जमीन हमारा हक है म्हणत जेव्हा "काला" (मुख्य अभिनेते नाना पाटेकर आणि रजनीकांत) चित्रपटातला काळा रावण (रजनीकांत), स्वतःला राम समजणाऱ्या हरिदादाला (नाना पाटेकर) निळ्या रंगात न्हाऊ घालतो तेव्हा एकच प्रश्न मनात येतो की हे सगळं आपल्या नजरेसमोर घडत आहे का?
जाब तुला देणार नाही
विवरणे पुसणार नाही
प्रश्न आणि उत्तरांच्या
व्यूहात मी शिरणार नाही
वचने तुला देणार नाही
वायदे ऐकणार नाही
आश्वासनांची भूल मी
स्वत:स कधी देणार नाही
बंधनात अडकणार नाही
कैद तुला करणार नाही
स्वातंत्र्यात आहेस तू
परतंत्र मी होणार नाही
कबुली मागणार नाही
प्रमाण तुला देणार नाही
प्रेम आहे माझे तुझ्यावर
ते सिद्ध मी करणार नाही
१७०६ मध्ये स्कॉटलंड आणि इंग्लंड ने Treaty of Union वर शिक्कामोर्तब केले आणि United Kingdom चा जन्म झाला. पण तरीही स्कॉटलंड वर स्कॉटिश लोकांचे राज्य असावे असे अनेक देशप्रेमींना वाटत होते. अखेर १९९८ मध्ये स्कॉटलंडला स्वतंत्र संसद असावी ह्या ठरावास मंजुरी देण्यात आली आणि देशपातळीवरचे काही निर्णय वगळता स्थानिक कायदा बनवायचे स्वातंत्र्य स्कॉटलंडला मिळाले. स्कॉटलंडला UK पासून स्वातंत्र्य मिळावे म्हणून स्कॉटिश नॅशनल पार्टीने सार्वमत घेण्याचे आश्वासन दिले. परिणामत: २००७ आणि २०१११ च्या निवडणूकांमध्ये त्यांना यश मिळून ते सत्तेवर आले.
मला वारा पिऊन रहायचंय,
अन चांदण्यात न्हायचंय,
आला आला ,पाउस ,
मला चिंब चिंब व्हायचंय.
किती धन दौलत मी घेऊ,
किती सोने अंगी लेऊ,
जरतारी धाग्यांची किती मी,
बंधने बांधून घेऊ?
हि बंधने सारी तोडून,
मला आकाशात उडायचं.
मला वारा पिऊन रहायचंय,
अन चांदण्यात न्हायचंय.
मातीचा करून बिछाना,
दगडाला घेउन उशाला,
चांदण्यांची करून दुलई अन,
वाऱ्याचा मधुर तराणा.
चांदण्यांच्या संगे रात्री,
मला पण न्हाऊन जायचंय.
मला वारा पिऊन रहायचंय,
अन चांदण्यात न्हायचंय.
चेहेऱ्यावर चेहेरे लावून,
मुखवटे लावून लावून.
खोटे जगणे खोटे हसू अन,
खोटे खोटे आसू.
मुखवटे सारे तोडून,
आज पक्षांना राहायला झाडेच उरली नाहीत. कसे जगायचे त्यांनी???
स्वातंत्र्य
दार उघडे पाहून पिंजर्‍याचे पाखरू हळूच बाहेर आले
पंख फडफडवले मजेने
मोठ्ठा श्वास घेऊन, शीळ घालत पाहिले इकडे तिकडे
घराच्या भिंती आज भासल्या नव्याच
त्या ओलांडून घ्यायची होती त्याला,
भरारी निळ्या आकाशात...
टुन टुन उड्या मारत सरकले ते गॅलरीकडे
गॅलरीत कुंड्याची दाटी, दोर्‍यांवरचे कपडे
फिरली नजर सगळ्यांवर
'टाटा, बाय बाय' म्हणत ते चढले गॅलरीच्या कठड्यावर
झेप घेण्या निळ्या आकाशात, पसरले पंख, वर केली मान
कुठे होते निळे आकाश? पांढरे ढग, वाहणारा वारा..?
The Shadow Of The Great Game: The Untold Story of India's Partition, लेखक नरेंद्र सिंग सरीला
प्रथम एक खुलासा: येथील (मायबोलीवरील) लेखांचा संदर्भ घेउन म्हणायचे झाले तर गांधी/नेहरू/काँग्रेस एका बाजूला व सावरकर्/संघ/हिंदुत्त्ववादी दुसर्‍या बाजूला असे धरून माझ्यासारखे अनेक लोक "मधे कोठेतरी" असतात व मिळालेल्या माहितीनुसार थोडेफार इकडेतिकडे होतात. हे परीक्षण साधारण अशाच माहितीनुसार लिहीलेले आहे 
पहाता पहाता पुन्हा जुलै महिना संपेल. पाउस थोडासा ओसरेल आणि दिल्ली पासुन गल्ली पर्यंत वेध लागतील स्वातंत्रदिनाचे.
काश्मिरमधल्या ठराविक सरकारी स्वातंत्र्यदिनाच्या कार्येक्रमाशिवाय अन्य कोठेही तिरंगा दिसणार नाही. तिथल्या जनतेला त्याचे औत्सुक्य ही असणार नाही. काश्मिर शिवाय अन्य ठिकाणी जन्माला आलेल्याच काय काश्मिरातल्या नविन पिढीला सुध्दा हे माहित नाही की असे का ? त्यांना फक्त एकच शब्द माहित असेल स्वयंनिर्णायाचा अधिकार.
सर्वप्रथम या ठिकाणी माझ्या आवडत्या ओळी देत आहे . या ओळी कुसुमाग्रजांच्या आहेत_
'विजयासाठी कविता माझी कधीच नव्हती,
म्हणून नव्हती भिती तिजला पराजयाची.
जन्मासाठी कधीच नव्हती अडून बसली,
म्हणून नव्हती खंतही तिजला मरावयाची.'
आता माझी कविता
'स्वातंत्र्याचा अर्थ'
(अभंगात्मक रचना)
कुणीही कुणाचे
ऐकू नये काही,
हीच एक द्वाही|उठवावी.
कुणीही कुणाचे
कापावेत गळे,
आणि बळेबळे|बोंबलावे.
कुणीही कुणाला
घालाव्यात लाथा,
अनितीची गाथा|प्रसवावी.
पायामध्ये पाय
नित्य अडकवावा,
माणूस भडकवावा|धर्ममार्गी
खऱ्‍या स्वातंत्र्याचा
हाच एक अर्थ,
बाकी सारे व्यर्थ|मुर्खांसाठी.
गगनावरी तिरंगा ....!!
गगनावरी तिरंग्या फ़डकत असेच जावे
ओलांडुनी नकाशे तू ब्रह्मस्थान घ्यावे ....!!
तू प्राण भारताचा, शक्‍ती ध्वजा-पताका
संगे हिमालयाला येण्यास मार हाका
समवेत घे सह्यांद्री, मेरूस ये म्हणावे
ओलांडुनी नकाशे तू ब्रह्मस्थान घ्यावे ....!!
साथीस ब्रम्हपुत्रा, गोदावरी नि यमुना
धारा तरंग स्फ़ूर्ती, देईल पावलांना
कन्या भगीरथाची, रस्ते तिला पुसावे
ओलांडुनी नकाशे तू ब्रह्मस्थान घ्यावे ....!!
तारांगणे उद्याची, कक्षा तुझी असावी
आज ६३ वा स्वातंत्र्य दिवस.
भारतीयांसाठी अभिमानचा दिवस, याच दिवसा करिता भारतीयांनी शेकडो वर्षे स्वप्न पाहिलीत. प्राणांची आहुती दिली. स्वातंत्र्य घोषित होतांनाही भारताने खुप काही भोगल. भारत एक संघ रहावा म्हणुन खुप अडचणीना तोंड द्यावे लागले. त्यात झालेल्या काही चुकांचे परिणाम आज ही भारताला भोगावे लागत आहे.
परंतु त्याची जाणिव आजच्या जनतेला व शासनकर्त्यांना खरच आहे का?
ज्या स्वातंत्र्य विरांनी आहुती दिली, ज्यानी अतोनात हाल सोसुन स्वातंत्र्य मिळवुन दिले. अशा त्या महान स्वातंत्र्य सैनिकांच्या स्वप्नातला भारत हाच आहे का?
