चो॓कोन !! आता आम्ही उने दोन ! आम्हा दोघा॑ना आधार कोन !!

!! श्री !!
मला कळतच नव्हत॑ माझ्या आणि पपा मधे आताशी इतके वाद का होत आहेत ते ?

मी तर किती लाडकी आहे पपाची, कुणी हया मुळ नशत्राचा शोध लावला? सगळीकडे एकच कारण नकाराच मुलगी मुळ नशत्रात जन्मली आहे........ पपाचा आधी तर विश्वास नव्हता पत्रिकेवर मग आताच का हा बदल ?

आपल्या आयुष्यात अनेक चांगले वाईट लोक येत जात राहतात. काही ठळकपणे लक्षात राहतात तर काहींसा मागमूसदेखील राहत नाही. काहींशी आपले कुठलेच नाते नसते तरी देखील आपण त्यांचे वेडे होतो. तर तुम्ही अशा व्यक्तींबद्दल वल्लींबद्दल लिहा ज्यांनी तुम्हाला चांगले अनुभव दिले आहे. ज्यांनी तुमच्यावर एक चांगला ठसा उमटवला आहे. मागे वळून भुतकाळात डोकावले असतात त्या व्यक्तीचे स्मरण करताच तुम्हाला जगावेसे वाटते, एक प्रेरणा मिळते!!!!! आलेय ना लक्षात.. समजून घ्या. धन्यवाद! यात प्राणी पण आलेत.