खामोश है जमाना, चुपचाप है सितारें
आराम से है दुनिया, बेकल है दिल के मारे
ऐसे मे कोई आहट, इस तरह आ रही है
जैसे कि चल रहा हो, मन मे कोई हमारे
या दिल धडक रहा है, एक आस के सहारे
आपल्या लतादीदी.
त्यांची गाणी कानावर पडलीच नाहीत असा कोणी शोधूनही सापडणार नाही. त्यांच्या चाहत्यांची तर गोष्टच न्यारी! ते येता जाता गाणी ऐकतात, गुणगुणतात, अगदी संग्रही ठेवतात.
तर मग चला, यंदाच्या मराठी भाषा दिवसाच्या निमित्ताने लता मंगेशकरांच्या गाण्यांच्या भेंड्या खेळूया. ह्या गानसम्राज्ञीला आपल्याकडून ही गीत-आदरांजली.
--------------------------------------------------------------
खेळाचे नियम-
१. गाणी/भजन/अभंग मराठी असावीत आणि लता मंगेशकरांनी गायलेली असावीत
२. झब्बू देणाऱ्या/री ने मुखड्याच्या पूर्ण ओळी लिहाव्यात.
लता मंगेशकर
अनेकांनी अनेक वेळा या दोन शब्दांनी बनलेल्या व्यक्तीबद्दल भरभरून लिहीले आहे. गाण्यांबद्दल लिहीले आहे. मुलाखती घेतलेल्या आहेत. असंख्य व्हिडीओज बनलेले आहेत. तरीही या धाग्याचं प्रयोजन काय याचं उत्तर मला स्वतःलाही ठाऊक नाही. पण या व्यक्तिमत्वाबद्दल प्रत्येकाला काही न काही बोलायचे आहे ही गोष्ट खरी आहे.
नुकतीच लता मंगेशकर, हृदयनाथ मंगेशकर यांची एक जुनी आधी न पाहिलेली दूरदर्शनवरील सुंदर मुलाखत/गप्पा ऐकल्या आणि अश्या अजूनही मुलाखती ऐकायला, पाहायला मिळाव्यात असे वाटले. त्या शेअर करण्याकरता हा धागा.
मालिका लिहायची परत सुरू करायची होती . गाणी पण योजून ठेवलेली आहेत. पण आज श्रद्धांजलीच.
ओ पालन हारे. निर्गुण ओ न्यारे.
तुमरे बिन हमरा कौनो नाही.
हमरी उलझन सुलझाओ भगवन
तुमरे बिन हमरा कौ नो नाही.
तुम ही हम का हो संभाले
तुम ही हमरे रखवाले
तुमरे बिन हमरा कौनो नाही
तुमरे बिन हमरा कौनो नाही.
चंदा में तुमही तो भरे हो चांदनी
सूरज में उजाला तुमही से
ये गगन है मगन तुमही तो दिये ओ इसे तारे
भगवन ये जीवन तुम ही ना संवारोगे
तो क्या कोई संवारे
गानकोकिळा लता मंगेशकर यांचे आज निधन झाले. त्यांना श्रद्धांजली.
एक सूर निमाला.
नय्यारा नूर - भारतात जन्मलेली पाकिस्तानी गायिका.
हे चौथे पुष्प लिहिताना महजबीन बानो अर्थात मीना कुमारी ह्यांची आठवण येते. दु:खांची राणी म्हणून गौरविलेली गेलेली ही गोड चेहर्‍याची व कवीमनाची प्रतिभावान अभिनेत्री फक्त वयाच्या अडतिसाव्या वर्शी वारली. नुकतीच तिची पुण्य तिथी झाली. जीवनकथा नेहमीसारखीच. कुटुंबाच्या आर्थिक गरजा भागवायला ही सिनेमात कामे करू लागली. बैजू बावराच्याही आधी ऐन सोळाव्या वर्शी तिने अलाउद्दीन मध्ये एका गोड व हसर्‍या राज कन्येचीही भूमिका केली आहे. हा सिनेमा मी दूरदर्शन वर बघितला आहे. साधे ग्राफिक्स पण मजेशीर. व मीना एकदम नाजूक. क्युटी पाय.
चैत्र महिना लागला, वसंत ऋतु येउ घातला आहे. मन व शरीर बधिर करणारा कृर गारठा संपून सर्वत्र नवे चैतन्य, नवे जीवन नवी हिरवळ उगवू पाहते आहे. सुकुमार बालिकेच्या जीवनातही प्रेमाचा उगम झाला आहे. कोणी तरी खास तरूण चेहरा मनासमोर तरळतो आहे. त्याच्याकडूनही उत्सुकतेची पावती मिळाली आहे. आता भेटायचे आहे त्या प्रियकराला, मनातील फुलासारख्या कोमल भावना त्याच्यासमोर व्यक्त करायच्या आहेत. त्याच्या स्पर्शाच्या कल्पनेने शरीर मोहरते आहे. आणि ही कोकिळा कुहु कुहू करते आहे.
कधी कधी जगण्याचे ओझे असह्य होते. विचार चक्रे फिरत राहतात, शारीरीक मेहनत, कामामधील टेन्शन, घरातले नाजूक ताण तणाव सर्व साचून येते. सगळे एकाजागी बांधून ठेवण्यात शक्ती, उर्जा खर्च होते आणि अगदी थोडा वेळ का होईना ह्या सर्वांपासून दूर जावं असं वाटू लागतं . ढोर मेहनत करणारा, हातावर पोट असलेला हमाल असू दे कि करोडोंची उलाढाल सुपरवाइज करणारी इन्वेस्ट मेंट बँकर अँड ऑल ऑफ अस इन बिटवीन, सर्वाना ही एक छोटीशी पळ काढायची संधी निसर्गाने दिलेली आहे. पण काही नशीबवानच ती पूर्ण उपभोगू शकतात. शांत रात्री लागणा री झोप.
