ज्येष्ठ शुद्ध त्रयोदशी, ३४३ वा श्रीशिवराज्याभिषेक सोहळा २०१६ – श्री शिवक्षेत्र, दुर्गदुर्गेश्वर रायगड
दरवर्षीप्रमाणे ज्या क्षणाची आतुरतेने वाट पाहतो तो क्षण म्हणजे ज्येष्ठ शुद्ध त्रयोदशीचा श्रीशिवराज्याभिषेक सोहळा. हा दिवस म्हणजे हिंदवी स्वातंत्र्याचा, रयतेच्या राज्याचा, गुलामगीरीच्या विळख्यात खितपत पडलेल्या हिंदुस्थानात एक मराठा राजा टिच्चून उभा होता आपल साम्राज्य प्रस्थापित करून हा लढवय्या योद्धा आजच्या दिवशी सिंहासनाधिश्वर झाला होता. अर्थात "श्रीशिवराज्याभिषेक सोहळा."
घरी निवांत बसल्यावर कधी कधी वही पेन हातात घ्यावासा वाटतो.
पण भीती वाटते कि सत्य जगाला रुचेल का?
आणि रुचले तरी ते पटेल का?
आणि पटले तर आचरणात येईल का?
म्हणून भीती वाटते….
कधी कधी वाटत करावी शब्दाची तलवार आणि म्हणावे…
"खबरदार जर टाच मारुनी जाल पुढे
चिंधड्या उडविन राई राई एवढ्या! "
लेखणीत इतका दम जरूर आहे
पण कुणाला काही देण घेण नसत.
डोक्यावर घेवून मिरवणारे…
कधीतरी केसाने गळा कापणार…
का कापणार? तेही नाही सांगणार…
(प्रत्येकाला याचा अनुभव असतो)
आपला समाज आता समाज राहिला नाही.
इतका सुधरला कि कधी बिघडला हेच आठवत नाही.
गुपित सारे गुपित राहुदे
नाते हे तुझे माझे
भीती वाटते दुनियेची आता
किती शिकारी प्रेमाचे ?
राहू असच हसत खेळत
रोज इशारे डोळ्यांचे
मनात मनातच खोलु सारे
असेच नजारे प्रेमाचे….
मस्त वाटत असाच जगणं
असंच भेटणं हे रोजचं
न सांगताच, न बोलताच
असं पाझरणं डोळयांच
विरह आपला असाच मांडू
न बोलताच मनात भांडू
बागडू, लाडीगोडी असंच गं….
तुझ्यासाठी रोज गाईन…
असंच गाण मनात गं….
गुपित सारे गुपित राहुदे…
रोज भेटू स्वप्नात गं…
. .
रोज भेटू स्वप्नात गं…
तुझा प्रेमवेडा… गणेश.
हे काव्य झोपलेल्या हिंदू सुपुत्रांसाठी….
"उठा पुन्हा सज्ज व्हा !"
कसे पांग फेडू तुझे । कशी रक्षु मातृभूमी
कसा लढू फितुरांशी । कशी गाजवु रणभूमी
लाख लढाया लढतो आजही । गनीम कापितो घावासरशी
तळहातावर घेवून प्राण । तुम्हा स्मरतो जीवापाशी
जीवा, शिवा, ताना, बाजी । होते वीर तुम्हा संगती
आज नाही राहिले मर्द । जे स्वराज्यास मानिती प्राणज्योती
माय भगिनी पुन्हा बाटल्या । कापली कसायाने गाय
नाही उरला वाली कोणी । जो सदा खडा रक्षणाय
कर्मभ्रष्ट झाले सगळे । धर्म वाऱ्यावर सोडून
हिंदू बाटतो रात्रंदिन । माय रडे हाय मोकलून
जेंव्हा पासून तुला "स्वप्नात" पाहिलं…
(नवल वाटतं ना? स्वप्नात पाहणं. पण हे खर आहे)
तेंव्हापासून जीव जडला तुझ्यावर
ते स्वप्न वेडं होतं, कि मीच वेडा होतो…
नाही माहित, ते प्रेम होतं कि आकर्षण?
पण मन मात्र कशात तरी अखंड बुडालं होतं
प्रेमाच्या झोतात उगाच कुठेतरी भरकटत होतं
बर झालं त्यातून तूच मला सावरलंस
अशक्यातलं गणित तूच तेंव्हा सोडवलंस
कदाचित प्रेमदूत होतीस तू….!!
माझ्यासाठी आणि आपल्या भविष्यासाठी.
तुझी वाट वेगळी अन माझीही वाट वेगळी
प्रवास होता फक्त स्वप्नातल्या भेटीगाठीच्या आठवणींचा
जीवाला अजिबात कसलाही घोर नव्हता,
कोणतीही अस्वस्थता न्हवती,
तुला माहित नसेल, कितीतरी रात्री जागलोय तुझ्यासाठी
तुला माहित नसेल, कितीतरी दिवस मी हरवलोय तुझ्यासाठी
तुला माहित नसेल कदाचित, कितीतरी होकार नाकारलेत तुझ्यासाठी
तुला माहित नसेल ग, कितीतरी वेदना हसत हसत झेलल्या मी तुझ्यासाठी
प्रेमाचा असा बाजार मांडता नाही आला मला
नाही सांगता आले कधी मनातील सारं
करत होतो विचार फक्त तुझा आणि तुझाच
म्हणून तर आज उरलोय फक्त एकटाच
तू होतीस बरोबर, जवळ नसलीस म्हणून काय झाल
तू होतीस समोर, मिठीत नसलीस म्हणून काय झाल
सार काही मुक्याने बोलत होतीस, बोलली नाहीस म्हणून काय झाल
न बोलटाच साद ऐकू येत होती, हाक नाही मारलीस म्हणून काय झाल….