ऍलोपथी

मस्त जुळतं आमचं!

तीचं ते नाजूक हसणं…
ब्रेकफास्टवेळी टेबलावर हसून चांदणे सांडणे,
सगळं काही नजरेत साठवले मी!

तिची ती उंची,
गोरापान रंग, बोलण्याचा ढंग—
अप्सराच जणू!
फिदा झालो मी तिच्यावर…

तिचे ते मोकळे केस,
स्टायलिश राहणे,
इंग्लिश बोलणे—
अहाहा!

मला दाढी ठेव सुचवणे,
हेअरस्टाईल बदलायला लावणे,
“फॉर्मलपेक्षा कॅज्युअलवर छान दिसशील” सांगणे…
कसला संकेत?

सकाळचा नाश्ता, दुपारचे जेवण
आणि संध्याकाळची कॉफी—
आम्हाला एकमेकांची सवयच झालीय!

शिवचरण ने मुलाकडे एकदा कौतुकाने पाहिलं.
तो आढ्याला चेंडू बांधून त्याला नवीन बॅटने फटके मारत होता. त्याचं पदलालित मोहवून टाकणारं होतं.
रामलाल ने ओसरीवर चाललेला खेळ पाहिला आणि रस्त्यावरूनच हाळी दिला

"अरे भई शिवचरण, तेरा बेटा तो हिरा है हिरा. देखना ये दूसरा कोली बनेगा"

शिवचरणच्या अंगावर मूठभर मांस चढलं.
मुलाला घट्ट मिठी मारावी आणि त्याचे हजार पापे घ्यावेत असं त्याला होऊन गेलं.
पण दुसर्‍याच क्षणी तो भानावर आला.
एव्हढ्या छोट्याशा गावाला क्रिकेटचं स्टेडीयम सोडाच, मैदान देखील नव्हतं.
ना कोच होता.

डाॅक्टरांनाही चकवा देणारा माझा ह्रदयरोग !!

नुकताच मी हार्ट अॅटॅकमधून केवळ सुदैवाने बाहेर पडलो. अतिशय अभ्यासपूर्ण वैद्यकीय लेख लिहून सर्वसामान्यांमधे वैद्यकीय माहितीचे उत्तम प्रबोधन करणारे सुप्रसिद्ध असे मायबोलीकर डाॅ.कुमार1 यांचा ट्रोपोनिन हा लेखच या अॅटॅकमधून बाहेर पडण्याकरता कारण ठरलेला होता.

मला ह्रदयरोगाचा जो अचानकच त्रास झाला त्यासंबंधी काही माहितीवजा लेख लिहित आहे. हा त्रास सगळ्याच हार्ट अॅटॅकवाल्यांना होत असतो का नसतो हे मला माहित नाही, पण केवळ एक केस स्टडी म्हणून वाचकांनी याकडे पहावे ही विनंती.

गोष्ट काही महिन्यापूर्वीची आहे... आधी दहा वर्षे मागे जाऊया... कॅलिफोर्निया मध्ये फ्रेंमॉण्ट नावाची एक जागा आहे तिथे माझे एक घर मी दहा वर्षांपूर्वी इन्व्हेस्टमेंट म्हणून घेतले होते आणि रेंट ने दिले होते... असे कधीच झाले नाही कि भाडेकरू मिळाला नाही.. मात्र तीन महिन्या पूर्वी एक भाडेकरू ची lease संपली आणि नवीन भाडेकरू यायला 15 दिवस होते... मी राहायला कॅलिफोर्निया मध्ये नाहीय.. म्हणून ठरवले कि कॅलिफोर्निया फिरायला जाऊ... आणि आपल्याच घरात राहू एक विकेंड...

नमस्कार. मी मायबोली नियमित वाचते. लेखनासाठी आज सदस्यत्व घेतले.

चिन तुझा दॆश, वुहांग तुझॆ गाव।
दाउद पॆक्षाही भयंकर, कॊरॊणा तुझॆ नाव।।
रावणा पॆक्षा भयंकर तू, थांबविलॆ कारभार सर्व।
विक्राल रुप निसर्गाचॆ, पाहुन हरवला मनुष्याचा गर्व।।
वादळ उठलॆ भयाचॆ सर्वत्र, विनाशकारी सर्वात।
भयानॆ मृत्युच्या सर्व लपलॆ आपापल्या घरात।।
गर्व हरवला त्यांचा, जॆ लग्ना मद्धॆ दाखवतात वट।
फक्त ५० लॊकं म्हणुन, गर्दी लग्नातुन कट।।
नकॊ आता मयतिला, जॆवनाचॆ वांदॆ ।
हवॆ फक्त तिर्डीला चार खांदॆ।।
लावा तोंडावर मास्क, हातात सॅनिटाईझर।
नकॊ जास्त थाटमाट, करा लग्न रजिस्टर।।
असॆल प्रिय जीवन तर, नियमांचॆ पालन कराल।

चिन तुझा दॆश, वुहांग तुझॆ गाव।
दाउद पॆक्षाही भयंकर, कॊरॊणा तुझॆ नाव।।
रावणा पॆक्षा भयंकर तू, थांबविलॆ कारभार सर्व।
विक्राल रुप निसर्गाचॆ, पाहुन हरवला मनुष्याचा गर्व।।
वादळ उठलॆ भयाचॆ सर्वत्र, विनाशकारी सर्वात।
भयानॆ मृत्युच्या सर्व लपलॆ आपापल्या घरात।।
गर्व हरवला त्यांचा, जॆ लग्ना मद्धॆ दाखवतात वट।
फक्त ५० लॊकं म्हणुन, गर्दी लग्नातुन कट।।
नकॊ आता मयतिला, जॆवनाचॆ वांदॆ ।
हवॆ फक्त तिर्डीला चार खांदॆ।।
लावा तोंडावर मास्क, हातात सॅनिटाईझर।
नकॊ जास्त थाटमाट, करा लग्न रजिस्टर।।
असॆल प्रिय जीवन तर, नियमांचॆ पालन कराल।