ललित

दिवेआगरबद्दल अनेक दिवसांपासून ऐकून होतो.. तिथे सापडलेला सोन्याचा गणपती आणि स्वच्छ किनारा.. सगळ्यांकडूनच कौतुक ऐकले होते.. त्याबरोबर हेही, की तिकडे भरपूर गर्दी असते.

भाग १ : http://www.maayboli.com/node/6559
भाग २ : http://www.maayboli.com/node/6789
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

अखंड महाराष्ट्र दौर्‍यावर आलेले श्री झक्की हे लवकरच मुंबईत येणार येणार अशी आवई काही दिवस मुंबईतल्या काही बा फ वर उठत होती.

सलाम!

' Give them chance, not charity' 'त्यांना नको आहे दया, हवी आहे एक संधी'

भारतरत्न पंडीत भिमसेन जोशींवरील नक्षत्रांचे देणे हा कार्यक्रम बहुदा अलिकडचा आहे का..? कुणी संपूर्ण पाहिला का..? आमचा हुकला. सुंदर क्लिप्स आहेत. विशेषतः शंकर महादेवन चे बोलणे आणि "याचसाठी केला होता अट्टहास" हे भजन अप्रतिम वाटले. full of expressions. आवश्य पहा/ऐका:

http://www.youtube.com/watch?v=oRVRepOkB1A&feature=channel

पंडीत भिमसेन जोशींवर घेतलेल्या मुलाखतीतील या क्लिप मधील

पिट सॅंप्रस अआणि मोनिका सेलेस हे माझे टेनीस जगतातले सर्वात आवडते खेळाडू.. आज सकाळी टेनीस च्या बीबी वर पीट सॅंप्रसची आठवण निघाली.. म्हणजे मीच काढली..

मायबोली वरच्या सिध्दहस्त लेखिका आणि एक ज्ये. आणि जा. व्यक्तिमत्त्व शोनू ह्यांचं पुण्यनगरीत आगनम होणार होतं आणि त्यानिमित्ताने gtg होणार असं ऐकलं होतं..

दहावी होऊन आता तीस वर्षे होऊन गेली, तरीही आमच्या बापटबाईंची आठवण अजून ताजी आहे. आजही त्यांची तेजस्वी मूर्ती डोळ्यासमोर आहे. त्यांचा कुठलाच विद्यार्थी त्याना विसरणे शक्य नाही.

१ जानेवारी २००९ हा दिवस, ही नविन वर्षाची सुरुवात कायमची लक्षात राहील. पुढील अनेक वर्षे हा दिवस आम्हाला प्रेरणा देत राहील. अवती भोवती इतका कल्लोळ, अस्थिरता असताना, विशेषतः सरत्या २००८ च्या रक्तरंजीत पार्श्वभूमीवर, "तरिही सर्व काही सुरळीत होईल" हा दिलासा देणारे नविन वर्षाचे दोन दिवस मनाच्या वहीत कायमचे नोन्दून ठेवले आहेत, एखाद्या शिलालेखा सारखे.

शिलालेखच तो- काळ्या दगडांवर, मनांवर आपल्या ममत्वाचा, सेवेचा, त्यागाचा अन अविरत ध्यासाचा ठसा उमटवलेल्या डॉ. प्रकाश अन मन्दाकिनी आमटे यांचे हे दान!

मम आत्मा गमला..१
***********

एकामागोमाग गाणी सुरु होत होती, सरत होती आणि इथे मला किती तरी, काय काय आठवत होतं.. एका आठवणीतून दुसरी निघावी, दुसरीतून तिसरी.. रेशमाची लड अलगद उलगडत जावी तसं. मनापासून तल्लीन होऊन, आरामखुर्चीवर रेलून गाणी ऐकण्यात मग्न होउन गेलेले अण्णा आठवले.. "अगं, भांडी घासून विसळताना आणि ठेवताना आवाज करु नको गं! हे बालगंधर्वांची गाणी ऐकतायत ना, हळू आवाज कर.. " म्हणत आमच्या घरच्या कौसल्यामावशींना हलकेच दटावणारी वैनी आठवली.