सावळी
सावळी
सावळ्या रातीचं दुधाळ चांदणं
दिलंय आभाळानं तुलाच आंदण
बहरे तुळस सारल्या अंगणी
तसंच वाटे तुझं गं बोलणं
नजर तुझी शांत आसमंत सारा
सांजंच्या पारंला जणू फुलतो मोगरा
काळ्याशार केसांत जीवच अडतो
खट्याळ तुझं हसू जणू मोर तो नाचरा..
चेहरा गं तुझा पाडी चांदव्याला खळं
पाहून तुझ्याकडं सये जीव त्याचा जळं
नाजूक जिवणी तुझी उमलती कळी
लोभस गं रूप तुझं लावी नजरेला टाळं
रात रात न ये झोप सये फक्त तुझी याद
कसा लागलाय जणू माझ्या जिवा तुझा नाद
रुपानं या तुझ्या मांडलाय असा छळ
फक्त तूच की समोर काय दिस काय रात
सखी गं
तुझे काळे काळे रूप
मला आवडते खूप
तुझ्या रंगात साठली गुंगी गूढ
सखी गं सखी गं सखी गं
तुझ्या रूपाचा प्रभाव
जाणवतो चारी ठाव
काळ्या सावळ्या रंगास किती ओढ
सखी गं सखी गं सखी गं
तुझे असणे केवळ
करी जगणे प्रेमळ
तुझे नसताना आयुष्य अगोड
सखी गं सखी गं सखी गं
तुझे बोलणे लाघवी
रोमारोमात पालवी
तुझे लाजणे जिवास लावी वेड
सखी गं सखी गं सखी गं
(सावळ्या मुलीची गाणी / तुषार जोशी, नागपूर)
फेयर अॅण्ड लवली आणून देना बाबा मला
टिव्ही मधे दाखवती गोरे गोरे रंग
क्रीम कोणते मी लावू गोरे होण्या अंग
मला पण हवा माझा चेहरा चांगला
फेयर अॅण्ड लवली आणून देना बाबा मला
तुझा आहे तोच रंग गोड आहे बेटा
रंग बदलण्याचा नको ग आटापिटा
रंग जो मिळाला जन्मताना आपल्याला
तोच रंग छान रंग तोपण चांगला
बागेमध्ये मोगऱ्याची फुले असती ना
गुलाबाची पण असतात काय हो ना
गुलाबाने मोगरा व्हायचे नसते गं
गुलाबाचे वेगळे सौंदर्य असते गं
आवडतेस तू आहे तशीच आम्हाला
रंग गोरा करण्याचा विचार कशाला
सावळे असणे स्वयंभू
.
दुःख सारे शांत व्हावे शल्य सारे मावळावे, हीच साधी भावना या सावळ्या रंगात आहे
तो विधाता गात होता गोड गाणे त्या क्षणाची, भाववेडी कल्पना या सावळ्या रंगात आहे
मोगऱ्याला का गुलाबाचा कधीही राग येतो, सावळा गोरा कशाला भेद जगती नित्य होतो
जे कुणी म्हणतात गोरे चांगले कसले अडाणी, राजहंसी वेदना या सावळ्या रंगात आहे
केस काळे लांब वेणी स्मीत गाली पांघरोनी वागणे साधे प्रभावी तू गुणांची खाण अवघी
पण तुझ्या या सावळ्या रंगात आहे खास जादू, काय जादू सांगना या सावळ्या रंगात आहे