काव्यलेखन

गीत/स्वर: वैभव जोशी

प्रवेशिका ३ : महागाईग्रस्त मध्यमवर्गाचा अभंग

मूळ कविता : वारी चुकलेल्या वारकर्‍याचा अभंग

महागाईचा ह्या | उच्चांक रे झाला ||
फाटका हा झाला | खीसा माझा ||

भाजी घेऊ जाता | होतो बहु ताप ||
खाऊ काय काप? | बटाट्याचे ||

हापुसचा आंबा | चित्रात बघतो ||
प्रत्यक्षात खातो | चीकु केळे ||

स्वप्न बघतो मी | मिळे मला धन ||
मिळता ते धन | घेऊ न्यानो ||

गरिब जरी मी | लाचार हा नाही ||
कष्टालाही नाही | घाबरत ||

प्रवेशिका २ : कोटा चुकलेल्या पिंटकाचा आक्रोश

मूळ कविता : वारी चुकलेल्या वारकर्‍याचा अभंग

मज पिंटकासी | ड्रायडेचा भोग |
बाटलीचा योग | नाही आज ||

ड्रायडेच्या आधी | केला नाही स्टॉक |
आता पश्चात्ताप | वृथा होइ ||

भेटला बेवडा | सभोवती दर्प |
झाला मज हर्ष | स्वर्गाप्रती ||

विचारोनी त्याला | कुठे मिळे माल |
पळालो भरभर | गुत्त्याकडे ||

काळ्या बाजारात | किंमत ती फार |
सोसवेना भार | खिशावरी ||

लोक होती पुढे | पाहतो मी हताश |
बाटली खिशात | घालून जाती ||

केला निश्चयाचा | महामेरु थोर |

प्रवेशिका ११ : प्रतिभा

मूळ कविता : कविता

कळूनही न वळलेल्या कविता
वाचूनही न उमगलेल्या गझला
उमजूनही न रुचलेले लेख

या सा-यांचं स्पर्धेअखेर शेवटी
मुल्यांकन होईल,
तेव्हा तुझे समिक्षण परिक्षण करण्याचं
धाडसही उघडं पडेल आणि त्या शेर्‍यांमुळे
मी पाहू शकेन थेट तुझ्या डोळ्यांत
मला कधीच न दिसलेली बेगडी

प्रतिभा.....

प्रवेशिका १ : वारी चुकलेल्या पुढार्‍याचा अभंग

मूळ कविता : वारी चुकलेल्या वारकर्‍याचा अभंग

मज लापटाने़। केले बहु पाप।
टिकीटाचा योग। नाही आता॥

सत्तेविना मज। आला बहू ताप।
जनू हिवताप। ठावे देवा॥

झालो देवदास। वागने लोचट।
मदिरेचा घोट। फक्त आता॥

हा कोनता शाप। मना मधे दिल्ली।
नशिबात गल्ली। पापा पाई॥

मज डोई वरी। करजाचा भार।
बँकेचे लेटर। येई आता॥

कर मला माफ। वागलो लंपट।
जगण्याचा विट। आला आता॥

प्रवेशिका १० : रहस्य

मूळ कविता : कविता

दाटूनही न लागलेली झोप
स्वप्न पडत असूनही न घेता आलेला आनंद
साखरझोपेत असूनही जागेपणाची जाणीव
ह्याचा जेव्हा पहाटे कडेलोट होईल आणि लाइट लावून
लख्ख उजेडात उशी खाली मी तुला पहिल तेव्हा तुझ्या
टम्म फुगलेल्या पोटावरुन ढेकणा मी ओळखु शकेन
मला न लागलेल्या झोपेचे रहस्य.......

प्रवेशिका ७ : रंग घराचे

मूळ गझल : रंग नभाचे - कवी वैभव जोशी

रंग घराचे दिसादिसाला बदलत होते
कुठेतरी गळती़च असावी.. समजत होते

काल अचानक फार बरसले मिळून सारे
आज ढगांचे पाय कुठेही भटकत होते

जागोजागी सजले होते तडे, पोपडे
लोभस नव्हते, शोभत नव्हते .. चिडवत होते

नकोच आता पुन्हा चुना तो उभा आडवा
वरवर बघता भिंतीचीही फसगत होते

मी काही ठरवून पापुद्रे खरडत नाही
जे होते ते माझ्याकडुनी नकळत होते

उपदेशाचा डोस चुकीचा असेल तर मग..
केल्या गेल्या खर्चाचीही.. करवत होते

अधेमधे ती भिंत तुकडे टाकत होती

स्पर्धेचे नियम :

१. दर चार दिवसांनी एक कविता दिली जाईल, तिचे विडंबन करायचे आहे.

२. विडंबन मराठी भाषेतच केले जावे.

३. एका आयडीला एका कवितेचे फक्त एकच विडंबन करणे अपेक्षित आहे.

४. एका आयडीला, एकूण दिल्या जाणार्‍या चारही कवितांचे विडंबन करण्याचे स्वातंत्र्य आहे.

५. विडंबन करताना शक्यतो वृत्त, गण ह्यांचे नियम पाळून करावे असा आग्रह आहे पण बंधन नाही. मूळ कविता ज्या प्रकारात आहे, त्याच प्रकारात विडंबन पण आले तर उत्तम!!

६. विडंबनाला शीर्षक देणे बंधनकारक आहे.

७. विडंबन अश्लील किंवा बिभत्स नसावे.

८. विडंबनात वैयक्तीक टीका नसावी.