गर्लफ्रेंड

फ्रेंडशिप डे आणि फ्लर्टींगचे नाते द्वापारयुगापासून आहे. नक्की कुठल्या वर्षाची गोष्ट हे आता आठवतही नाही. पण तेव्हा मी दक्षिण मुंबई परिसरातील मोस्ट एलिजिबल बॅचलर होतो इतके आठवते.

नुकतेच माझी कांदिवलीची पहिली नोकरी सोडून कोपरखैरणे, नवी मुंबई येथील रिलायन्स कंपनीत जॉईन झालो होतो. सिंगलच असल्याने नजरेने सतत शोध घेणे चालूच होते. कोणाचा ते कळले असेलच. पण नजरेने आपले काम केल्यावर जेव्हा पुढे तोंड उघडायची वेळ यायची तेव्हा बोंब होती. अश्यावेळी सोशल मीडिया मदतीला धावून यायचा. तिथे बोलताना माझा लाजरा न बुजरा स्वभाव आड यायचा नाही.

टाय टाय ईंग्लिश ! विश्वचषक २०१९

सर्वप्रथम ईंग्रजांचे अभिनंदन !

पटो न पटो, विजेत्यांचे अभिनंदन करावे. शास्त्र असते ते.

माझ्या वैयक्तिक सर्वेक्षणानुसार आज सामना सुरु होण्याआधी किमान ८० टक्के भारतीय क्रिकेटप्रेमींना किवीज जिंकावे आणि ब्रिटीश हरावे असे वाटत होते.

सामना संपेसंपेपर्यंत नव्याण्णव पुर्णांक नव्याण्णव टक्के लोकांना न्यूझीलंडबद्दल हळहळ वाटली असावी.

राडा
______

स्टेशनबाहेर पडलो. डोळे अर्धवट झोपेतच होते. आकाशातला प्रकाश डोळ्यावर पडला तसे आणखी आखूड झाले. अंदाजानेच गर्दीसोबत पावले टाकत चालू लागलो. अन ईतक्यात, डोळे उघडावेसे वाटणारा आवाज कानावर पडू लागला. सकाळी सकाळीच छानपैकी भांडण चालू झाले होते.

आवाज रिक्षास्टॅण्डच्या दिशेने येत होता, एक बाई रिक्षात अडून बसली होती. ना रिक्षातून उतरत होती ना रिक्षाला जाऊ देत होती. तिच्या भितीने आणखीही कोणी त्या रिक्षात चढायला धजावत नव्हते.

लेखाची प्रेरणा ईथून आली असली तरी माझी समस्या जेन्युईन आणि त्यापेक्षा जास्त महत्वाची आहे.

मजा घेत वाचा

कामावर जायलाऽऽऽऽ...
उशीर व्हायलाऽऽऽऽ...
कामावर जायला, उशीर व्हायला.,
लावतोय रिक्षावालाऽऽ
ग्ग वाट माझी लावतोय रिक्षावाला..

साडेआठ वाजताऽऽऽऽ...
आलेय नाक्यालाऽऽऽऽ...
साडेआठ वाजता, आलेय नाक्याला,.
वाजले की आता बाराऽऽ
ग्ग वाट माझी लावतोय रिक्षावाला..

...

तर लोकहो,
दुपार तशी मस्त होती, पण गर्लफ्रेंड आपली, (रुनम्याची हो) त्रस्त होती
पोहोचायचे होते टायमावर, पण सारी लाईने व्यस्त होती

रिक्षा काही मिळत नव्हती, वेळ नुसती पळत होती
दिसत होती लांबून लांबून, पण येत नव्हती थांबून थांबून

जायचे होते तिला जिथे,
रिटर्न भाडे नव्हते तिथे

डबल भाडे द्यावे लागेल,

आपण वाढदिवस का साजरा करतो?

सिरीअसली का साजरा करतो आपण
आपल्याच जन्मदिवसाचा सोहळा?

करतो तर करतो .. ईतरांनीही त्यात सामील व्हावे, आपले अभिनंदन कौतुक करावे अशी अपेक्षा का करतो?

लग्नाचा वाढदिवस साजरा करणे समजू शकतो.
आणखी एक वर्ष लग्न टिकवले, आणखी एका वर्षाचा संसार झाला..
पण असा काय तीर मारला आपण, एखाद्या अमुक तमुक दिवशी जन्म घेऊन?
आणि त्या दिवसाला आज अमुकतमुक वर्षे होऊन..

बस्स जगलो एवढेच !

ते तर किडे मुंग्याही जगतातच की..

फरक ईतकाच,
ते किड्यामुंग्यांसारखे जगतात आणि आपण माणसांसारखे जगतो.

बास्स !

पण मुळात कधी कुठे केव्हा कसे जन्मावे हे आपल्या हातात असते का...

..

नाक्यावर नवीन एसी सलून उघडले होते. मला काही घेणेदेणे नव्हते. मालक माझ्या ओळखीचा नव्हता, त्यामुळे उद्घाटन समारंभाला आमंत्रणही नव्हते. गेले ६ वर्षांपासून माझा केस कापणारा ठरलेला होता. त्याचे सलून मात्र एसी नव्हते. कोपर्‍यातील उभ्या अजस्त्र लोखंडी पंख्यांच्या जागी डोक्यावर चकचकीत फॅन फिरू लागणे, हाच काय तो गेल्या ६ वर्षातील बदल. वाढत्या महागाईला अनुसरून किंमती तेवढ्या वाढत होत्या, पण माझ्याकडून ५-१० रुपये कमीच घ्यायचा. नेहमीचा गिर्हाईक म्हणून..

..

"ऋन्मी ऐक ना रे, मी उद्या एंजेलिना ज्योलीला भेटतेय.."

... ग’फ्रेंड असे म्हणाली आणि पाणीपुरी खायला माझा वासलेला ऑं तसाच वासून राहिला. या संधीचा फायदा उचलत तिने लागलीच माझ्या वाटणीची पुरी गटकावली. पण एंजेलिना ज्योली या नावासमोर ती पुरी पाणीकम वाटल्याने मी ते फारसे मनाला लाऊन घेतले नाही.

"एंजेलिना ? ... आपल्या जोल्यांची ?? ... काय कुठे कधी ??"

"हो, एंजेलिनाच... पण कोणीतरी शर्मा की वर्मा आहे,.. एंजेलिना म्हटले की पटकन ज्योलीच तोंडात येते ना"

.... कायपण!
"कोण आहे ती?"

...
भाग १ - http://www.maayboli.com/node/52461
...

पण हे सारे करताना मी एक गोष्ट विसरलो होतो...

जन्मपत्रिकेनुसार माझ्या नावाचे आद्याक्षर ‘ड’ आले होते. पण त्यावरून चांगले नाव न सुचल्याने ‘ऋन्मेष’ हे पर्यायी नाव ठेवण्यात आले होते. त्यामुळे मी छापलेल्या "आर-के" या स्टॅंपला देवाने तथास्तु म्हटले असते तरी त्या ‘के’ चा ‘आर’ म्हणजे ‘राजकुमार’ कोणी दुसराच असणार होता...

...

..

"आयुष्यातले... पहिलेवहिले !..

हे दोन शब्द ऐकताच किमान अठ्ठ्याण्णव टक्के लोकांना आपले पहिले प्रेमच आठवते!
मग मी तरी त्याला अपवाद कसा ठरू !