रंगीबेरंगी

कधी मी इथे असतो
तर तिथलं जग
इथली उणिव असते

तर तिथे असताना
इथल जग
तिथली उणिव असते

ही उणिव
कधी .. कधीच भरुन
निघणार नाही
इथली कमी .. तिथली कमी
जाणवत राहणारच!

पण कुठवर? आयुष्यभर?
हे नको म्हणून
एक वेगळच जग
माझ्या आत..माझ्या नकळत
उदयास आल!
फक्त ते कुणाला दिसत नाही
पण मला ते जाणवत
मी इथे.. तिथे वावरत असताना
आतल जग माझ्यासोबत
भटकत असत!!!
इथल्या.. तिथल्या दोन्ही जगातील
लोकांना मग माझ्यासहीत
माझ्या ह्या जगाचा थांग लागत नाही!!

अंधा-र्या हायवे वर ऊजळणा-र्या ,आपलं माणुस दाखवणार्या पायवाटा......
वेगवेगळ्या आकारच्या गाड्या आणि त्यांचे चालक ... त्यातली विविध पार्श्वभुमीची माणसं. प्रत्येकाचे वेगळे विश्व वेगळ्या विवंचना, आणि सतत कशासाठी तरी पळायचा हव्यास.... ब्रेक लागतो तो ट्राफिक चा ..... मग अंधार, गैरसोयी ,गैरसमज, आणि प्रसंगिक अड्चणीतही माणसं आधी स्वता:ला कम्फ़र्टेबल करायला सुरवात करतात आणि हे करत असतानाच चढवलेले मुखवटे मोकळे होत जातात आणि तयार होतो या सगळ्या कोत्या आणि कोषातल्या वाटांचा मोकळा कोलाज हायवे ....

वॉर्म अप Z2 - 20S X 8 in Z5, 10S RBS, Return Z2
8M X 3 Z4, 5M RBS, Return Zone 2
वॉर्म अप Z2 - TT Ride bellow LT

( 20S = २० सेकंद, 8M = 8 मिनिटे RBS = रेस्ट बिटविन इंटर्व्हल)

केजो, अरे इग्लिंश आहे की लॅटिन?
अरे कहना क्या चाहते हो भाई?

सर्व मायबोलीकरांना माझ्या चित्रप्रदर्शनाला आमंत्रित करताना आनंद होतोय.

Mumbai Reloaded
नेहरु सेंटर , गोलाकार कला दालन
वरळी
मुंबै
१ ते ७ सप्टेंबर २०१५
वेळ सकाळी ११ ते सायंकाळी ७

धन्यवाद

आज लांब पल्ल्याच्या गाड्यांमधल्या १८ पासहोल्डर महिलांवर बोईसर स्थानकात कारवाई केल्याची बातमी वाचली पेपरमधे. जागा धरणे, ठराविक जागांवर हक्क समजणे आणि त्यातून होणारी भांडणे, अरेरावी हे सगळं त्या कारवाईच्या मुळाशी होतं असं बातमीमधे आहे. हे वाचून अनेकांची प्रतिक्रिया ’बरी खोड मोडली!’ अशी असणार. आणि त्यात चुकीचे काही नाही. पासहोल्डर्सचा असा अनुभव आलेले खूप जण असणार. मी पण होते की एकेकाळी पासहोल्डर असूनही नवखी असल्याने कळपातली जागा निश्चित नव्हती. मग मलाही इकडून तिकडे हुसकले जात असेच बसायच्या जागेसाठी. मनापासून राग यायचा त्यांचा.

मृण्मयीच्या रेलकथांवरून स्फूर्ती घेऊन माझ्या काही रेलकथा.

नेपथ्य - पुणे-मुंबई डेक्कन क्वीनचा लेडीज पासहोल्डर डबा. डे क्वी मधे लेडीज पासहोल्डर्सचा वेगळा डबा असतो. बाकी गाड्यांच्यातला लेडीज डबा हा जनरल + पासहोल्डर्स असा असतो.
पहिल्यांदाच काढलेला पु-मु पास. लग्नही नुकतंच झालेलं. सासर मुंबई. माहेर पुणे. आणि खूप सारी कामेही अजून पुण्यातच होती त्यामुळे बसपेक्षा पास काढणे स्वस्त पडेल म्हणून सेकंड क्लासचा पास काढला.

पाचवी-सहावीत असेन तेव्हाची ही आठवण आहे. आम्ही तेव्हा बीडला राहात होतो. माझी आजी कॉफी घ्यायची. ती शाळेत असताना गांधीजींनी प्रत्येकाला स्वतःच्या एका आवडत्या गोष्टीचा त्याग करायला सांगितला म्हणून तिनं तिला अतिशय प्रिय असलेला चहा सोडला होता. तेव्हापासून ती कॉफी घ्यायची. आजी चिकोरीमिश्रित कॉफी प्यायची. ही कॉफी तेव्हा पत्र्याच्या लहान गोलाकार डब्यातून मिळायची. तर एका दुपारी मी आजीला उत्साहानं म्हटलं की, मी आज तुला कॉफी करून देते. मी गॅसवर शिस्तीत दूध गरम केलं, त्यात साखर घातली आणि कॉफीच्या डब्यातून कॉफी घालून उकळलं. पण मला कळेना की कॉफीचा वास असा का येतो आहे?

श्रीमती विजयाबाई राजाध्यक्ष यांचा आज ८२वा वाढदिवस. त्यानिमित्त सायली राजाध्यक्ष यांनी लिहिलेला हा अतिशय हृद्य लेख मायबोलीवर पुनर्प्रकाशित करत आहोत.

विजयाबाईंना वाढदिवसानिमित्त मायबोली.कॉमचा मानाचा मुजरा!

परवा सहज गप्पा मारता मारता मी म्हटलं, ‘‘काय गंमत आहे पाहा! फर्ग्युसनच्या घरातून मी बाहेर पडले त्याला पंचवीस वर्षं होऊन गेली. मी कधी परत त्या घरात गेलेले नाही. जगभर कुठे कुठे माझी ‘घरं’ होती. तरीही अजून स्वप्नात ‘माझं घर’ म्हणून तेच येतं!’’ त्यावर चटकन बाबा म्हणाले, ‘‘हो, माझ्याही स्वप्नात तेच ‘माझं घर’ म्हणून दिसतं!’’

बोलता बोलता अगदी नकळत
ती त्याच्या जवळ जाते
त्याच्या शब्दात गुरफटते
थोड्याशा स्पर्शानी मोहरुन जाते
ओठावर ओठ टेकवते
गालावरुन बोट फिरवते
त्याच्या छातीत रुतुन बसते
कानाशी कुजबुजते.. केसांमधे लपवते
तिच्या डोळ्यातील चांदणी हसते
...प्रेमात पडल्यावर
ती किती सहज वाटते!!!

- बी