करार

पहिल्यासारखं मन आता कशातच रमत नाही
मनात खूप इच्छा असते पण काही जमत नाही.

हातांना आता पूर्वीसारखा पेलत नाही भार,
पेला जरी हातात घेतला तरी थरथरतात फार.

पायऱ्या-जिने फारसे आता चढवत नाहीत भराभर
अहो करणार काय, गुढग्यांनी कधीच केलेत हात वर.

हिरड्यांनी दातांना आता दिला नाही थारा,
त्या कवळीचाच असतो आता तोंडावर पहारा.

विस्मरण इतकं होतं की कधी कधी काही आठवत नाही,
ह्याच भीतीने आमची ही मला कुठे कुठे पाठवत नाही.

जप-तप अन राम-नाम हेच आता चालतं,
देहाचं पिकलं पान आता वाऱ्यानेही हालतं.

काल मंदिरात एक करार झाला
रात्रीस एक कैदी फरार झाला

अंकुरलेल्या जमिनीत भेग पडली
नवाच हा मला साक्षात्कार झाला

तो, मी, वगैरे वगैरे रोजचे
नवा माणुसकीचा प्रकार झाला

निघाले म्हणे खड्ग म्यानातून
गल्लीबोळात इथे थरार झाला

सापडतो आहे कैद्याला मीच
तो बाबा महंत पण पसार झाला

©प्रतिक सोमवंशी
Instagram @shabdalay

रफाल करार

आपल्याला वर्तमानपत्रं, इंटरनेट इत्यादि माध्यमांतून आपल्या आसपासच्या किंवा अगदी जगाच्या दुसर्‍या टोकाच्या घडामोडीही घरबसल्या कळू शकतात. पण आपण जिथे राहतो त्या देशाच्या बाहेरच्या जगतात नेमकं काय घडत असतं ते आपण फ़ार लक्षपूर्वक पाहत नाही कारण त्याचा सरळ सरळ आपल्यावर परिणाम होत नसतो. पण आजच्या काळात पृथ्वीच्या गोलावर सगळीकडेच काही ना काही असे घडत असते ज्याचे दूरगामी आणि भौगोलिकदृष्ट्या दूरवरच्या ठिकाणीही परिणाम जाणवू शकतात.