लेखन

अनात्म

....

कधीतरी ही कथा वेगळ्या रुपात पूर्ण करेन... माफ करा...

भाग १
https://www.maayboli.com/node/83282

भाग २
https://www.maayboli.com/node/83302

प्रकरण ३ शून्यात अडकलेली माणसे

त्या निर्जन ओबधोबड जमीन असणाऱ्या माळरानावर दुपारच्या साधारण तीन - चारच्या दरम्यान निलय ची घारी सारखी नजर प्रत्येक इंचावरून बारकाईने फिरत होती, की कुठे कोणता दुर्लक्षित राहिलेला पुरावा घटनास्थळी आहे का? ज्या ठिकाणी पहिली बॉडी सापडली होती, तिथे तो आला होता.

....

कधीतरी ही कथा वेगळ्या रुपात पूर्ण करेन... माफ करा...

कुमारांच्या गायकीचे वेगळेपण त्यांच्या षड्जा च्या स्वरापासूनच सुरू होते. पुरुषांचा स्वर काळी एक - काळी दोन, स्त्रियांचा स्वर काळी चार - काळी पाच ! कुमार गंधर्व गायचे पांढरी चार मध्ये. हे सांगण्या मागचा उद्देश असा आहे की रागाकडे स्वरांकडे पाहण्याचा एक दृष्टिकोन एका स्त्री गायिकेचा किंवा एका पुरुष गायकाचा कसा असतो आपण वेळोवेळी ऐकत आलेलो आहोत, अनुभवत आलेलो आहोत. कुमारांचा स्वरांकडे पाहण्याचा दृष्टिकोनच मुळात पुरुष आणि स्त्री या वर्गवारीच्या वैचारिकतेच्या पलीकडचा आहे आणि तो त्यांच्या आवाजापासूनच व्यक्त व्हायला सुरुवात होते.

हलकेच मिठीत येतो, तो गारवा तूच आहे
अंगणी रोज दरवळतो, तो मारवा तूच आहे

गगन रंगवूनी देण्या सारे पंख उडे आकाशी
तरी उरे ऐकला शुभ्र, तो पारवा तूच आहे..!

तक्रार तुझी मी वेडी, सांगू कुणा कशी रे
ज्याने हे मन लुटावे, तो ठगवा तूच आहे..!

हे अत्तर शिंपडुनी का अतृप्त सोडिले तू ?
क्षणभर झरून गेला, का तो शिरवा तूच आहे..!

- अनिरुद्ध

कुठे निघाला तूच तुझ्या वाचून असा घाईत..?
किती आर्त ते शब्द दाटले तुझे तुझ्या शाईत...

रंगले दंगले तरी ना कळले तुला हे जीवन गाणे,
मनात असतो सूर तू शोधे भवती प्राणपणाने...

उमग स्वतःला त्यातच सारे ब्रम्हज्ञान समजेल,
नकळत अंती काळोखातून ज्योत नवी उजळेल..

एक सत्य अन तू ही एकला, द्वैत हे अद्वैताचे,
स्वर्गीय वृक्षापरी विश्व हे, फुल तू प्राजक्ताचे..!

-अनिरुद्ध

(लेखापेक्षा एक निरिक्षण म्हणूनच वाचा)

मध्यंतरी एक केस वाचत होते. नाझी गेस्टोपा चिफ Lischka ची.
फ्रान्स जिंकल्यावर तिथल्या 30,000 ज्युंना मारणारा हा राक्षस.

युद्ध संपल्यावर त्याला गुन्हेगार म्हणून जाहीर केले गेले. पण जर्मनीत असलेल्या लिस्काला कोणतीच शिक्षा देता येत नव्हती. कारण जर्मनी आणि फ्रान्स यांच्यात युद्ध गुन्हेगारांबद्दल काहीच नियम ठरले नव्हते.

याच 30,000 तल्या एका मारल्या गेलेल्या व्यक्तीच्या मुलाने - Serge Klarsfeld आणि त्याची बायको Beate Klasfeld

But first, coffee.....
परवा मॉलमध्ये चालताना स्टारबक्सच्या बाहेर तो एकेकाळचा ,मत्प्रिय वास आला, अगदी मन भरुन तो वास घेतला,त्या वासाबरोबरची चव जीभ विसरलीये, अगदी पूर्णपणे. पावलं जरा रेंगाळली, मागून चालत येणारी लेक म्हणाली आई कॉफी प्यावी असं वाटतंय का?नाही म्हणून हलकेच पुढे झाले .मी कॉफी प्यायची सोडून देऊन चोवीस वर्ष झाली, ती सोडण्याबद्दल कधीही पश्चाताप किंवा दुःख अजिबात झालं नाही कारण एका अतीव प्रिय व्यक्तीच्या अकाली जाण्यानंतर निषेध म्हणून(कोणाचा निश्चित सांगता नाही येणार) आजवर, एकवेळच्या ह्या मत्प्रिय चवीला मी जाणूनबुजून दूर केलं आहे.

अनिकेत..