ऍलोपथी

सोमवारची सकाळ!
हृदयरोग तज्ज्ञ असलेले माझे चिरंजीव, ऋतुपर्ण , त्यादिवशी सकाळी नेहेमीपेक्षा लवकरच घराबाहेर पडताना मला दिसले.
"ऋतूसर, आज एवढ्या लवकर हॉस्पिटलमध्ये का निघाला आहात? काही ईमर्जन्सी आली आहे का ?"
"बाबा, तुम्हाला आपल्या मराठी साहित्य परिषदेचे अध्यक्ष आठवतात का? त्यांचे एओर्टिक एन्यूरीझमचे निदान मीच केले होते. आज त्यांची 'एओर्टिक रूट रिप्लेसमेंट सर्जरी' प्लॅन केली आहे. मला कार्डीयोलोजीस्ट म्हणून थांबावे लागणार आहे."

"डॉक्टर, तुम्हाला फुलपाखरे आवडतात का? आमचे गाव सुंदर फुलपाखरांसाठी प्रसिद्ध आहे. फुलपाखरांचा राजा समजले जाणारे 'मोनार्क' जातीचे फुलपाखरू पाहण्यासाठी अनेक निसर्गप्रेमी आमच्या गावास नेहेमी भेट देत असतात. आपणही आमच्या 'फार्म-हाऊस'ला भेट देवून तेथील निसर्ग सौंदर्याचा व आमच्या फळबागेचा आस्वाद घ्यावा अशी माझी विनंती आहे."

१५ एप्रिल २०१३. सायंकाळी सातची वेळ. मी आणि पत्नी, तिचा आवडता अभिनेता - राजीव खंडेलवालचा "साऊंडट्रॅक" चित्रपट पाहत होतो. या चित्रपटात नायकाचा एक कान पूर्ण बधीर होतो आणि दुसर्‍या कानाला जेमतेम ३० टक्के श्रवणशक्ती राहते असा एक प्रसंग आहे. पुढे तर नायक पूर्णच बहिरा होतो. अर्थात त्याच्या या कमतरतेवर मात करूनही तो उत्तम संगीतकार म्हणून स्वत:ला सिद्ध करतो असे काहीसे चित्रपटाचे कथासूत्र आहे. तर आम्ही हा चित्रपट व्यवस्थित Enjoy केला. चित्रपट पाहतच रात्रीचे भोजनही उरकले आणि अचानक रात्री झोपण्यापूर्वी पत्नीने तक्रार केली की तिला एका कानाने अजिबात ऐकू येत नाहीये.

काका, मला s s वाचवा हो …… कथा काकांच्या काकदृष्टीला कळलेल्या करपल्लवीची !

गुंतता हृदय हे ....

पुण्याच्या शुक्रवार पेठेतील "श्री शिवाजी मराठा हायस्कूल' ही एक जुनी व नामवंत शाळा. मी याच शाळेत शिकलो. शिक्षणमहर्षी गुरुवर्य श्री.बा.ग.जगताप यांनी ही शाळा नव्वद वर्षांपूर्वी सुरु केली. गुरुवर्यांच्या कुटुंबाशी माझे गेली तीस वर्षे अत्यंत जिव्हाळ्याचे संबंध जुळलेले. त्यांच्या अनेक आरोग्यविषयक समस्या मी हाताळल्या.

त्यातील असाच एक अविस्मरणीय प्रसंग.....

सुमारे पंचवीस वर्षांपूर्वीची एक सकाळ.

स्थळ - फुले मंडईजवळ, बाबू गेनू चौक, पुणे.

चौकाच्या मध्यभागी एक विशीच्या आसपासचा तरुण रक्ताच्या थारोळ्यामध्ये पडला होता. दोन पोलीस शिपाई आणि दोन वयस्कर पुरुष त्या जखमी तरुणाशेजारी उभे राहून एकमेकांशी काही तरी बोलत होते. त्या पोलिसांनी आजूबाजूला जमा झालेली गर्दी चौकाच्या कडेला ढकलल्यामुळे ती सर्व गर्दी रिंगण करून उभी होती.
एवढ्यातच एकाच गलका झाला.
"अरे, चला हटा, ॲम्बुलन्सला रस्ता द्या."

दाढीत दडलेला यमदूत !

‘कोरेगाव-भीमा’, पुणे–नगर रस्त्यावरील एक ऐतिहासिक गाव ! येथेच दोनशे वर्षापूर्वी पेशव्यांचे शूर सेनापती बापू गोखले यांनी अनेक इंग्रजांना यमसदनास पाठवले होते. मराठयांच्या ह्या दैदिप्यमान इतिहासाची आठवण करून देणारा "युद्धस्थंभ" आजही या रस्त्याच्या कडेला आपले लक्ष वेधून घेतो. याच कोरेगावातील १९७५ मधील एक सकाळ...

ग्लिसरीनचे अश्रू …. आणखी एक भेसळनाट्य !

आजपासून बरोब्बर शंभर वर्षांपूर्वी मानवनिर्मित यंत्रांनी एक अखेरचा धक्का दिला आणि प्रशांत महासागराचे पाणी ॲटलांन्टीक महासागराच्या पाण्यात मिसळले. मानवनिर्मित जहाजाने प्रथमच पनामा कालवा ओलांडला. खंडप्राय अशा उत्तर आणि दक्षिण अमेरिकेच्या मध्यावर असलेल्या पनामा नगरीमध्ये सन २००६ मध्ये घडलेले हे नाट्य …

२० सप्टेंबर २००६.
स्थळ : कॉन्फ़रन्स रूम, मेट्रोपॉलीटन हॉस्पिटल, पनामा, मध्य अमेरिका.

स्फटिकांत लपलेला भेसळीचा भस्मासुर आणि विश्वमोहिनी 'डॉ. रेनाते' !

"डॉक्टर, काय झालय माझ्या टॉमीला ?"
टॉमी, एक वर्ष वयाचे डॉबरमन पिल्लू होते. गेले पाच दिवस ते काही खात नव्हते, मलूल झाले होते. मालकीणबाई, मिसेस रॉबिन्सन यांना त्याचा खूपच लळा असल्याने चिंताक्रांत स्वराने त्यांनी त्याला लॉस अँजेलीसमधील एका प्रख्यात हॉस्पिटलमध्ये दाखल केले होते.

जीवावर बेतले पण निभावले …'ब्लॅक लेबल'वर ! - एक निदानचातुर्य कथा !

मी ससून हॉस्पिटलमध्ये एमडी करीत असतांनाची म्हणजे सुमारे चाळीस वर्षांपूर्वीची गोष्ट आहे ही …