आज पर्यंत असंख्य सिनेमातून समोर दिसलेली गोष्ट, एक कुटुंब... खत्रुड बाप, कष्टमय आई, भाऊ.. वहिनी.. त्यात एक हिरो त्याचं लग्नाचं वय, त्यात एक हिरोईन, रोमान्टिक स्वप्न. जर हेच सगळं आहे तर हा सिनेमा एवढा गौरवला का गेला? भारतीय सिनेमाची सुरुवातच मुळी परीकथाचं चलचित्र रुप म्हणून झाली. मनोरंजनाचं साधनं म्हणून ते योग्यच होतं. पुढे हे केवळ मनोरंजनाचं साधन न राहता एक समाजमाध्यम म्हणून नावारुपाला आलं, स्त्री, पुरुष, श्रीमंत, गरीब, गुंड, सदगृहस्थ, शहरी, ग्रामीण, त्यात समाजातील सर्वांचीच योग्य दखल घेण्याचा प्रयत्न झाला.
एक आरभाट कलाकृती व खरपूस फिल्म्स कृत "हायवे एक सेल्फी आरपार" हा सिनेमा म्हणजे गिरीश आणि उमेश कुलकर्णीद्वयीची आणखी एक दर्जेदार कलाकृती. एवढं मोठं आणि अतरंगी नाव असूनही चित्रपटाच्या फ्रेम्समधून त्यातला प्रत्येक शब्द धीरे धीरे सार्थ होत राहतो. प्रवास हा या कलाकृतीचा मूळ गाभा. पण हा प्रवास फक्त गंतव्य स्थळी पोचण्यासाठीच सुरु झालाय असं नाही. किंवा तो कधी कुठे सुरु झालाय तेच ठाऊक नाही. हा प्रवास आहे गंमतीचा, नात्यांचा, नकळत निर्माण होणार्या बंधांचा, जोडलेल्या जीवांचा, तोडलेल्या पाशांचा, वर वर उथळ वाटणार्या आयुष्याला अंतर्मुख करायच्या ताकदीचा.
मायबोलीकर, सर्व प्रथम तुम्हा सगळ्यांना नविन वर्षाच्या शुभेच्छा!
गाओ, अर्थात गाणे ओळखा!.
तर तो/ती कोणतं गाणं म्हणेल? या धाग्यांतर्गत आज दिवसभर एक कोड्यांची मॅरॅथॉन आयोजित केली आहे. आज भारतीय वेळेनुसार सकाळी ९ वाजल्यापासून दर तासाला नवनविन कोडी इथे दिली जातील. तुम्हा सगळ्यांना ही कोडी डीकोड करायची आहेत. म्हणजे त्यातली गाणी ओळखायची आहेत.
बक्षिसं तर आहेतच अर्थात.....
तर थोड्याच वेळात मॅरॅथॉन सुरू होत आहे. लक्ष ठेवा! लक्ष ठेवा!! लक्ष ठेवा!!!
- टीम : जिप्सी, स्वप्ना_राज, माधव, मामी
मायबोली माध्यम प्रायोजक असलेल्या 'पितृऋण' या चित्रपटाच्या निमित्तानं जाहीर झालेल्या स्पर्धेत भाग घेतला आणि ध्यानिमनी नसताना, चक्क चित्रपटाच्या शुभारंभाच्या खेळाची दोन तिकिटं मिळाली. या बद्दल सर्वात पहिल्यांदा मायबोली चे मनापासून आभार.
आपल्या सर्वांच्या लाडक्या धाग्याचा चौथा भाग आपल्या हाते सोपवताना मला अतिशय आनंद होत आहे. उत्तरोत्तर आपल्या सर्वांच्या ज्ञानात आणि कल्पनाशक्तीत भरच पडो आणि या धाग्यांद्वारे सर्वांना निखळ आनंदप्राप्ती होवो हीच सदिच्छा.
आता जिप्सीच्या कृपेनं आणखी नव्या प्रकारच्या कोड्यांचा समावेश झाला आहे. तर भक्तगणहो, लाभ घ्यावा, आनंद द्यावा आणि घ्यावा ......
बाबू बैन्ड बाजा
पहिलाच सीन प्रेतयात्रा ... विर्दभातील प्रथेनुसार वाजवत नेतात. वाजवणारे दोघे बाप नि मुलगा....प्रेत स्मशानात पोहचतं..... मुलगा वडिलांना विचारतो..... मी जाऊ का? कोठे जातो तर थेट शाळेत. ह्यांच नाव बाब्या ....... ज्याच्या वडिलांना वाटतं की यानेही त्यांच्यासाऱखंच वा़जंत्री व्हावं.......एक बाई घरोघरी फिरुन वापरलेल्या जुन्या कपड्यांच्या बदल्यात नवीन भांडी विकतेय....... ही बाब्याची आई......तीला वाटतं याने खूप शिकून मास्तर व्हावं. आजी जी दिवसभर बसून झाडू बनवते ती याने शाळेत जावं विचारांची.
स्वराज्य घडविताना छत्रपती शिवाजी महाराजांना ज्या चांगल्या वाईट प्रसंगांना सामोरे जावे लागले ... तशाच काहिश्या प्रसंगातून आजच्या युगातील राम पाठारे ही व्यक्तिरेखा प्रवास करते.