धावत, पळत, उसळत, आदळत
लाटा येतच असतात
किनारयाला हरवायला...
कधी एकमेकांवर आदळून
कधी एकमेकांत मिसळून
किनारयाकडे पळतच असतात
कधी मध्येच संपतात,
कधी थोडक्यात हुकतात, तर
कधी पोहचतातही किनारयावर..!!!
मग त्या हसतात, पण क्षणभरच!
कारण त्यांना दिसतो
ओलाव्याच्या पुढे निर्माण झालेला
नवीन किनारा...!!!
धावत, पळत, उसळत, आदळत
लाटा येतच असतात
किनारयाला हरवायला...
कधी एकमेकांवर आदळून
कधी एकमेकांत मिसळून
किनारयाकडे पळतच असतात
कधी मध्येच संपतात,
कधी थोडक्यात हुकतात, तर
कधी पोहचतातही किनारयावर..!!!
मग त्या हसतात, पण क्षणभरच!
कारण त्यांना दिसतो
ओलाव्याच्या पुढे निर्माण झालेला
नवीन किनारा...!!!
''हमने देखी है..'' - गुलझारजी- एक पद्यानुवाद
पाहिली आहे मी त्या दिठीतली परिमळणारी गंधकळा
हातांनी स्पर्शून देऊ नये कुणी नात्यांचे संदर्भ हिला
आकळते अंतर्यामाला अनुभूती ही तरलाविरला
प्रीतीला प्रीतीच राहू दे का नावाचा उपसर्ग तिला..
प्रीती म्हणजे उच्चार नसे किंवा ध्वनीची कंपना कुणी
मौनाची ही तर संवादिनी सांगे ऐके ही मूकपणी
ना विझते,थबकत नाही कुठे,कुंठित होईना एकक्षणी
शतशतकांतून वाहत येते ही चैतन्याची दिव्यकणी
एक हसू दबल्या हर्षाचे डोळ्यांमध्ये अस्फुट उमले
अन झोत प्रकाशांचे झुकल्या पापणीत ओठंगून आले
ओठांनी काही न सांगितले.. का मग कंपित ते झाले
श्वासनि:श्वास मातीचे
http://www.youtube.com/watch?v=jWxFqS-H_l4&feature=plcp
अंगणात निरुद्देश पाय लांबवून बसण्यात किती सुख असतं.
अंगणावरच्या आकाशाचे रंग सतत बदलत असतात.ऋतुप्रमाणे.प्रहराप्रमाणे.आपल्यालाच बहुधा वेळ नसतो.सकाळीच अंगण ओलांडून जाणे आणि अंधारताना परत येणे एवढेच अवतारकार्य असते आपले.
पण एक दिवस असाही उजाडतो की कुठेही जाण्याचे कसलेच प्रयोजन नसते आपल्याकडे.कुठलीच पळवाट अंगणापासून आपल्याला दूर बोलावत नाही.
अंगणात निरुद्देश पाय लांबवून बसण्यात किती सुख असतं.
ना समुद्रपक्षी आले -एक एकांतगीत
http://www.youtube.com/watch?v=2sr52KOfh6k
कलावन्ताला स्वतःच्या अंतर्यामाचा शोध कलेतूनच घेण्याची एक असोशी असते.जाणिवेच्या स्तरावर न मिळणारी उत्तरे मग नेणिवेच्या डोहातून हाताशी येतात/आल्यासारखी वाटतात.
उंचावरच्या घराच्या बाल्कनीतून दिसणारा एक समुद्राचा तुकडा.वर विशाल आकाश ,खडकाळ किनारा ,रस्त्यांच्या डांबरी रेषा पलिकडच्या बाजूला.शहर आपल्याच तंद्रीमध्ये रहदारीचे गाणे गातेय. दिवसाची गत ही अशी.ओसाडलेली.उदासलेली.समुद्र भरवस्तीशेजारीच उपे़क्षित. इतका मोठा,इतका गहन,इतका वेगळा ,कदाचित म्हणूनच इतका उपेक्षित.
साथ दे साथ दे अशी साथ दे
निद्रिस्त समाजाला जागृत करून मात दे
साथ दे साथ दे अशी साथ दे
निर्बलतेला तू मदतीचा हात दे
साथ दे साथ दे अशी साथ दे
फुत्कारणार्या सर्पालाही त्याची कात दे
साथ दे साथ दे अशी साथ दे
अशक्त वृद्धालाही त्याचे दात दे
साथ दे साथ दे अशी साथ दे
आशेच्या नव्या किरणांना जननारी एक गर्भार रात दे !!!!
रसिक वाचक,
या नवव्या भागापर्यंत, सुरुवातीलाच मनात योजल्याप्रमाणे, पन्नास सुभाषितांचे भाषांतर करून या उपक्रमासाठी जिने उद्युक्त केले आणि हाताशी धरून हे कार्य करून घेतले त्या देवी सरस्वतीस वंदन करून याची सांगता करायची असा विचार होता. त्याप्रमाणे आज मी आपला निरोप घेत आहे. यानंतर हे कार्य आणखी पुढे चालवावे अशी प्रेरणा आणि तसे करण्यासाठी अनुमती, बुद्धी, क्षमता तिने दिली तर आनंदाने पुन्हा आपल्या भेटीस येईन. आजवर आपण दिलेल्या प्रेमामुळे मी ऋणी आहे. परमेश्वर आपणा सर्वाना सुखी ठेवो ! शुभम् भवतु |
४६.
नात्युच्चशिखरो मेरुर्नातिनीचं रसातलम् |
व्यवसायाद्वितीयानां नात्यपारो महोदधि: ||
सुभाषितांचा हा आठवा भाग वाचकांना आवडेल अशा भावनेने इथे सादर करतो आहे.
३८.
अपि स्वर्णमयी लंका न मे रोचति लक्ष्मण |
जननी जन्मभूमिश्च स्वर्गादपि गरीयसी ||
सोन्याची ही लंका परि मजसी न, लक्ष्मणा, मोहविते |
मातेजैसी जन्मभूमि ही स्वर्गाहुनि मोठी असते ||
३९.
दुर्जन: प्रियवादीति नैतद् विश्वासकारणम् |
मधुतिष्ठति जिव्हाग्रे हॄदये तु हलाहलम् ||
गोड बोलला तरिही दुर्जन विश्वासाला पात्र नसे |
जिभेवरी मध परी हलाहल अंत:करणामधी वसे ||
४०.
विकृतिं नैव गच्छन्ति संगदोषेण साधव: |
आवेष्टितं महासर्पैश्चंदनं न विषायते ||
सुभाषितांचा सातवा भाग सादर करतो आहे. वाचकांना रुचेल अशी आशा करतो.
३३.
पृथिव्यां त्रीणि रत्नानि जलमन्नं सुभाषितम् |
मूढै: पाषाणखण्डेषु रत्नसंज्ञा प्रदीयता ||
पृथीवरती तीनच रत्ने - अन्न, पाणी अन् सुभाषिते |
अवनीवरले मूर्खचि ते जे दगडांना म्हणती रत्ने ||
३४.
वनानि दहतो वन्हेस्सखा भवति मारूत: |
स एव दीपनाशाय कृशे कस्यास्ति सौहृदम् ||
वणवा भडकवुनी अग्नीचा साथी बनतो जो वारा |
विझवी इवली पणति. कोण दे दुर्बलमैत्रीला थारा ? ||
३५.
अयं निज: परो वेति गणना लघुचेतसाम् |
उदारचरितानां तु वसुधैव कुटुम्बकम् ||
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
पाऊस पहाटेचा
अलगद कानांवर
हळुवार मनावर
रिमझिम तालात
झुंजूमंजू भानावर..!!
.................... पाऊस सकाळचा
.................... धुक्यात चुरघळलेला
.................... दवात विरघळलेला
.................... पुर्वेकडील प्रकाशाच्या
.................... प्रेमात बागडलेला..!!
............................................पाऊस दुपारचा
............................................ गुढ हलचालींचा
