काव्यलेखन

कविता होताना!

Posted
14 वर्ष ago
शेवटचा प्रतिसाद
14 वर्ष ago

"कविता येत्ये, बाहेर काढ तिला" मैत्रिणीने फर्मान सोडलं.
मला कविता होतेय आणि मलाच माहीत नाही हे कसं काय घडलं बुवा आणि हिला कुठून समजलं हे?
खरंतर खूप खूप दिवस वाट बघत होते काहीतरी बरं लिहिलं जाईल हातून याची पण 'क्रिएटिव्हिटीच्या भुताला' शिव्या घालण्यापलिकडे काही घडत नव्हतं...
मग मैत्रिणीने कोडंच घातलं...
"परवापासून बघत्ये; नुस्त्याच ओळी ओळी....
कधी पूर्ण होणार कवितेची रांगोळी?"

प्रकार: 

अबोल नाते

Submitted by निंबुडा on 18 May, 2010 - 04:05

आकाशीच्या रंगपटावर
चमचम करिती असंख्य तारे
सतत त्यांकडे बघता वाटे
क्षणात हाती येतील सारे

तसेच तारे तुझ्या लोचनी
गालांवरती तेज मनोहर
मूक अशा या अधरां वरती
अनामिक हे शब्द निरंतर

या तेजाचे या शब्दांचे
आहे कसले अजोड नाते
तुझ्या नि माझ्या प्रीतीचे ही
तेच अनोखे अबोल नाते!

मनातले थोडेसे..

Submitted by प्राजु on 5 May, 2010 - 12:27

९ मे २०१०. खूप मोठा दिवस. का?? नेमके काय आणि कोणत्या शब्दांत सांगावे समजत नाही.
स्वप्नं असतात म्हणून जगण्याला दिशा असते असं म्हंटलं चुकीचं ठरू नये. कधी स्वप्नं खरी होतात, तर कधी घडून गेलेलं काहीतरी, हे आपलं स्वप्नं होतं का असा विचार आपण करू लागतो. आज मागे वळून पाहताना असा विचार येतो की, ४ वर्षापूर्वी मी कोण होते? पुणे आकाशवाणीच्या मराठी चॅनेल ची निवेदिका होते. कार्यक्रमाची संहिता लिहिताना खरडलेल्या चार ओळी, कधी एखादी कविता, आणि त्या अनुषंगाने येणारं निवेदन.. साहित्यिक लेखानाचा इतकाच काय तो संबंध!
आणि आज माझ्या नावावर एक कविता संग्रह प्रकाशित होतो आहे. हे स्वप्नवत वाटतं आहे..

मन

Posted
14 वर्ष ago
शेवटचा प्रतिसाद
14 वर्ष ago

सुख टाळी द्यायला सरसावते
आणि त्याच वेळी जपायचे असतात मला हातांवरचे फोड
चाके लावून किल्ली देऊन तयार असते माझे मन
एका लाँग ड्राइव्ह करता
आणि काही केल्या बंद होत नाहीत ह्या खिडक्या
ही दारे, घरातले दिवे आणि पत्रासाठीच्या फटीतून
ओतत राहतात थकलेली बिले...
उपसत राहतो मी घर थोडे पाय टेकवण्यासाठी
मन शोधत राहते फट माझ्या कर्दळ-कातडी मध्ये
एक उंची वाइन सरकवतो घशात लाच म्हणून कदाचित लाचार म्हणून देखील
पण लय संपलेल्या क्षणाशी मन उभे असते
सुन्न विकल...
निसर्गाने दिलेली नखे घासत, रंगवत.
सुखाचे मुखवटे जागोजाग सजवतात भिंती कोपरे
आणि वेश्येसारखे माझे मन सरावाने

प्रकार: 

वैभव जोशींचं 'मखमली मन'

Submitted by पल्ली on 23 April, 2010 - 01:06

मन उदास झालं होतं. मनात आलं, कुठलं तरी छान गाणं ऐकु. असंख्य गाणी आठवायला लागली. पण माहौल काही बदलत नव्हता. कुणाशी तरी बोलावं... पण कुणाशी? आणि बोलु तरी काय?? जरा हिंमत केली आणि वैभव जोशींना फोन लावला. वैभव म्हणजे 'गुरु माणुस'. पण माझी हिंमत वाया नाही गेली. एका संवेदनाशील, सच्च्या कविला शोभेल असं दिलखुलास बोलत वैभव जोशींनी माझा बराच ताण घालवला. कवि म्हणुन त्यांनी आपल्याला जिंकलंच आहे, माणुस म्हणुनही त्यांनी जिंकलं. दुसर्‍याच दिवशी त्यांच्या 'मन मखमल माझे' ह्या नव्या आल्बमचा उद्घाटन समारंभ होता, त्याला मला आपुलकीनं बोलावलं. असा आपलेपणा मायबोलीमुळे बर्‍याचदा अनुभवाला येतो.

चंद्र-कळा

Posted
14 वर्ष ago
शेवटचा प्रतिसाद
14 वर्ष ago

चंद्र फुलांचे हार गळा
रात्र सजविशी अंग-कळा || धृ. ||

धुंद धुंद मन, बहर-बंध तन
स्पर्श रेशमी, घुसमटतो घन
छेड काढता, लटक्या रागे
म्हणसी मजला 'कृष्ण-काळा'! || १ ||

देह उमलले, मिठीत रमले
श्वास केतकी, गुंफून पडले
रात्री मधूनी, कळीकाळाच्या
रंगला हा रास खुळा || २ ||

एकतनुता, एकतानता,
द्वैत मिटले, दोघांकरता
आसक्तीच्या मैफीलीतह्या
जीव भोगे ब्रह्म-कळा || ३ ||

प्रकार: 

मराठी कविता संग्रह पाठवा

Posted
14 वर्ष ago
शेवटचा प्रतिसाद
14 वर्ष ago

माझ्या एका परिचिताने अंबेजोगाईत हा उपक्रम सुरु केला आहे. मायबोलीकरांना याबाबत माहिती द्यावी म्हणून इथे लिहित आहे.
याबद्दल लोकसत्तेमध्ये आलेली बातमी http://www.loksatta.com/index.php?option=com_content&view=article&id=536...

मराठी कविता संग्रह पाठवा-

अंबेजोगाई ही आद्यकवी मुकुंदराजांची भूमी.
येथेच त्यांनी रचला मराठी कवितेचा पहिला ग्रंथ विवेक सिंधु .
त्यानंतर मराठी कवितेचा अखंड प्रवाह सुरु आहे .
या साडे आठशे वर्षात मराठी कवितेचे रूपांतर एका महानदीत झाले आहे.

प्रकार: 

नभाचे शब्द स्वच्छंदी : गझल सहयोगचा मुशायरा

Submitted by मिल्या on 19 February, 2010 - 02:44
ठिकाण/पत्ता: 
दिनांक व वार - २७ फेब्रुवारी, २०१०, शनिवार समय - सायंकाळी ६. ०० ते ८. ०० स्थळ - यशवंतराव चव्हाण प्रतिष्ठानचे सह्याद्री सदन, ऑफ टिळक रोड, पुणे संयोजन - अजय जोशी व बेफिकीर

'गझल-सहयोग' या उपक्रमात मराठी गझल संदर्भात खारीचा वाटा उचलला जात आहे. त्यानिमित्ताने एक गझल मुशायर्‍याचे आयोजन करण्यात आलेले आहे

तपशीलः

मुशायर्‍याचे शीर्षक - 'नभाचे शब्द स्वच्छंदी'

दिनांक व वार - २७ फेब्रुवारी, २०१०, शनिवार

समय - सायंकाळी ६. ०० ते ८. ००

स्थळ - यशवंतराव चव्हाण प्रतिष्ठानचे सह्याद्री सदन, ऑफ टिळक रोड, पुणे

संयोजन - अजय जोशी व बेफिकीर

सहभागी गझलकारः

डॉ. अनंत ढवळे

श्री. मिलिंद छत्रे

श्री. केदार पाटणकर

डॉ. ज्ञानेश पाटील

श्री. ओंकार जोशी उर्फ नीलहंस

श्री. अमोघ प्रभुदेसाई उर्फ मधुघट

श्री. अजय जोशी

प्रांत/गाव: 

आमचा(बी) व्यसनी बाप

Posted
15 वर्ष ago
शेवटचा प्रतिसाद
15 वर्ष ago

ही ह्या कविते(?)ची प्रेरणा!

हे हटकेश्वरा, कंपूशेठ फलकाण्या, हिरवट फोकनाडेश्वरी माते आणि
बाराहून खास भगतगणाला, उदा: डोंमकावळ्याला भेटायला आलेल्या सरकोजीदेवा...

तुम्हाला चांगलच माहिती आहे
मायबोलीवर काय चाल्लंय ते
तरीपण.....

आमचा बाप काडेल आणि मायबोलीचा व्यसनी
ID अजून शाबूत आहे.
नाहीतर कधीच 'अंतू' आणि 'हवालदार'सारखा
पार्श्वभागावर हाणल्या जाऊन गचकला असता.

बापाचा मायबोलीवर लई जीव!
इतका, की हापिसात कामचुकार्‍या करून
आणि घरी मायपासून चोरून लपून मायबोलीवर टवाळक्या कराव्या.

प्रकार: 

गोड गाणे! (तिळगुळ घ्या गोड गोड बोला)

Posted
15 वर्ष ago
शेवटचा प्रतिसाद
15 वर्ष ago

तुझे गोड गाणे

मना वेड लावी तुझे गोड गाणे
खळाळून वाही तुझे गोड गाणे

कितीदा क्षणांन्ना विस्मरून जावे
मन्तरून जाई तुझे गोड गाणे

कुणा पारव्याची घुमे शीळ रानी
तरंगे मनाशी तुझे गोड गाणे

कुठे शांत माझे अबोले उसासे
गन्धाळून देही तुझे गोड गाणे

उदासीन होते किनारे दिलाचे
कशी ओढ लावी तुझे गोड गाणे

कळीबंद स्वप्ने, धुके आर्जवी ती
जशी गोड चोरी - तुझे गोड गाणे!!

प्रकार: 

Pages

Subscribe to RSS - काव्यलेखन