कविता मायबोली गणेशोत्सव २००९ विडंबन कायापालट

स्पर्धेचे नियम :

१. दर चार दिवसांनी एक कविता दिली जाईल, तिचे विडंबन करायचे आहे.

२. विडंबन मराठी भाषेतच केले जावे.

३. एका आयडीला एका कवितेचे फक्त एकच विडंबन करणे अपेक्षित आहे.

४. एका आयडीला, एकूण दिल्या जाणार्‍या चारही कवितांचे विडंबन करण्याचे स्वातंत्र्य आहे.

५. विडंबन करताना शक्यतो वृत्त, गण ह्यांचे नियम पाळून करावे असा आग्रह आहे पण बंधन नाही. मूळ कविता ज्या प्रकारात आहे, त्याच प्रकारात विडंबन पण आले तर उत्तम!!

६. विडंबनाला शीर्षक देणे बंधनकारक आहे.

७. विडंबन अश्लील किंवा बिभत्स नसावे.

८. विडंबनात वैयक्तीक टीका नसावी.

प्रवेशिका ७ : रंग घराचे

मूळ गझल : रंग नभाचे - कवी वैभव जोशी

रंग घराचे दिसादिसाला बदलत होते
कुठेतरी गळती़च असावी.. समजत होते

काल अचानक फार बरसले मिळून सारे
आज ढगांचे पाय कुठेही भटकत होते

जागोजागी सजले होते तडे, पोपडे
लोभस नव्हते, शोभत नव्हते .. चिडवत होते

नकोच आता पुन्हा चुना तो उभा आडवा
वरवर बघता भिंतीचीही फसगत होते

मी काही ठरवून पापुद्रे खरडत नाही
जे होते ते माझ्याकडुनी नकळत होते

उपदेशाचा डोस चुकीचा असेल तर मग..
केल्या गेल्या खर्चाचीही.. करवत होते

अधेमधे ती भिंत तुकडे टाकत होती

प्रवेशिका ६ : मुख्य पाहुण्यांचे भाषण

मूळ गझल : रंग नभाचे - कवी वैभव जोशी

रंग सभेचे क्षणाक्षणाला बदलत होते
सभाध्यक्ष अस्वस्थ असावे समजत होते

हे काय अचानक मुख्य पाहुण्या झाले आहे?
जे भांग चढवल्यापरी कसेही बरळत होते

याचीच लोक किति करीत होते चर्चा तेथे
कोणालाही न कुणाचे म्हणणे उमगत होते

पाहुणे पाजळत होते अक्कल आपली सारी
’भगिनींनो’ मधल्या ’भ’ वर टिंब उठवत होते

पहिल्या धारेची दारू रात्री कडकच होती
साध्या शब्दांवरही म्हणुनच अडकत होते

नव्हते झालेले पाठ तयांचे भाषण म्हणुनी

प्रवेशिका ५ : गुलमोहोर

मूळ गझल : रंग नभाचे - कवी वैभव जोशी

रुप माबोचे वर्षावर्षाला बदलत होते
कुणीतरी जुने असावे, नवे असे हे समजत होते

आज अचानक इथे मिळेना प्रतिसाद जनाचा
ह्याच चित्राला काल तिथे पण भरगोस होते

कशास होती सुरु तिथे ती चर्चा नक्की
बघाता बघता सगळेच काही(तरी) बरळत होते

मी काही ठरवून कंपूंना जूडत नाही
जे होते ते उपेक्षितांचे अंतरंग होते

प्रतिसादाचा रोख टिकेचा असेल तर मग
'वा, वा छान छान'चेही बहरात शिकरण होते

असेच हळवे उत्कट होते काव्य कालचे
जुळवत होते, पाडत होते.. पण यमकत नव्हते

प्रवेशिका ४ : रंग मत्सराचे

मूळ गझल : रंग नभाचे - कवी वैभव जोशी

रंगढंग रोज तुझे नव-नवे बरसत होते
मत्सराचे आम्लपित्त असावे...समजत होते

का हा अचानक उलटे उसासे सोडू लागला
का त्याला रदीफ्-काफीया एव्हढेच अवगत होते?

त्याचा राग होता कशावर कोठे काही कळेना
त्याचे ताळतंत्र सुटले यावर मात्र सार्वमत होते

तो स्वताला यौवनाचा जालीम जाणकार म्हणवतो
घरच्या घरीच हाय त्याची केव्हढी फसगत होते

त्याचे विचारणे-बोलणे-लिहीणे बेलगाम इतके
साध्या सौजन्याचीही चटकन केव्हढी फारकत होते

बरे झाले त्याचा कुठेही संचार मोजकाच असतो

प्रवेशिका ३

मूळ गझल : रंग नभाचे - कवी वैभव जोशी

घडोघडी अस्वस्थ मी रीफ्रेश मारत होते
काही नवे नाही ..सर्व्हर का निद्रिस्त होते

मायबोलीचीच पहावी का कुंडली कोणी
सगळेच असे का प्रेमकविता पाडत होते ?

कशास होती सुरू तिथे ती चर्चा नक्की?
कुडमुडे व्यासंगी धबाबा पोस्टत होते

खरेच का कळती कविता यांना
वाहवा! जे नित्यही म्हणत होते

कितीक परोपकारी शंकासूर येथे
मित्र मैत्रिणींच्या अडचणी विचारत होते

वैभवा तुझ्यासारखे कवी क्वचितच नशिबी
बरेचसे बिचारे! कळत नव्हते, बरळत होते

सुरेख तुझी ही गजल पाहता

प्रवेशिका २ : फसगत

मूळ गझल : रंग नभाचे - कवी वैभव जोशी

सत्तेच्या धुंदीत नको ते बरळत होते..
आपण जनतेचे सेवक हे विसरत होते!

झुंडीपुढती नमते घेती का सरकारे?
इतिहासाचे धडे पुन्हा का बदलत होते?

वर्तमानपत्रात धुमाळी अपशब्दांची,
निवडणुकांची नांदी झाली... समजत होते!

थंडपणाचा आव आणती षंढ माणसे,
कधीतरी पण रक्त तयांचे उसळत होते!

तुझी करावी स्तुती असे वाटलेच नव्हते
जे होते ते माझ्या हातुन नकळत होते!

प्रवेशिका १ : पाचक हझल

मूळ गझल : रंग नभाचे - कवी वैभव जोशी

गंध वनाचे क्षणाक्षणाला बदलत होते
कुणीतरी अस्वस्थ असावे समजत होते

आज अचानक काय बिनसले असेल ह्याचे
काल जयाचे तोंड गपापा हदडत होते

मी काही ठरवून कंट्रोल गमवत नाही
जे होते ते माझ्याकडुनी नकळत होते

फुकाच होती सुरू तिथे ती चर्चा नक्की
हाजमोल्याशिवाय कोणास करमत होते ?

प्रकृती अता कशी ? हे आता पुसणेच नको
पुसताना पाहिले का ? मनी चरकत होते

आज करत प्रतिज्ञा लंघन लिंबूपाण्याच्या
एवढ्याने काय होते ? काल बरळत होते