ऊचलावा त्या दगडाखाली विंचू निघायचे दिवस होते आयुष्यातले. काहीच मनासारखं होत नव्हते. नुकतेच ईंजिनिअरींगचं शेवटचं वर्ष पुर्ण केलेले. तेही ऊत्तम मार्कांनी. पण “काहीही झाले तरी नोकरी करणार नाही” हा बाणा. आणि वडीलांचे म्हणने “अनुभव येईपर्यंत नोकरी कर वर्ष दोन वर्ष, मग पाहू आपण व्यवसायाचे काहीतरी.” खरंतर माझं आणि वडीलांचे फार छान जमायचं. आई कधी कधी वडीलांवर फार चिडायची. “अहो, तो मुलगा आहे तुमचा, मित्र नाही. जरा ओरडा त्याला” म्हणायची आणि काही फरक पडणार नाही हे माहित असल्यामुळे स्वतःच चिडचीड करायची.
कालच्या एका दिवसात ३-३ टुल्ली पेयकृत्या आल्या आणि अजुन पेयकृत्या येण्याच्या वाटेवर आहेत असे 'जाणकार' म्हणतायत.
पण या पेयांबरोबर खायच्या फिंगरफूड बद्दल कुणीच बोलेना....म्हंटल एक धागाच काढु...
काल मित्राच्या शेतामध्ये खिचडी पार्टी केली. 
त्यादरम्यान काढलेल्या काही फोटो.
१) 
२) 
३) 
४) 
मी बनवलेल्या कलाक्रुतिंना तुम्हा सगळ्यांनी खुप प्रोत्साहन दिलेत त्याबद्दल धन्यवाद. मी बनवलेल्या दुसर्या केकसाठी नविन धागा उघडण्याच्या तुमच्या सल्ल्याबद्दलही आभार. पण लाजोताईंसारख्या केकगुरु इथे असताना माझी तरी केकसाठी नविन धागा उघडायची हिम्मत नाही होणार आणि स्वता: मीच पुढचा केक कधी बनवेन ह्याचा मलाच पत्ता नाही. त्यापेक्शा मला असे वाटतेय की आपण आपल्याकडच्या काही नविन कल्पना इथे वाटून घेतल्यात तर.
मी बनवलेल्या कलाक्रुतिंना तुम्हा सगळ्यांनी खुप प्रोत्साहन दिलेत त्याबद्दल धन्यवाद. मी बनवलेल्या दुसर्या केकसाठी नविन धागा उघडण्याच्या तुमच्या सल्ल्याबद्दलही आभार. पण लाजोताईंसारख्या केकगुरु इथे असताना माझी तरी केकसाठी नविन धागा उघडायची हिम्मत नाही होणार आणि स्वता: मीच पुढचा केक कधी बनवेन ह्याचा मलाच पत्ता नाही. त्यापेक्शा मला असे वाटतेय की आपण आपल्याकडच्या काही नविन कल्पना इथे वाटून घेतल्यात तर.
